Parki Narodowe w województwie podkarpackim Halyna Shcherban GC02

Bieszczadzki Park Narodowy położony w Bieszczadach Zachodnich ; największy polski górski park narodowy Data utworzenia -1973 r Powierzhnia - 292,02 km² Długość szlaków turystycznych – 206 km rezerwat biosfery UNESCO Odwiedzających rocznie – 200 000 tys Siedziba – Ustrzyki Górne

Główne cele ochronne Parku Główne cele ochrony w Bieszczadzkim Parku Narodowym to: ochrona typowego krajobrazu Karpat Wschodnich z całym bogactwem osobliwych form, charakterystyczny układ pięter roślinno-klimatycznych, naturalne biocenozy puszczańskie z fauną dużych drapieżnych ptaków i ssaków. Celem rezerwatu jest ochrona największych w Europie naturalnych lasów bukowych oraz unikalnych wschodniokarpackich łąk wysokogórskich - połonin. Jest to jedyny obszar w Europie, gdzie przyroda zastąpiła gospodarkę człowieka. Ochronę umożliwia m.in. bardzo niska gęstość zaludnienia na tym terenie (poniżej 1 osoby/km²). Ochroną ścisłą objęte jest 70 % terenu parku.

Ochrona gatunkowa Flora parku obejmuje ponad 700 gatunków roślin naczyniowych i ok. 300 gatunków grzybów kapeluszowych. Wiele jest roślin mających jedynie tu swoje stanowiska, np. ciemiężyca biała, tojad taurycki, endemity karpackie: pszeniec biały i wilczomlecz karpacki. Ponadto występuje tutaj różeniec górski, zawilec narcyzowy, pierwiosnek długokwiatowy, driakiew lśniąca, języcznik zwyczajny (paproć zespołu jaworzyny górskiej).

Fauna parku to ponad 200 gatunków kręgowców, w tym ok Fauna parku to ponad 200 gatunków kręgowców, w tym ok. 40 gatunków ssaków. Występują tu: ryś (symbol parku), niedźwiedź brunatny, żbik, wilk, lis, borsuk, wydra, bóbr. Do dużych ssaków należą dziki, sarny, łosie, jelenie karpackie, żubry. Wśród ok. 130 gatunków ptaków występują m.in. puchacz, puszczyk uralski.Spośród 7 gatunków żyjących w parku gadów charakterystyczny dla tego regionu jest wąż Eskulapa.

Turystyka Teren Bieszczadzkiego Parku Narodowego cieszy się dużym zainteresowaniem turystów. Oprócz turystyki pieszej, konnej, a zimą narciarstwa (wyłącznie po wyznaczonych szlakach), rozwija się też turystyka pobytowa w okolicach Jeziora Solińskiego oraz w wioskach w otulinie parku.  Aby chronić bogactwa przyrodnicze i kulturowe na styku Polski, Ukrainy i Słowacji utworzono trzy parki narodowe orazMiędzynarodowy Rezerwat Biosfery "Karpaty Wschodnie". Centralną częścią rezerwatu biosfery jestBieszczadzki Park Narodowy. 

Na terenie Bieszczadów rozwijają się różne rodzaje turystyki aktywnej takie jak: turystyka konna, piesza, rowerowa, narciarstwo, lotniarstwo. Na specjalnie wyznaczonych i przygotowanych torach organizowane są rajdy samochodami terenowymi. Corocznie organizowane są wyścigi psich zaprzęgów.

TURYSTYKA PIESZA: Proponowane trasy na letnie wędrówki piesze 1) Przeł. Wyżna - schronisko na Połoninie Wetlińskiej ("Chatka Puchatka" , 1228 m n.p.m.) - Berehy Górne 2) Berehy Górne - Połonina Caryńska (1297 m n.p.m.) - Ustrzyki Górne 3) Wołosate - Tarnica (1346 m n.p.m.) - Szeroki Wierch - Ustrzyki Górne TURYSTYKA ROWEROWA 1) Tarnawa Niżna - Bukowiec – Beniowa 2) Zatwarnica - Suche Rzeki (schronisko harcerskie "Ostoja") 3) Dwernik - Caryńskie - Przysłup Caryński TURYSTYKA NARCIARSKA

Magurski Park Narodowy leży na granicy województw małopolskiego i podkarpackiego w samym sercu Beskidu Niskiego; Data utworzenia – 1995r Powierzchnia - 194,39 km² Długość szlaków turystycznych – 75km Odwiedzających rocznie – 40 tys Siedziba – Krempna

Ochrona przyrody i jej główne cele Ochronie ścisłej podlega w Parku 12%, częściowej 82%, a krajobrazowej 6% jego całkowitej powierzchni. W 2001 roku Park odwiedziło około 40 000 zwiedzających Do ich dyspozycji jest 75 km szlaków pieszych W obecnych granicach Magurski Park Narodowy chroni: faunę i florę która w tej części Karpat ma charakter przejściowy pomiedzy Karpatami Zach i Pd-Wsch /udział gatunków wschodniokarpackich i zachodniokarpackich oraz gatunków górskich i ciepłolubnych  tereny źródliskowe Wisłoki i jej dopływów I i II rzędu - poprawa stosunków hydrologicznych Wisłoki poprzez utworzenie Parku jest jednym z jego głównych celów /przeciwdziałanie powodziom, zabezpieczenie miast w wodę pitną; fragmenty puszczy karpackiej ze starodrzewiem bukowym i jodłowym z ostojami dużych drapieżnych ptaków i ssaków, w tym niedźwiedzia i wilka; ekosystemy półnaturalne /łąki i pastwiska; pamiątki kultury materialnej szczególnie związane z osadnictwem Łemkowskim

Ochrona gatunkowa Flora parku to głównie gatunki leśne i reglowe: żywiec gruczołkowaty, tojeść gajowa, żywokost sercowaty, szałwia lepka, lepiężnik biały, ciemiężyca zielona, modrzyk górski, przytulia okrągłolistna. Osobliwość florystyczna to kozłek trójlistkowy. Do rzadkich roślin tu występujących należą: tojady – dziubaty i mołdawski, pokrzyk wilcza jagoda, obrazki plamiste, parzydło leśne

Fauna parku to ponad 35 gatunków ssaków, 135 gatunków ptaków, liczne płazy i gady, wiele gatunków bezkręgowców. Oprócz licznie występujących tu jeleni, sarn i dzików można spotkać pojedyncze niedźwiedzie, wilki, rysie oraz lisy, kuny, wydry, bobry, wiewiórki, popielice, orzesznice, ryjówki. Wśród ptaków dominują gatunki leśne, w tym: orlik krzykliwy (symbol parku), orzeł przedni, pszczołojad

Szlaki turystyczne SZLAK ARCHITEKTURY DREWNIANEJ 1)trasa sanocko-dukielska IV SZLAKI PIESZE:1)szlak czerwony(Główny Szlak Beskidzki) 2) Szlak niebieski (im. K. Pułaskiego – Grybów – Ustrzyki Górne w Bieszczadach) 3) Szlak zielony(Gorlice – Ożenna) 4) Szlak żółty(Folusz – Konieczna) SZLAKI ROWEROWE: 1)Szlak rowerowy Jasło – Ożenna „Na styku kultur” ; 2)Szlaki rowerowe w gminie Krempna

DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