ZASADY CROSS COMPLIANCE 2013 Kryteria kontroli spełniania wymogów wzajemnej zgodności przeprowadzanych przez IW

www.arimr.gov.pl www.minrol.gov.pl www.cdr.gov.pl Niniejsza prezentacja ma charakter wyłącznie informacyjny i nie zastępuje prawa obowiązującego w Rzeczypospolitej Polskiej. Treść prezentacji nie może być podstawą do jakichkolwiek roszczeń prawnych

sanitas animalium pro salute homini „przez zdrowie zwierząt do zdrowia ludzi”

Kontrole CC Kontrole wymogów wzajemnej zgodności wykonywane są w typowanych gospodarstwach przez IW i ARiMR

Obszar kontroli CC Obszar A, który obejmuje:  Identyfikację i rejestrację zwierząt,  Zagadnienia ochrony środowiska naturalnego. Obszar B (2011) obejmujący:  Zdrowie publiczne,  Zdrowie zwierząt, zgłaszanie niektórych chorób,  Zdrowotność roślin. Obszar C (2013) w którym zawiera się:  Dobrostan zwierząt.

Obszar A – trzoda chlewna,bydło  Rolnik posiada numer siedziby stada  Rolnik prowadzi aktualną księgę rejestracji zwierząt dokonując wpisów , bydła do tej księgi w terminie 7 dni od dnia, w którym nastąpiło zdarzenie powodujące obowiązek wpisu (tj. w przypadku: zwiększania lub zmniejszania liczebności stada).  Księga rejestracji świń w formie papierowej powinna być prowadzona zgodnie z obowiązującym wzorem (nowy wzór od 1 stycznia 2011r. )

 Rolnik obowiązany jest do udostępniania osobie upoważnionej do dokonywania czynności kontrolnych pisemnych lub ustnych informacji związanych z przedmiotem kontroli, dokumentów związanych z przedmiotem kontroli, danych informatycznych.  Dane zawarte w księdze rejestracji przechowywane są przez okres 3 lat od dnia utraty posiadania zwierzęcia.  Rolnik jest obowiązany oznakować świnie bezzwłocznie, a w każdym przypadku przed opuszczeniem przez świnie siedziby stada,za pomocą kolczyka założonego na lewą małżowinę uszną lub tatuażu umieszczonego w sposób czytelny i trwały w małżowinach usznych świni albo na jej grzbiecie, zawierających numer siedziby stada. Obowiązek trwałego oznakowania stada podstawowego.

Obszar A PYTANIA

Obszar B Jednym z podstawowych punktów kontroli będzie kontrola dokumentacji weteryanryjnej. EWIDENCJA LECZENIA ZWIERZĄT GOSPODARSKICH Lek. Wet. ma obowiązek przekazać rolnikowi w/w dokumenty po każdym podaniu czy przekazaniu leków.

 Dokumentacja leczenia zwierząt gospodarskich przechowywana jest przez utrzymującego zwierzęta przez 5 lat od daty dokonania ostatniego wpisu.  Zakaz podawania zwierzętom gospodarskim, zwierzętom akwakultury oraz zwierzętom dzikim utrzymywanym jak zwierzęta gospodarskie związków o działaniu hormonalnym, tyreostatycznym i ß- agonistycznym w celach innych niż lecznicze.  Zakaz posiadania i przechowywania w gospodarstwie produktów leczniczych weterynaryjnych zawierających substancje o działaniu beta- agonistycznym, które mogą być stosowane w celu przyspieszenia porodu oraz estradiolu 17ß lub jego estropodobnych pochodnych.

 Zakaz umieszczania na rynku lub uboju zwierząt gospodarskich lub zwierząt dzikich utrzymywanych przez człowieka jak zwierzęta gospodarskie, w organizmach których znajdują się lub u których wykryto substancje zabronione, z wyłączeniem przypadków, gdy substancje te zostały podane w celach leczniczych.  Zakaz umieszczania na rynku i przetwarzania mięsa zwierząt gospodarskich,zwierząt dzikich utrzymywanych przez człowieka jak zwierzęta gospodarskie i zwierząt akwakultury, w organizmach których znajdują się lub u których wykryto substancje zabronione,z wyłączeniem przypadków, gdy substancje te zostały podane w celach leczniczych.

- Zabronione jest umieszczanie na rynku mięsa lub innych produktów pochodzenia zwierzęcego pochodzących od zwierząt, którym podawano substancje lecznicze o działaniu estrogennym, androgennym lub gestagennym, jeżeli przed dokonaniem uboju zwierzęcia nie był przestrzegany okres karencji wymagany dla wydalenia z jego organizmu produktów leczniczych weterynaryjnych.  Zabrania się wykonywania czynności zootechnicznych* na zwierzętach przeznaczonych do chowu lub hodowli, włącznie ze zwierzętami reprodukcyjnymi, które nie będą dalej wykorzystywane do celów rozpłodowych. *w rozumieniu ustawy o ochronie zdrowia zwierząt np. podawanie substancji w celu synchronizacji rui, przygotowanie biorców, dawców zarodków do implementacji itp.

