Formy ochrony krajobrazu i przyrody
OCHRONA KRAJOBRAZU OCHRONA KRAJOBRAZU jest to działalność zapewniająca ochronę, utrzymanie lub restytucję naturalnych i kulturowych walorów określonego środowiska geograficznego. Wiąże się ona zarówno z ochrona zabytków kultury, sztuki, archeologii i folkloru. Ochrona krajobrazu łączy się z ochrona przyrody i środowiska.
Cele ochrony przyrody * utrzymanie procesów ekologicznych i stabilności ekosystemów, * zachowanie różnorodności biologicznej, * zachowanie dziedzictwa geologicznego, * zapewnienie ciągłości istnienia gatunków roślin lub zwierząt, * utrzymywanie lub przywracanie do właściwego stanu siedlisk przyrodniczych, * kształtowanie właściwych postaw człowieka wobec przyrody.
Formy ochrony przyrody Formami ochrony przyrody w Polsce są: parki narodowe, rezerwaty przyrody, parki krajobrazowe, obszary chronionego krajobrazu, obszary Natura 2000, pomniki przyrody, stanowisko dokumentacyjne, użytki ekologiczne, zespoły przyrodniczo-krajobrazowe, ochrona gatunkowa roślin, zwierząt i grzybów.
Parki narodowe Park narodowy to najwyższa prawna forma ochrony przyrody obejmuje obszar wyróżniający się szczególnymi wartościami przyrodniczymi, naukowymi, społecznymi, kulturowymi i edukacyjnymi, o powierzchni nie mniejszej niż 1000 ha, na którym ochronie podlega cała przyroda oraz walory krajobrazowe.
Obszary chronionego krajobrazu Obszary chronionego krajobrazu - obszary takie zajmują różnej wielkości tereny, zwykle rozległe, obejmujące pełne jednostki środowiska naturalnego takie jak doliny rzeczne, kompleksy leśne, ciągi wzgórz, pola wydmowe, torfowiska.
Pomniki przyrody Pomnikami przyrody są to pojedyncze twory przyrody ożywionej i nieożywionej lub ich skupienia o szczególnej wartości, np. okazałych rozmiarów drzewa, krzewy gatunków rodzimych lub obcych, źródła, wodospady, wywierzyska, skałki, jary, głazy narzutowe oraz jaskinie. Pomniki są najstarszą formą ochrony przyrody w Polsce. Najstarszym polskim drzewem jest 1 260-letni cis z Henrykowa Lubańskiego
Obszary Natura 2000 Obszary Natura 2000 – program utworzenia w krajach Unii Europejskiej wspólnego systemu (sieci) obszarów objętych ochroną przyrody. Podstawą dla tego programu są dwie unijne dyrektywy: Dyrektywa Ptasia (obszary specjalnej ochrony ptaków) i Dyrektywa Siedliskowa (obszary specjalnej ochrony siedlisk). Celem programu jest zachowanie określonych typów siedlisk przyrodniczych oraz gatunków, które uważa się za cenne i zagrożone w skali całej Europy.
Koniec