BIEBRZAŃSKI PARK NARODOWY

Historia Parku Początki ochrony przyrody nad Biebrzą sięgają okresu międzywojennego, kiedy to utworzono w środkowej części kotliny biebrzańskiej dwa rezerwaty: „Czerwone Bagno” i „Grzędy”. W 1989 roku, dzięki staraniom Towarzystwa Biebrzańskiego, środkowy i dolny basen Biebrzy został objęty ochroną jako park narodowy, a cztery lata później powstał Biebrzański Park Narodowy. Pamiątkowa tablica Adama Pałczyńskiego – ”opiekuna” Biebrzańskiego Parku Narodowego

Położenie parku Lokalizacja: północno - wschodnia Polska, województwo podlaskie, wzdłuż rzeki Biebrzy. Powierzchnia: 592,2 km 2 (największy park narodowy w Polsce)

Logo parku Bojownik batalion Batalion w Polsce występuję wyłącznie na Bagnach Biebrzańskich, gdzie co roku w marcu odbywa widowiskowe toki: samce posiadają wtedy szeroką kryzę na szyi i są niezwykle barwnie upierzone. Ciekawostką jest fakt, że nie ma dwóch identycznie ubarwionych.

Galeria zdjęć – u Króla Biebrzy Nieoficjalny „Król Biebrzy’’ „Król” Biebrzy czyli Krzysztof Kawenczyński. To jedyny mieszkaniec wsi Budy. Jego drewniana chałupa przypomina bardziej skansen niż mieszkanie-pełno w niej dzieł sztuki ludowej, starodawnych sprzętów gospodarstwa domowego. Król żyje w zgodzie z przyrodą, wieczorem do jego zagrody zaglądają łosie, a tuż obok chałupy założył swoje gniazdo bocian.

Szlaki turystyczne Rozlewisko rzeki Biebrzy Jak na teren pokryty wodą i bagnami znajduje się tu całkiem sporo szlaków pieszych. Najciekawsze wytyczono w okolicach „Czerwonego Bagna” w środkowej części parku oraz na południu. Przez Bagno Ławki przebiega ścieżka edukacyjna „Długa Luka”. Co roku odbywają się tu mistrzowska Polski i Europy w Koszeniu Bagiennych Łąk dla Przyrody. Główną rzeką doliny jest Biebrza – największy prawobrzeżny dopływ Narwi, który zbiera wody z blisko 40 dopływów. Jej koryto jest bardzo nieregularne, z licznymi starorzeczami i zakolami.

Piękno polskich bagien Rozlewisko rzeki Biebrzy Prawie 50% powierzchni parku (25 500 ha) zajmują słynne Bagna Biebrzańskie. Park chroni rozległe i prawie niezmienione torfowiska z unikalną różnorodnością gatunków roślin, ptaków i innych zwierząt. Ciekawostką wszystkich torfowisk są budzące postrach wśród owadów rośliny owadożerne – rosiczki. Codziennie rano Biebrza spowita jest mgłą, która powstaje w wyniku różnicy temperatur. Co roku na wiosnę rzeka zalewa okoliczne tereny.

Łoś król biebrzańskich bagien Zwierzęta BPN Wydra Łoś król biebrzańskich bagien Nocek duży Bóbr Sowa Błotna

Rośliny BPN Firletka poszarpana Wierzba lapońska Bagno zwyczajne Rosiczka okrągłolistna

torfowisko Unikatowym, zasługującym na specjalne wyodrębnienie miejscem jest rezerwat "Czerwone Bagno". Zachowały się tutaj zarówno torfowiska wysokie jak i niskie oraz przejściowe, w naturalnej, niezmienionej formie. Niskie , dominujące nad Biebrzą, należą do żyznych. Najczęściej porośnięte są turzycami, trawami (np., manna mielec), a powstający w nich torf jest wysoce żyzny. Wysokie, stosunkowo kwaśne i ubogie. Wełnianka pochwowata jest gatunkiem typowym dla torowisk wysokich.

Wschód słońca nad Biebrzą

Zachód słońca nad Biebrzą

Galeria:

O autorze Nazywam się Mateusz. Urodziłem się i mieszka we Wrocławiu, na Kuźnikach. Mam 12 lat i chodzę do szóstej klasy. Jak większość chłopaków interesuję się piłką nożną. Najbardziej jednak lubię wakacje.

Bibliografia Tekst: Książka „BIEBRZA” Anny Mydlińskiej Książka „BIEBRRZAŃSKI PARK NARODOWY” Adama Sieńko „Turystyczna Encyklopedia Polski” wydawnictwo Pascal Oficjalna strona Biebrzańskiego Parku Narodowego: www.biebrza.org.pl Zdjęcia: Katarzyna Widomska Małgorzata Widomska Kłosowscy Adam Ławnik Muzyka: F. Chopin Prezentacje wykonał: Mateusz Widomski z klasa 6 SP 37 przy ulicy Sarbinowskiej 10 we Wrocławiu Opiekun: Małgorzata Dwojak Wyrażam zgodę na przetwarzanie danych osobowych (wyłącznie dla potrzeb konkursu)