SZKOCJA SCOTLAND

Flagi Szkocji Szkocja ma dwie flagi Saltire lub Krzyż św. Andrzeja (biało-niebieska) Według legendy krzyż św. Andrzeja ma taki kształt, ponieważ apostoł Andrzej poprosił władze rzymskie, które skazały go na śmierć, by nie krzyżowały go na podobnym krzyżu, na jakim umarł Chrystus. Tak też się stało. Saltire została przyłączona do flagi Wielkiej Brytanii, ale odcień niebieskiego w obu flagach różni się. Flaga Wielkiej Brytanii ma kolor granatowy. Saltire jest najstarszą flagą w Europie. Lion Rampant (żółto-czerwona) Lion Rampant jest flagą królewską i może być używana tylko przez osoby pochodzące z rodziny królewskiej.

Godło Szkocji Godło Królewskie Szkocji znajdujące się na Kordegardzie w Zamku Edynburskim. Pod nim znajduje się łacińska sentencja na niebieskiej szarfie głosząca "Nemo me impune lacessit„

STOLICA SZKOCJI

Edynburg - miasto w Wielkiej Brytanii; od 1492 roku stolica Szkocji i siedziba szkockiego parlamentu, odnowionego w 1999 roku. Od 1583 miasto uniwersyteckie. Obecnie znajdują się tam dwa uniwersytety i politechnika.

WYSPY SZKOCJI

Do terytorium Szkocji należą archipelagi: * Orkady, * Hebrydy, * Szetlandy Ogólna liczba wysp to 787, z czego tylko 130 jest zamieszkana. Największe z nich to Lewis, Skye, Islay, Mull. Bezpieczeństwa wybrzeży pilnują: * Latarnie Morskie.

Orkady Orkady cechują długie dni latem, a noce - zimą. Strome klify porosłe są kolorowymi kwiatkami, którym wyjątkowo sprzyjają długie, letnie dni. Klimat Orkadów zalicza się do umiarkowanego morskiego. Wyspy budują paleozoiczne piaskowce. Najwyższy punkt tego pagórkowatego terenu znajduje się na wysokości 477 m n.p.m. Na Orkadach można również spotkać liczne formy polodowcowe. Mieszkańcy bardzo podkreślają swoją odrębność. Przez osiem wieków (od X do XVII) mówiło się tam językiem nordyckim, co spowodowało, że Orkadczycy mówią z akcentem podobnym do walijskiego. W użyciu pozostaje bardzo dużo nazw w dialekcie nordyckim, głównie na określenie miejscowych zwierząt i roślin.

Hebrydy Hebrydy dzielą się na Wewnętrzne i Zewnętrzne (Wyspy Zachodnie). Obie grupy oddzielone są cieśninami Mich i Little Minch. Hebrydy zostały zasiedlone ok. 4500 r. p.n.e. Pierwsi mieszkańcy byli rolnikami. pozostawili po sobie pamiątki w postaci głazów neolitycznych. Z rokiem 700 n.e. dopłynęli na Hebrydy Wikingowie. Do Szkocji wróciły w 1266 r. 

Szetlandy Główną wyspą archipelagu jest Mainland. Szetlandy cechuje pogoda - nikogo nie dziwią dzikie sztormy u wybrzeży czy zimowe huragany. Natomiast lato na Szetlandach ma niezwykły urok. Deszcz pada rzadko, a przez kilka miesięcy panują białe noce - słońce prawie nie chowa się za horyzont. Wyspy zamieszkuje niezliczona liczba gatunków flory i fauny, również endemity. Przykładem mogą być kucyki szetlandzkie, które są jedynymi konikami w Europie, wciąż żyjącymi na wolności w swoim naturalnym środowisku. Również owce dają wyjątkowo dobrą wełnę - pochodzące stąd swetry są słynne na całym świecie.

Latarnie morskie Szkocja posiada najbardziej niebezpieczne, skaliste wybrzeże w Europie. Ostre jak iglice skały wyrastające z dna morza, klify na północy i setki wysepek rozsypanych wokół brzegu czynią Szkocję największym zagrożeniem dla okrętów pływających nocą. Ale nie jest tak strasznie, jakby się mogło wydawać, bo nad bezpieczeństwem żeglarzy czuwają setki latarni morskich. Latarnie morskie należą do systemu oznakowania nawigacyjnego. Budowano je od wieków jako wysmukłe, zadaszone wieże, wysyłające światło o zasięgu do kilkudziesięciu mil morskich. Miało ono charakterystyczną dla danej latarni częstotliwość, nie do pomylenia z żadną inną latarnią w pobliżu. Oprócz światła latarnie zaopatrzone są często w buczki mgłowe, czyli urządzenia emitujące charakterystyczny dźwięk, a uruchamiane głównie podczas gęstych mgieł. Niegdyś każdą latarnię obsługiwał człowiek, pracujący czasami bez przerwy. W dzisiejszych czasach wszystkie latarnie w Szkocji obsługiwane są już komputerowo. Do najpiękniejszych latarni należą te, które zbudowano na dzikiej skale oraz takie, które omywane są przez gwałtowne wody Morza Północnego lub Atlantyku. Ale najmilsze jest światło latarni dla zmęczonych żeglarzy, wracających z długiego rejsu do własnej przystani...