 Przestrzegany jest obowiązek niezwłocznego powiadomienia organu Inspekcji Weterynaryjnej albo najbliższego lekarza weterynarii albo wójta/burmistrza o podejrzeniu wystąpienia niżej wymienionych chorób: – księgosusz, – pomór małych przeżuwaczy, – choroba pęcherzykowa świń, – choroba niebieska języka, – krwotoczna choroba zwierzyny płowej, – ospa owiec i ospa kóz, – pęcherzykowe zapalenie jamy ustnej, – afrykański pomór świń, – choroba guzowatej skóry bydła, – gorączka doliny Rift.

 Przestrzegany jest obowiązek niezwłocznego powiadomienia organu Inspekcji Weterynaryjnej albo najbliższego lekarza weterynarii albo wójta/burmistrza o podejrzeniu wystąpienia lub wystąpieniu pryszczycy lub choroby niebieskiego języka.  Przestrzegany jest również nakaz pozostawienia zwierząt w miejscu przebywania i niewprowadzania tam innych zwierząt w przypadku wystąpienia podejrzenia lub wystąpienia pryszczycy.

OBSZAR B – ŻYWIENIE Pasze - Przestrzegany jest zakaz karmienia zwierząt gospodarskich innych niż przeżuwacze (wyjątek: mięsożerne zwierzęta futerkowe) białkiem pochodzenia zwierzęcego, chyba że rolnik posiada decyzję powiatowego lekarza weterynarii lub stosuje białka dopuszczone do żywienia zwierząt na zasadzie odstępstw(*) (**). - Rolnik utrzymujący w gospodarstwie zwierzęta przeżuwające oraz nieprzeżuwające stosujący w żywieniu tych ostatnich białka pochodzenia zwierzęcego ma obowiązek takiej organizacji transportu, magazynowania, dystrybucji pasz, żeby na żadnym z tych etapów nie doszło do zanieczyszczenia pasz dla przeżuwaczy białkiem pochodzenia zwierzęcego.

Odstępstwa – Białka poch. Zwierzęcego W ramach odstępstw dopuszczone jest stosowanie następujących białek zwierzęcych orazpasz zawierających te białka: – mleko, produkty na bazie mleka i siary, – jaja i produkty jajeczne, – żelatyna pochodząca od zwierząt innych niż przeżuwacze, – hydrolizaty białkowe pochodzące od zwierząt innych niż przeżuwacze i otrzymane ze skór i skórek przeżuwaczy.

** W ramach odstępstw dopuszczone jest: – stosowanie w żywieniu zwierząt nieprzeżuwających białek pochodzenia zwierzęcego, takich jak: mączki rybne, fosforany dwuwapniowe i fosforany trójwapniowe, produkty z krwi (pochodzącej od zwierząt innych niż przeżuwacze), – karmienie ryb mączkami z krwi pochodzącymi od zwierząt innych niż przeżuwacze W sprawie możliwości stosowania w/w białek w żywieniu należy zaczerpnąć szczegółowych informacji w IW.

BEZPIECZEŃSTWO PASZ Rolnikowi nie wolno wprowadzać do obrotu paszy niebezpiecznej dla zwierząt i stosowania jej w żywieniu zwierząt. Pasza jest uznana za niebezpieczną, jeżeli: – ma negatywne skutki dla zdrowia ludzi lub zwierząt, – powoduje, że spożywanie żywności uzyskanej ze zwierząt gospodarskich z jej użyciem jest niebezpieczne dla ludzi

 Rolnik jest zobowiązany do prowadzenia dokumentacji dotyczącej: – stosowania środków ochrony roślin, – stosowania preparatów biobójczych , – każdej partii paszy przyjmowanej do gospodarstwa i wydawanej z gospodarstwa , – stosowania nasion/ziarna genetycznie modyfikowanego .

 Jeśli pasze wprowadzone do obrotu nie spełniają wymogów dotyczących bezpieczeństwa pasz, rolnik musi: – podjąć działania zmierzające do wycofania z rynku paszy niebezpiecznej, – niezwłocznie poinformować powiatowego lekarza weterynarii, – współpracować z Inspekcją Weterynaryjną w celu jak najszybszego wycofania niebezpiecznej paszy z rynku, – poinformować nabywcę paszy o przyczynach jej wycofania.  Jako podmiot działający na rynku pasz rolnik ma obowiązek zgłoszenia prowadzenia działalności w zakresie produkcji, przetwarzania, przechowywania, transportu lub dystrybucji pasz do powiatowego lekarza weterynarii.

