Prawa dziecka wg Janusza Korczaka „Nie ma dzieci – są ludzie”

Janusz Korczak Janusz Korczak, właściwie Henryk Goldszmit, znany też jako: Stary Doktor lub Pan doktor (czasami pisane razem) (ur. 22 lipca 1878 lub 1879 w Warszawie, zm. 5 sierpnia lub 6 sierpnia 1942 w Treblince) – lekarz, pedagog, pisarz, publicysta, działacz społeczny pochodzenia żydowskiego.

Obrońca praw dzieci Nauczyciel z powołania, które zawładnęło całym jego życiem. Nie założył własnego domu, ponieważ jak wyznał - "za syna wybrałem ideę służenia dziecku i jego sprawie”. Wierny tej dewizie oddał swoje życie wraz z wychowankami Domu Sierot w hitlerowskim obozie zagłady. Nieustająca walka o dobro, sprawiedliwość i ochronę praw dziecka, poznanie i zgłębianie jego potrzeb wypełniły całe życie Janusza Korczaka.

Januszowi Korczakowi przypisuje się tytuł Obrońca praw dzieci Motywem przewodnim działalności i twórczości Janusza Korczaka było prawo każdego dziecka do życia i odpowiedniego jego poziomu, wychodząc naprzeciw jego podstawowym potrzebom fizycznym, emocjonalnym, intelektualnym i społecznym. Januszowi Korczakowi przypisuje się tytuł Obrońcy Praw Dziecka. Spośród wielu praw, o których pisał i o które walczył, jako zasadnicze należy wymienić:

Prawo do szacunku szacunek dla dziecka – człowieka, poszanowanie godności własnej w sprawach osobistych, rodzinnych i koleżeńskich, dzieci należy nie tylko kochać, ale także dobrze traktować, indywidualnie podchodzić do każdego dziecka, szanować jego niewiedzę, szacunek dla jego wysiłku poznawczego.

Rodzice chcą mieć dzieci zdolne i wszystkowiedzące. Prawo do niewiedzy potrzeba cierpliwości i wyrozumiałości wobec niekończących się pytań dzieci, błędy w ich postępowaniu wynikają z niewiedzy, pomóżmy poznawać otaczający ich świat, dla dziecka nie wszystko co Go otacza jest jasne i proste. Rodzice chcą mieć dzieci zdolne i wszystkowiedzące.

Prawo do niepowodzeń i łez cierpliwie czekać, aż dziecko wydorośleje, nabierze doświadczenia życiowego i rozumu, trzeba poczekać, bo nawet najlepsi mają swoje złe dni, kiedy wszystko się wali i nie wiadomo dlaczego, zamiast karać, pokaż dziecku jak naprawić zło.

Prawo do własności każdy przedmiot dziecka jest dla niego skarbem, poszanowanie praw do jego własności jest konieczne, ucząc dziecka prawa do jego własności nie zapominajmy o respektowaniu go wobec innych.

Prawo do tajemnicy dziecko w swojej szczerości często dzieli się wydarzeniami ze swojego życia, dotrzymując tajemnicy uczymy dziecko, że są sprawy o których nie mówi się wszystkim.

„Kiedy śmieje się dziecko, śmieje się cały świat.” Prawo do radości umiejętność odczuwania radości towarzyszy każdemu dziecku, początkiem wszelkiego szczęścia i rozwoju jest radosne samoakceptowanie. Z pamiętnika Janusza Korczaka - "dziecku potrzebna jest jasność szczęścia i ciepło miłości.... Niech dzieci się śmieją, niech będą wesołe." „Kiedy śmieje się dziecko, śmieje się cały świat.”

Prezentację przygotowała i opracowała mgr Anna Szczepańczyk - nauczyciel ZSO nr 2 – SP 45 im. Janusza Korczaka w Sosnowcu Wiadomości i fotografie zaczerpnięto z Internetu: www.wikipedia.org, www.google.pl, www.2012korczak.pl