ZAMKI W SZKOCJI

Zamek Edynburski Zamek Edynburski zbudowany jest na wzgórzu, z którego rozciąga się widok na Edynburg. Najstarszą część zespołu zamkowego stanowi kaplica św. Małgorzaty, zbudowana przez Dawida I w roku 1130. W 1313 roku Szkoci rozebrali elementy umocnień, po czym odbudowali je w 1359 roku. Zamek przez wieki służył za warownię i zarazem siedzibę królów. By dojść do zamku trzeba przejść przez eksplanatę. Tam od trzech wieków mają miejsce wojskowe parady. Renesansowe wejście do Zamku było ostatnim szkockim mostem zwodzonym Z zamku wychodzi Royal Mile, prowadząca do Holyrood House. Wzdłuż niej znajduje się wiele zabytków.

Eilean Donan jest najpiękniejszym zamkiem Szkocji... Zamek Eilean Donan zbudowano, by strzegł miejsca połączenia trzech jezior: Loch Duich, Loch Long i Loch Aish. Okolona wzgórzami forteca wznosi się na maleńkiej wysepce na środku jeziora. Nie można się tam dostać inaczej, jak przez kamienny mostek. Zamek został zbudowany w 1230 roku przez Aleksandra II, miał służyć do obrony przed Wikingami. W czasach jakobitów mieszkali w nim hiszpańscy żołnierze, wysłani na ratunek Karolowi Edwardowi Stuartowi. Król Jerzy wysadził zamek w powietrze na wieść o ukrytych w nim Hiszpanach. Na zamku nakręcono wiele filmów. Wśród nich był Nieśmiertelny z Chistopherem Lambertem. Na zamku przebywał ścigany przez Anglików, przyszły król Szkocji, Robert Bruce. Od wieków zamek jest siedzibą klanu MacKenzie.

Holyrood House Zamek Holyrood był jedną z siedzib Marii Stuart. Tam założyła swój dwór i urodziła syna, Jakuba VI. Pałac kazał zbudować król Jakub V oraz jego żona Maria de Guise. Legenda głosi, że w 1128 roku Dawid I wybrał się na polowanie i został zaatakowany przez jelenia. Broniąc się, chwycił jego poroże i zamknął oczy. Gdy je otworzył trzymał w dłoniach krucyfiks. Tamtej nocy przyśnił mu się głos, który kazał mu zbudować dom dla tych, którzy poświęcili się dla Krzyża. Dawid zbudował więc opactwo Holyrood (Święty Krzyż). Ruiny opactwa wznoszą się obok zamku . Pałac był dobudowany w roku 1529. Od tego czasu uznawany jest za rezydencję królewską. W czerwcu i lipcu przebywa tam królowa Eżbieta wraz z rodziną.

Zamek Cawdor Zamek jest dobrze znany wszystkim miłośnikom Williama Szekspira. To właśnie tu mieściła się siedziba króla Dunkana, który zastał zamordowany przez Makbeta w tragedii "Makbet".  Pałac zbudował w roku 1372 William Thane z Cawdor. Na początku zamek składał się z czterech pięter, połączonych spiralnymi schodami. Dalsza część zamku dobudowana została w roku 1638. Wprowadzono jeszcze nieznaczne zmiany w XVIII i XIX wieku. Nie został zbyt zniszczony. Nadal jest pięknie umeblowaną rezydencją. Przed pałacem podziwiać można wspaniałe ogrody, które ożywiają smutne ściany zamku.

