Ministerstwo Finansów Wdrożenie PSD do prawa krajowego – prace Grupy roboczej ds. usług płatniczych przy Ministerstwie Finansów Małgorzata Sawicka Departament Rozwoju Rynku Finansowego Ministerstwo Finansów Forum SEPA Polska Warszawa, 8 maja 2008 r.

Dyrektywa 2007/64/WE z dnia 13 listopada 2007 r Dyrektywa 2007/64/WE z dnia 13 listopada 2007 r. o usługach płatniczych w ramach rynku wewnętrznego Ministerstwo Finansów 1 grudnia 2005 r. – przyjęcie przez Kolegium Komisarzy projektu Nowe Ramy Prawne dla Płatności (tzw. New Legal Framework) 27 marca 2007 r. – przyjęcie dyrektywy przez Ministrów Finansów państw członkowskich UE (jednomyślnie) 24 kwietnia 2007 r. – przyjęcie dyrektywy przez Parlament Europejski (w pierwszym czytaniu). Publikacja w Dzienniku Urzędowym UE z dnia 5 grudnia 2007 r. (OJ L319)

Najważniejsze kwestie uregulowane Dyrektywą Ministerstwo Finansów Najważniejsze kwestie uregulowane Dyrektywą Zamknięty katalog podmiotów świadczących usługi płatnicze (PSP); Nowy podmiot na rynku usług płatniczych - instytucja płatnicza; Umowa o usługę płatniczą; Jednolite zasady dotyczące wykonania transakcji płatniczych.

Prace implementacyjne na forum UE Ministerstwo Finansów Powołanie Payment Services Directive Transposition Group – seria 6 planowanych spotkań przedstawicieli państw członkowskich odpowiedzialnych za transpozycję; W ramach Grupy ekspertów rządowych ds. systemów płatności Komisja Europejska podjęła prace nad przygotowaniem zmian do Dyrektywy 2000/46/WE o pieniądzu elektronicznym oraz Rozporządzenia 2560/2001w sprawie transgranicznych przelewów w EUR w kontekście PSD.

Prace implementacyjne w Polsce Ministerstwo Finansów Powołanie Grupy Roboczej do spraw usług płatniczych w ramach Rady Rozwoju Rynku Finansowego działającej przy Ministrze Finansów – 28 sierpnia 2007 r., Członkowie grupy – m.in.:przedstawiciele Min. Gospodarki, Min. Infrastruktury, UOKiK, NBP, ZBP, KIR, BFG, KSKOK, Poczty Polskiej, KDPW, PIU, izb gospodarczych pośredników finansowych, dostawców usług mobilnych, Uniwersytetu Jagiellońskiego 3 spotkania poprzedzające przygotowanie projektu aktu prawnego implementującego do krajowego systemu prawnego zapisów Dyrektywy – ostatnie 23 listopada 2007 r.

Problemy implementacyjne Ministerstwo Finansów 26 opcji narodowych w Dyrektywie – tj. zapisów które na etapie implementacji do krajowych porządków prawnych na podstawie decyzji państw członkowskich mogą zostać włączone, zmodyfikowane lub uregulowane odmiennie. 26 kwestii wymagających analizy i dopasowania do krajowego rynku usług płatniczych, zidentyfikowanych w ramach Grupy roboczej.

Problemy implementacyjne 1/6 Ministerstwo Finansów Zakres podmiotowy Dyrektywy: kwestia zidentyfikowania wszystkich rodzajów usług płatniczych objętych regulacją, Dyrektywa wprowadza tzw. katalog negatywny – wskazuje usługi i instrumenty płatności znajdujące się poza jej zakresem stosowania podmioty objęte Dyrektywą: agenci rozliczeniowi, pośrednicy finansowi przyjmujący wpłaty na rachunki bankowe, międzynarodowe podmioty organizujące przekazy pieniężne, niebankowi wydawcy kart płatniczych, Poczta Polska, operatorzy sieci mobilnych w zakresie jakim są pośrednikami pomiędzy użytkownikiem usług płatniczych a dostawcą towaru lub usługi, podmioty świadczące płatności w Internecie.