Obowiązek rejestracji nie dotyczy rolników, którzy wyprodukowane przez siebie pasze zużywają wyłącznie do żywienia zwierząt, od których produkty wykorzystują we własnym gospodarstwie lub dostarczają wyprodukowane przez siebie pasze do innych gospodarstw, które zużyją je na potrzeby własnego gospodarstwa.  Rolnik powinien stosować pasze pochodzące wyłącznie z zakładów zarejestrowanych oraz/lub zatwierdzonych.  Zapewnienie identyfikowalności paszy oraz substancji przeznaczonych do dodania do pasz, dostarczanych rolnikowi i tych, które rolnik dostarczał do innych przedsiębiorstw, w szczególności poprzez prowadzenie i przechowywanie dokumentacji dotyczącej kupna i sprzedaży.

Wymogi higieniczne dotyczące higieny pasz  Zabrania się wytwarzania, wprowadzania do obrotu i stosowania w żywieniu zwierząt materiałów paszowych i mieszanek paszowych zawierających pozostałości pestycydów w ilości przekraczającej ich dopuszczalną zawartość.  Rolnik ma obowiązek przechowywania i przewożenia substancji niebezpiecznych i odpadów w sposób, który nie spowoduje zanieczyszczenia i skażenia pasz.

 Rolnik ma obowiązek właściwego przechowywania pasz oraz ich dystrybucji w gospodarstwie: – pasze należy przechowywać z dala od substancji chemicznych oraz innych produktów nienadających się do spożycia przez zwierzęta, – pasze lecznicze oraz inne przeznaczone dla poszczególnych kategorii lub gatunków zwierząt należy przechowywać w sposób ograniczający ryzyko podania ich zwierzętom, dla których nie są one przeznaczone, – system dystrybucji paszy w gospodarstwie powinien zapewniać zadawanie ich zwierzętom, dla których są przeznaczone.  Należy uwzględnić wyniki stosownych analiz próbek produktów pierwotnych lub innych próbek istotnych dla bezpieczeństwa pasz (np. pozostałości pestycydów, metali ciężkich, dioksyn, azotynów

Wymagania dla gospodarstw produkujących mleko – zakres wzajemnych zgodności . Wymagana dokumentacja (producenci mleka): decyzje powiatowego lekarza weterynarii o uznaniu stada za wolne lub urzędowo wolne od brucelozy i urzędowo wolne od gruźlicy bydła, księga rejestracji, paszporty bydła, księga leczenia zwierząt, rejestr zakupu i zużycia leków weterynaryjnych, rejestr zakupu i zużycia mieszanek paszowych. -26-

PYTANIA

OBSZAR C Styczeń 2013

Obszar C – dobrostan zwierząt Zwierzętom gospodarskim należy zapewnić: Możliwość ochrony przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi i zwierzętami drapieżnymi Opiekę i właściwe warunki utrzymania, uwzględniające minimalne normy powierzchniowe w zależności od systemów utrzymania Warunki utrzymania nieszkodliwe dla ich zdrowia (nie powodujące urazów), zapewniających swobodę ruchu i wygodne leżenie oraz możliwość kontaktu wzrokowego z innymi zwierzętami Wolność od głodu, pragnienia, niedożywienia, stresu oraz strachu i cierpienia Odpowiedni mikroklimat w budynkach z dobrą wentylacją i oświetleniem dostosowanym do potrzeb poszczególnych gatunków i grup technologicznych W zakres tego pojęcia wchodzą również warunki przewozu zwierząt i humanitarnego sposobu uboju.

Obszar C – dobrostan zwierząt Minimalne wymiary stanowiska w systemie utrzymywania bydła na uwięzi: Krowy i jałówki > 7 m-ca ciąży: dł 1,60 m x szer 1,10 m Jałówki > 6 miesiąca życia, do 7 m-ca ciąży: dł 1,50 m x szer 1,00 m Buhaje: dł 2,40 m x szer 1,40 m Bydło opasowe o masie ciała do 300 kg: dł 1,30 m x szer 0,80 m Bydło opasowe o masie ciała > 300 kg: dł 1,45 m x szer 0,95 m

Obszar C – dobrostan zwierząt Minimalna powierzchnia w systemie utrzymania bydła bez uwięzi na ściółce bez wydzielonych legowisk: Krowy i jałówki > 7 m-ca ciąży: 4,50 m² na sztukę Jałówki > 6 miesiąca życia, do 7 m-ca ciąży: 2,20 m² na sztukę Buhaje: 9,00 m² na sztukę Bydło opasowe o masie ciała do 300 kg: 1,60 m² na sztukę Bydło opasowe o masie ciała > 300 kg: 2,20 m² na sztukę