Zamek Culzean leży na szczycie klifu, który stromo opada ku morzu Zamek Culzean leży na szczycie klifu, który stromo opada ku morzu. Z okien rozciągają się przepiękne widoki na wzburzone fale, i dalej, ku wyspom Arran. Sięgajacy XV wieku zamek, został gruntownie przebudowany w latach 1777-1792 przez Roberta Adama na zlecenie Davida Kennedy'ego. Renowacja ta całkowicie zmieniła wygląd zamku. Przy klasycznych liniowych elementach można zobaczyć średniowieczne wieżyczki. Zespół zamkowy otoczony jest murem, wewnątrz którego rozciągają się parki i ogrody. Znajduje się tam również jezioro, po którym pływają białe łabędzie. Wnętrze zamku urządzone jest w jasnych, pastelowych kolorach. Wystrój jest bardzo bogaty, a na ścianach Zbrojowni można podziwiać herb Cassilisów w otoczeniu bagnetów. Zamek Culzean

Zamek Glamis Zamek Glamis                                                           Zamek Glamis Zamek Glamis jest rezydencją osiemnastego hrabiego Strathmore i Kinghorne. Można śmiało zaliczyć go do najbogatszych zamków Szkocji. Tam spędziła dzieciństwo królowa Elżbieta. Najstarsza część pałacu pochodzi z XI wieku. W roku 1372 Robert II przekazał zamek Johnowi Lyonowi. Zamek liczy pięć pięter i zbudowany jest na planie litery L. Górna część zamku ozdobiona jest mnóstwem stalowych wieżyczek, blankami murów ikominami. Wokół pałacu rozciągają się ogrody, w których można spotkać mnóstwo pomników. Zamek Glamis

Zamek Stalker Zamek Stalker położony jest na zachodnim wybrzeżu Szkocji. Zbudowano go w połowie XIV wieku jako siedzibę Stewartów z Appin. Jego celem była obrona przed atakami innych klanów. Zamek leży na małej wysepce odciętej od lądu, na jeziorze Loch Linnhe. Okolica zamku pokryta jest połaciami wrzosu, co tworzy jesienią przepiękny widok.

Kuchnia szkocka

Najbardziej znaną na świecie potrawą szkocką jest haggis, czyli żołądek owczy nadziewany siekaną wątróbką, sercami, płucami, tłuszczem, cebulą i płatkami owsianymi. Wszystko to doprawione solą, pieprzem, kolendrą i gałką muszkatołową. Zwykle podaje się go z ziemniakami i puree z rzepy.  W wielu miejscach haggis służy nie tylko do jedzenia. Na niektórych szkockich imprezach przewidziane są konkurencje w rzucaniu haggisem. Szkocja słynie z najlepszej baraniny. Jednym z wyrobów jest zupa z głowy baraniej, ale nazwa odstrasza na wstępie. Śniadanie w Szkocji składa się zwykle z owsianki, kiełbasy, jajek smażonych na bekonie i filiżanki mocnej herbaty. Popularne są także ryby wędzone, takie jak śledź lub łupacz (podawany z masłem lub jajkiem) oraz płatki owsiane i bułeczki. Obiad tradycyjny ma zapełnić żołądek. Doskonale spełnia więc swoją rolę danie o nazwie stovy. Jest to mieszanka cebulowo - ziemniaczana, smażona z mielonym mięsem wołowym.

MUZYKA W SZKOCJI

                       Dudy mają w Szkocji olbrzymią tradycję, niespotykaną w innych krajach. Tradycja ta oddziaływała silnie na inne kraje anglosaskie, dlatego też w każdym z nich istnieją dziesiątki kapel dudziarskich. Często możemy je zobaczyć na różnego rodzaju paradach na przykład w dzień Świętego Patryka. W krajach anglosaskich popularne jest też wynajęcie dudziarza w tradycyjnym stroju szkockim, by swą grą uświetnił uroczystość ślubu czy pogrzebu.Mimo iż obecnie nie można sobie wyobrazić brytyjskich szkockich regimentów bez dziarskiej kapeli, po upadku powstania szkockiego księcia Karola Stuarta w 1745 granie na dudach zostało zakazane. Anglicy pozwolili grać na nich, kiedy przekonali się, że szkockie regimenty w brytyjskiej armii walczą dużo gorzej bez wspomożenia narodowego instrumentu.

TANIEC W SZKOCJI

                       Highland Fling Highland Fling jest symbolem Szkocji. Pozycje rąk mają obrazować poroże Czerwonego Jelenia, narodowego ssaka Szkotów. Taniec Highland Fling składa się z ośmiu lub dziesięciu kroków. Tańczy się go do piosenki "Monymusk". Zarówno panie, jak i panowie, tańczą w kiltach, podobnie zresztą, jak w innych tańcach Highland. Taniec ten wykonywano przed bitwą, by się rozgrzać.

DZIĘKUJEMY ZA UWAGĘ ;) KONIEC. ;)