Problemy implementacyjne 2/6 Ministerstwo Finansów 2. Uchylenie/utrzymanie obecnie obowiązujących przepisów prawnych dotyczących usług płatniczych i instrumentów płatności: Regulacja poszczególnych instrumentów płatności i podmiotów świadczących usługi płatnicze (ustawa o elektronicznych instrumentach płatniczych). Odmienna filozofia regulacji przyjęta przez Dyrektywę – kompleksowa i jednolita regulacja usług płatniczych, bez rozróżniania poszczególnych instrumentów płatności. Problem regulacji pieniądza elektronicznego – regulacja dotycząca podmiotu wydającego i samego instrumentu; spodziewana rewizja na szczeblu europejskim (projekt zmian Dyrektywy 2000/46/WE – 4 Q 2008 r.)

Problemy implementacyjne 3/6 Ministerstwo Finansów 3.Dodatkowe środki ochronne stosowane wobec instytucji płatniczej, określone w art. 9 Dyrektywy: -obowiązek rozdziału środków pieniężnych przyjętych z tytułu świadczenia usług płatniczych od pozostałych środków pieniężnych będących w posiadaniu instytucji płatniczej, -ochrona ww. środków w razie upadłości instytucji płatniczej od roszczeń innych wierzycieli podmiotu, lub -polisa ubezpieczeniowa lub inna porównywalna gwarancja wydana przez firmę ubezpieczeniową lub kredytową. Kwestia zastosowania ww. środków wobec pośredników finansowych przyjmujących wpłaty na rachunki bankowe. Problem z zastosowaniem pierwszego z ww. środków wobec operatorów mobilnych świadczących przedpłacone usługi płatnicze.

Problemy implementacyjne 4/6 Ministerstwo Finansów 4. Wyznaczenie podmiotu pełniącego rolę właściwego organu nadzoru na gruncie Dyrektywy Narodowy Bank Polski – doświadczenie w nadzorowaniu agentów rozliczeniowych, wydawców kart płatniczych i elektronicznych instrumentów płatności, Komisja Nadzoru Finansowego – jednolity nadzór nad wszystkimi kategoriami podmiotów świadczących usługi płatnicze, jednolity nadzór nad pośrednikami finansowymi, Obowiązek współpracy ww. organów ze sobą w zakresie regulacji Dyrektywy.

Problemy implementacyjne 5/6 Ministerstwo Finansów 5. Kwestia ewentualnego objęcia zapisami Dyrektywy mikroprzedsiebiorców Rozporządzenie 364/2004 – Art. 2 ust. 3 mikroprzedsiębiorstwo podmiot zatrudniający mniej niż 10 pracowników i którego roczny obrót i/lub całkowity bilans roczny nie przekracza 2 milionów EUR. Kategoria stworzona na potrzeby absorpcji funduszy pomocowych, a nie w obrocie handlowym Klient korporacyjny w odróżnieniu od konsumenta. 6. Zwolnienie niektórych instrumentów płatności (służących głownie do wykonywania tzw. mikropłatności) z niektórych przepisów Dyrektywy Wskazanie konkretnych obowiązków jakie mogą być niestosowane, np. szeroko rozbudowane wymogi informacyjne

Problemy implementacyjne 6/6 Ministerstwo Finansów 7. Dopuszczalność surcharging’u w Dyrektywie Art. 52 ust. 3 zd. 1 Dyrektywy nie zabrania żądania przez odbiorcę transakcji płatniczej od płatnika dodatkowych opłat za korzystanie z danego instrumentu. Państwo Członkowskie może wprowadzić zakaz pobierania ww. opłat kierując się „potrzebą pobudzania konkurencji i propagowania korzystania z wydajnych instrumentów płatniczych”. Surcharging może wpłynąć ujemnie na skalę obrotu bezgotówkowego – obawa użytkowników usług płatniczych przed ponoszeniem dodatkowych choćby symbolicznych opłat.

Dziękuję za uwagę Ministerstwo Finansów Małgorzata Sawicka Departament Rozwoju Rynku Finansowego Ministerstwo Finansów tel. 022 694 54 30 malgorzata.sawicka@mofnet.gov.pl