Obszar C – dobrostan zwierząt Przestrzega się zakazu utrzymywania cieląt w pojedynczych boksach oraz na uwięzi, z wyjątkiem pory karmienia, a w czasie jej trwania nie dłużej niż jedną godzinę. Właściwa powierzchnia kojca w przeliczeniu na jedną sztukę, w przypadku utrzymywania cieląt grupowo: Cielęta o masie ciała do 150 kg – co najmniej 1,50 m² Cielęta o masie ciała powyżej 150 kg do 220 kg– co najmniej 1,70 m² Cielęta o masie ciała powyżej 220 kg– co najmniej 1,80 m² W przypadku utrzymywania cieląt pojedynczo w kojcu, wymiary kojca wynoszą: Szerokość – co najmniej wysokość cielęcia w kłębie Długość – co najmniej 1,1 długości ciała cielęcia mierzonek od czubka nosa do ogonowej krawędzi guza kulszowego

Obszar C – dobrostan zwierząt Dorosłemu bydłu i cielętom zapewnia się stały dostęp do wody Dorosłe bydło i cielęta karmi się co najmniej dwa razy dziennie Powierzchnia legowiska jest wygodna, czysta i odwodniona Wilgotność powietrza powinna wynosić 60% - 80 % Właściwe stężenie CO2, H2S, NH3 w pomieszczeniach inwentarskich W powietrzu nie powinno znajdować się więcej niż 3000 ppm CO2, 5 ppm H2S i 20 ppm NH3. Oświetlenie może być dzienne lub sztuczne. Przy oświetleniu dziennym stosunek powierzchni okien do podłogi (dla krów) powinien wynosić 1:18 (20-30 lx). Oświetlenie sztuczne powinno odpowiadać oświetleniu naturalnemu w godzinach od 9.00 do 17.00.

Obszar C – dobrostan zwierząt Powierzchnia kojca dla warchlaków i tuczników utrzymywanych grupowo zależy od ich masy i wynosi na jedną sztukę: do 10 kg – co najmniej 0,15 m2; powyżej 10 do 20 kg – co najmniej 0,20 m2; powyżej 20 do 30 kg – co najmniej 0,30 m2; powyżej 30 do 50 kg – co najmniej 0,40 m2; powyżej 50 do 85 kg – co najmniej 0,55 m2; powyżej 85 do 110 kg – co najmniej 0,65 m2; powyżej 110 kg – co najmniej 1 m2.

Obszar C – dobrostan zwierząt Jeśli świnie nie są karmione do woli, powinny dostawać paszę raz dziennie. Wszystkie świnie powyżej 2 tygodnia życia powinny mieć stały dostęp do świeżej wody. W pomieszczeniach dla świń należy zapewnić odpowiednie oświetlenie, wynoszące co najmniej 40 luksów przez okres co najmniej 8 godzin dziennie. Stosowanie oświetlenia naturalnego obwarowane jest koniecznością zapewnienia odpowiedniej powierzchni okien do podłogi dla poszczególnych grup świń: prosięta 1:25; tuczniki 1:30; pozostałe grupy produkcyjne 1:20. Maksymalne natężenie hałasu nie powinno przekraczać 85dB.

Obszar C – dobrostan zwierząt W przypadku zwierząt utrzymywanych pojedynczo knurowi należy zapewnić co najmniej 6m² bez krycia w kojcu lub 10 m² przy kryciu w kojcu. Lochy w okresie porodu i odchowania prosiąt ssących potrzebują co najmniej 3,5 m². Dla loszek po pokryciu minimalna powierzchnia na sztukę wynosi 1,64 m², zaś dla macior – 2,25 m².

Obszar C – dobrostan zwierząt Powierzchnia kojca dla warchlaków i tuczników utrzymywanych grupowo zależy od ich masy i wynosi na jedną sztukę: do 10 kg – co najmniej 0,15 m2; powyżej 10 do 20 kg – co najmniej 0,20 m2; powyżej 20 do 30 kg – co najmniej 0,30 m2; powyżej 30 do 50 kg – co najmniej 0,40 m2; powyżej 50 do 85 kg – co najmniej 0,55 m2; powyżej 85 do 110 kg – co najmniej 0,65 m2; powyżej 110 kg – co najmniej 1 m2.

Obszar C – dobrostan zwierząt Żeby zapewnić zwierzętom dobrostan trzeba spełnić wszystkie wymogi. Nie spełnienie choćby jednego z nich nie tylko nie zapewni utrzymywanym zwierzętom dobrostanu, ale i odbije ujemnie na wynikach w produkcji.

PYTANIA

Dziękuję za uwagę Przygotował Karol Osiński www.piw-zwolen.pl