Robotyka przykłady

Japoński robot humanoidalny Qrio QRIO – humanoidalny robot firmy Sony, o wysokości 58,5 cm, masie 7,5 kg, wyposażony w stereoskopowe widzenie oraz szerokokątną kamerę, nazwaną okiem kameleona, dzięki czemu potrafi rozpoznać kilka twarzy naraz[1]. Potrafi śpiewać, tańczyć, grać w golfa i dyrygować. Rozpoznaje kilkadziesiąt tysięcy słów, głos, pamięta rozmowy; wykonuje wiele złożonych ruchów po zrozumieniu poleceń głosowych. Ręce i dłonie, wyposażone w sześcioosiowe czujniki siły, pozwalają mu na podnoszenie i układanie klocków o objętości 15 cm3. Rozpoznaje kolor i wymiary klocków. Ten android przez pewien czas był najszybszym robotem poruszającym się na dwóch nogach. Jako pierwszy robot potrafi oderwać obie nogi od podłoża co pozwala mu na bieganie (raczej trucht) i skakanie. 26 stycznia 2006 roku ogłoszono zaprzestanie dalszej pracy nad rozwojem robota QRIO.

Japoński robot humanoidalny Qrio Qrio - japoński humanoidalny robot, który wykorzystuje "chód dynamiczny", a więc taki, w którym środek ciężkości w kontrolowany sposób przesuwa się poza obszar stabilności. Cztery sensory w każdej z nóg umożliwiają dopasowanie się do nierówności rzędu 1 cm. Potrafi poruszać się po pochylni, posiada mechanizm utrzymywania równowagi w przypadku popchnięcia oraz optyczną detekcję przeszkód. Kiedy QRIO oceni, że w wyniku kolejnej akcji mógłby stracić równowagę, pokonuje przeszkodę na czworakach. Do tego rozpoznaje twarze i głosy, a także rozumie niektóre słowa, śpiewa i tańczy (w tym zespołowo), gra w piłkę nożną i używa języka ciała do wyrażenia swoich emocji.

Robot Reborg-Q Robot - strażnik Reborg-Q jest kolejnym wcieleniem robota Guardrobo D1 firmy Sohgo Security Services. Wchodzi w skład systemu ochrony opierającego się na współdziałaniu kilku robotów i ludzkiego personelu. waży  90 kg i ma wymiary 130 x 65 x 70 cm. Może być zaprogramowany aby automatycznie patrolował wyznaczony obszar lub może być sterowany zdalnie za pomocą dżojstika. Dodatkowo robot może być wyposażony w funkcję kontroli wind, dzięki której maszyna potrafi poruszać się pomiędzy piętrami ochranianych budynków. Podczas patrolu, cztery kamery zamontowane na głowie i ramionach robota nagrywają obraz wideo, a czujniki wykrywają obecność ludzi, przecieki wody i ogień. Kiedy robot wykryje coś podejrzanego, natychmiast przesyła informację do komputera centralnego znajdującego się głównym pokoju ochrony, wraz z obrazem wideo. Ochroniarz odbierający zgłoszenie ogląda przesłany oraz wideo i decyduje o formie reakcji jaką należy podjąć.

Robot Aibo Aibo jest nowym rodzajem robota: autonomiczny, odczuwający swoje środowisko, oraz będący w stanie uczyć się podobnie jak dojrzewający pies. Dla każdego egzemplarza Aibo doświadczanie przez niego świata przebiega inaczej, każdy odkrywa swoją własną niepowtarzalną „osobowość”. Robot posiada kilkadziesiąt interaktywnych obszarów, umożliwiających mu poruszanie się. Posiada kilka sensorycznych zmysłów: dotyku (głowa, podbródek i plecy), słuchu (stereo mikrofony), wzroku (kamera w jego głowie), oraz zmysł równowagi. Ponadto, dzięki sensorowi na podczerwień, dysponuje możliwością określania dystansu, regulacji szybkości poruszania się i ma zmysł odpowiedzialny za temperaturę. Cała ta aparatura pozwala zaadoptować się do otoczenia oraz nabywać nowe, wygenerowane w interakcji ze środowiskiem, psie zachowania. Oprogramowanie pozwala Aibo rozpoznawać twarz i głos właściciela oraz reagować na własne imię. Żeby zachować coś z charakteru prawdziwego psa, projektanci i programiści odpowiedzialni za Aibo postarali się, by... nie zawsze wypełniał polecenia.

Robot Aibo To, że Aibo potrafi odróżniać twarz właściciela od innych, wiąże się z wyposażeniem go w swego rodzaju narząd wzroku. Bardzo skomplikowany jest system rozpoznawania głosu – nie chodzi tylko o elementarne rozumienie języka, ale także dostosowanie zachowania robota do tonu wypowiedzi – „piesek” reaguje inaczej na krzyk, złość czy spokojną mowę. Aibo potrafi sam znaleźć ładowarkę, podłączyć się i odłączyć po naładowaniu akumulatorów. Może być także wyposażony w aparat cyfrowy i robić niespodziewanie zdjęcie osobie, z która się bawi, a dodatkowo – dzięki łączności bezprzewodowej – natychmiast wysłać je mailem. – Wielu właścicieli Aibo traktuje go jak żywą istotę. Czują się dziwnie, gdy muszą go podłączyć do prądu, by naładować akumulatory – mówi Jon Piazza, rzecznik Entertainment Robot America, działu Sony Electonics, który wprowadzał Aibo na amerykański rynek. W niektórych osobach te cechy elektronicznego psa budzą pewien niepokój. Ludzie nie są bowiem jeszcze przygotowani na współistnienie z niezależnymi i coraz inteligentniejszymi maszynami.

iRobi iRobi jest robotem domowym z takimi zastosowaniami jak: edukacja, pilnowanie gospodarstwa domowego, zabawianie ludzi, rozrywka i dostarczanie wiadomości. Może być sterowany poprzez sieć Internet, posiada także kamerę, która służy do nawigacji. Może także uczyć dzieci wykorzystując do tego swój duży, zintegrowany wyświetlacz. Oczy i usta iRobi'ego mogą pokazywać różne nastroje. iRobi jest zintegrowany z siecią internetową, dzięki czemu właściciel z dowolnego miejsca może dokonywać monitoringu gospodarstwa domowego. W przypadku włączenia trybu nadzoru, robot prześle na maila zdjęcia w przypadku wykrycia obecności człowieka w domu. Umiejętność robienia i edytowania zdjęć pozwala używać robota do celów rozrywkowych. iRobi może także wspomagać harmonogramowanie układu zajęć człowieka. Jest także wyposażony w możliwość odbywania telekonferencji, np. z rodziną czy znajomymi (robot - robot lub robot - komputer PC). Za jego pośrednictwem można pozostawić wiadomość video.