Szkoła Podstawowa im. Janusza Korczaka w Pasiekach. Podsumowanie ROKU KORCZAKOWSKIEGO

" Jestem nie po to, aby mnie kochali i podziwiali, ale po to, abym ja działał i kochał. Nie obowiązkiem otoczenia pomagać mnie, ale ja mam obowiązek troszczenia się o świat, o człowieka"                                      Janusz Korczak

Rokiem Janusza Korczaka. W roku 2012 upłynęło 70 lat od tragicznej śmierci J. Korczaka w nazistowskim obozie zagłady w Treblince. Dla upamiętnienia tej znakomitej osoby na wniosek Rzecznika Praw Dziecka, Sejm Rzeczpospolitej Polskiej ogłosił rok 2012 Rokiem Janusza Korczaka.

Społeczność Szkoły Podstawowej w Pasiekach, noszącej od 14 lat imię tego wybitnego pedagoga i przyjaciela dzieci, włączyła się w obchody Roku Korczakowskiego organizując szereg imprez i konkursów.

W ramach inauguracji Roku Korczakowskiego uczniowie naszej szkoły obejrzeli spektakl teatralny pt. „Król Maciuś Pierwszy – prawa i obowiązki dziecka”. Dzieci chętnie śledziły losy małego Króla, a następnie wzięły udział w dyskusji i wymianie poglądów na zaprezentowane tematy.

Kolejnym przedsięwzięciem było zorganizowanie gminnego konkursu plastycznego "Pamięci Janusza Korczaka". Konkurs rozstrzygnięty został 18 kwietnia. Wzięli w nim udział uczniowie z czterech szkół  z terenu gminy Goworowo.

Wszystkie zgromadzone podczas konkursu plastycznego prace zostały zaprezentowane szerszej publiczności na wystawie poświęconej Januszowi Korczakowi.

Wybrane prace plastyczne, wykonane przez uczniów naszej szkoły, zostały przesłane do Sokołowskiego Ośrodka Kultury w Sokołowie Podlaskim i wzięły udział w mazowieckim konkursie plastycznym pod hasłem „Dzieci Januszowi Korczakowi”.

Dnia 25 kwietnia odbyła się wycieczka do Warszawy "Śladami Janusza Korczaka". Dzieci wzięły udział w warsztatach w Domu Spotkań z Historią. Uczniowie klas 0-III uczestniczyli w zajęciach "Spotkanie z Królem Maciusiem I", a dzieci z klas IV-VI - "Gdybym był Kajtusiem Czarodziejem".

Po zajęciach wycieczkowicze udali się na spacer po warszawskiej Starówce, a potem odwiedzili pomnik Janusza Korczaka - patrona naszej szkoły.

W maju uczniowie naszej szkoły postanowili wziąć udział w gminnym konkursie plastyczno - czytelniczym "Janusz Korczak i jego książka - Król Maciuś I" zorganizowanym w Szkole Podstawowej w Kuninie.

Bardzo ważnym przedsięwzięciem było przystąpienie do akcji „Warto być dobrym”, zorganizowanej przez stowarzyszenie "Przyjazna Szkoła".

Celem akcji było zmobilizowanie uczniów do spełniania dobrych uczynków. Partnerem naszej szkoły była Szkoła Podstawowa im. Janusza Korczaka w Szelkowie. Rozstrzygnięcie akcji odbyło się podczas zakończenia roku szkolnego.

Również podczas Festynu Rodzinnego Powitanie Jesieni nie mogło zabraknąć tak ważnego tematu, jakim jest życie i twórczość wybitnego pedagoga i przyjaciela dzieci. Dlatego nauczyciele z naszej szkoły postanowili zorganizować rodzinny konkurs plastyczny „Twórczość Janusza Korczaka w oczach dziecka”.

Ostatnim etapem obchodów Roku Korczakowskiego w naszej szkole było zorganizowanie w styczniu 2013 roku uroczystości podsumowującej nasze działania.

Uczniowie wprowadzili nas w nastrój, przypominając najważniejsze fakty z życia i twórczości naszego patrona oraz zaprezentowali swoje umiejętności w dwóch konkursach: recytatorskim i literackim. Wszystkie wiersze o Januszu Korczaku autorstwa uczniów naszej szkoły zostaną zebrane , oprawione i przekazane do biblioteki szkolnej.

Rzecznik Praw Dziecka Marek Michalak w swoim liście napisał: ”Tak wiele możemy nauczyć się od Korczaka. Jego postać, jego życie pozwalają nam lepiej poznać, zrozumieć, mądrzej wychować nasze dzieci, rozwijać z nimi lepsze relacje…”

Korczak pozostawił po sobie nie tylko dzieła pisane dla dzieci i dorosłych, mamy po nim też wiele myśli, które aktualne będą zawsze. Oto niektóre z nich.

„Kiedy śmieje się dziecko, śmieje się cały świat”.

„Nie takie ważne, żeby człowiek dużo wiedział, ale żeby dobrze wiedział, nie żeby umiał na pamięć, a żeby rozumiał, nie żeby go wszystko troszkę obchodziło, a żeby go coś naprawdę zajmowało”.

„Powiadacie: – Nuży nas obcowanie z dziećmi. Macie słuszność. Mówicie: – Bo musimy się zniżać do ich pojęć. Zniżać, pochylać, naginać, kurczyć. Mylicie się. Nie to nas męczy. Ale – że musimy się wspinać do ich uczuć. Wspinać, wyciągać, na palcach stawać, sięgać. Żeby nie urazić”.

Dziękuję za uwagę.