Zjednoczony świat , zjednoczone narody ONZ Zjednoczony świat , zjednoczone narody
Organizacja Narodów Zjednoczonych - ONZ – uniwersalna (z wyjątkiem narodów nie reprezentowanych) organizacja międzynarodowa, z siedzibą w Nowym Jorku, powstała 24 października 1945 r. w wyniku wejścia w życie Karty Narodów Zjednoczonych. ONZ jest następczynią Ligi Narodów. ONZ stawia sobie za cel zapewnienie pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego, rozwój współpracy między narodami oraz popieranie przestrzegania praw człowieka.
Państwa członkowskie ONZ
Język roboczy arabski, angielski, francuski, chiński, rosyjski, hiszpański Siedziba Nowy Jork, USA Dodatkowe biura: Genewa, Szwajcaria Wiedeń, Austria Nairobi, Kenia Członkowie 193 sekretarz generalny Ban Ki-moon Utworzenie 24 października 1945
Cele ONZ 1.Utrzymanie międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa za pomocą zbiorowych i pokojowych wysiłków. 2.Rozwijanie przyjaznych stosunków między narodami na zasadach samostanowienia i równouprawnienia. 3.Rozwiązywanie konkretnych problemów międzynarodowych (gospodarczych, społecznych, kulturalnych, humanitarnych, czy dotyczących praw człowieka) na zasadzie współpracy międzynarodowej oraz uznania równości ras, płci, języków i wyznań. 4.Stanowienie ośrodka uzgadniania działań narodów w imię wspólnych celów.
Członkostwo ONZ Członkiem ONZ, wg artykułu 4 Członkostwo ONZ Członkiem ONZ, wg artykułu 4. Karty NZ może być "każde państwo miłujące pokój, które przyjęło zobowiązania zawarte w Karcie" i – zdaniem ONZ – "jest w stanie je wypełniać". Przyjęcie następuje na podstawie uchwały Zgromadzenia Ogólnego podjętej na zalecenie Rady Bezpieczeństwa.
Członkowie pierwotni Za członków pierwotnych uznanych jest 51 państw. Są to: państwa, które wzięły udział w konferencji założycielskiej ONZ w San Francisco, podpisały i ratyfikowały Kartę ONZ. państwa, które podpisały Deklarację Narodów Zjednoczonych z 1942 r., podpisały i ratyfikowały Kartę ONZ. To kryterium wprowadzono specjalnie dla Polski, która nie mogła uczestniczyć w konferencji w San Francisco z powodu braku rządu uznawanego przez wszystkie mocarstwa – Wielka Brytania, Stany Zjednoczone i przeważająca większość krajów świata – uczestników konferencji uznawały za rząd Rzeczypospolitej Polskiej Rząd RP na uchodźstwie z siedzibą w Londynie, z kolei ZSRR uznawał podporządkowany sobie Rząd Tymczasowy w Warszawie.
Dokument ONZ zawierający oficjalną listę państw członkowskich z 3 czerwca 2006
Organy ONZ
Zgromadzenie Ogólne – składa się z przedstawicieli wszystkich krajów członkowskich Rada Bezpieczeństwa – najważniejszy organ ONZ Rada Gospodarcza i Społeczna – zajmuje się sprawami gospodarczymi, społecznymi i kulturalnymi, prawami człowieka, przygotowuje projekty konwencji, ustala wytyczne dla organów pomocniczych. Rada Powiernicza – obecnie praktycznie nie działa Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości Sekretariat – organ wykonawczy pod przewodnictwem Sekretarza Generalnego Istnieje również wiele organów doradczych, np. Wojskowy Komitet Sztabowy
Główna kwatera ONZ w NY
Siedziba ONZ w Genewie
Aktualny sekretarz generalny ONZ Ban Ki-moon
1 2 3 4 5 6 7 8 Nr Zdjęcie Sekretarz generalny Okres urzędowania Kraj pochodzenia Uwagi Sir Gladwyn Jebb 24 października 1945– 2 lutego 1946 Wielka Brytania Sprawował funkcję jako pełniący obowiązki. 1 Trygve Lie 2 lutego 1946 – 10 listopada - 1952 Norwegia Zrezygnował ze stanowiska. 2 Dag Hammarskjöld 10 kwietnia 1953 – 18 września 1961 Szwecja Zginął w katastrofie lotniczej w Północnej Rodezji . 3 U Thant 30 listopada 1961 – 31 grudnia 1971 Birma Po drugiej kadencji przeszedł na emeryturę. 4 Kurt Waldheim 1 stycznia 1972 – 31 grudnia 1981 Austria Chińskie veto dla jego trzeciej kadencji. 5 Javier Pérez de Cuéllar 1 stycznia 1982 – 31 grudnia 1991 Peru Nie ubiegał się o trzecią kadencję. 6 Boutros Boutros-Ghali 1 stycznia 1992 – 31 grudnia 1996 Egipt Amerykańskie veto dla drugiej kadencji. 7 Kofi Annan 1 stycznia 1997– 31 grudnia 2006 Ghana W 2001 roku został uhonorowany Pokojową Nagrodą Nobla 8 Ban Ki-moon 1 stycznia 2007– Korea Południowa
Operacje pokojowe ONZ 1950-1953, Korea – utrzymanie podziału Półwyspu Koreańskiego, zahamowanie ekspansji komunizmu 1960-1964, Kongo (dziś Demokratyczna Republika Konga) – interwencja ONZ doprowadziła do utrzymania niepodległości kraju i jego integralności terytorialnej; w efekcie wyniosła do władzy prezydenta Mobutu Sese Seko od 1964 roku, Cypr – stacjonują siły pokojowe, którym nie udało się zapobiec podziałowi wyspy po interwencji Turcji od 1967 roku, Bliski Wschód, obserwacja konfliktu palestyńsko-izraelskiego, stała obecność kontyngentu ONZ w tym regionie, m.in. na Wzgórzach Golan i w Strefie Gazy 1990-1991, Zatoka Perska – mandat ONZ dla sił brytyjsko-amerykańskich, które wyzwoliły Kuwejt, po zajęciu państwa przez siły irackie (operacja Pustynna Burza) 1992-1994, Somalia – zakończona porażką operacja Przywrócić Nadzieję, która miała skłonić do rozbrojenia walczące strony i zabezpieczyć dostawy z pomocą humanitarną skończyła się tragiczną misją sił specjalnych – Operacją w Mogadiszu (udział głównie wojsk amerykańskich) 1992-1993, Kambodża – największa operacja pokojowa ONZ, zakończona demokratyzacją kraju 1992-1995, była Jugosławia – siły ONZ UNPROFOR miały zaprowadzić pokój w dawnych republikach związkowych Jugosławii, poniosły fiasko i zostały zastąpione przez siły NATO – IFOR 1993-1996, Rwanda – siły ONZ UNAMIR miały monitorować układ pokojowy, który zawarły dwie największe grupy etniczne zamieszkujące Rwandę – Hutu i Tutsi. Uznawana jest za największą porażkę ONZ. Masakra ok. 800 tys. ludzi odbywała się na oczach żołnierzy sił pokojowych
Dziękuję za uwagę Paulina Blangiewicz