Inwestować w PR? Ale po co? Paulina Kołodziejska Szymon Ziobrowski Tatrzański Park Narodowy

Inwestować w PR? Ale po co? Public relations – planowe i ciągłe wysiłki mające na celu stworzenie i utrzymanie wzajemnego zrozumienia między organizacją a społeczeństwem, klimatu zaufania prowadzące do ukształtowania dobrego wizerunku. Traktowanie procesu budowania wizerunku przede wszystkim jako procesu komunikacji. Rzetelne i bieżące komunikowanie z otoczeniem – mediami, turystami, lokalnymi społecznościami jest najistotniejszą sprawą w tworzeniu wizerunku.

Inwestować w PR? Ale po co? Misja jako podstawa działań PR-owych. PR nie może być przypadkowy, musi być świadomy. Działania PR nie mogą być nachalne, ale sukcesywne.

Inwestować w PR? Ale po co? Upraszczając: człowiek postrzegający instytucję jako rzetelną, uczciwą, silną zaczyna utożsamiać się z jej misją, celem, dla którego została powołana, ma poczucie wspólnoty interesów.

Inwestować w PR? Ale po co? Ostatnie działania TPN, których podstawą jest założenie zaplanowanej informacji, komunikacji i świadomego budowania marki: System Identyfikacji Wizualnej „Biuletyn TPN” Kampania społeczna „Twój Park, Mój Dom”

Inwestować w PR? Ale po co? System Identyfikacji Wizualnej

Inwestować w PR? Ale po co? Zestaw reguł oraz konsekwentnie zaprojektowanych wzorców, które w sumie mają budować pozytywne wyobrażenia o organizacji oraz utrwalać pożądane opinie wśród odbiorców przekazu. To podstawa wizualnej komunikacji z otoczeniem. System identyfikacji wizualnej przyjmuje formę księgi, w której opisane są zasady korzystania z logo i nazwy, tworzenia dokumentów firmowych, kolory i typografia (od papieru firmowego, wizytówek, ulotek, folderów po systemy oznakowania wewnątrz budynków i w terenie ).

Inwestować w PR? Ale po co? Przykłady zgrzytów estetycznych spowodowane brakiem jasnych reguł stosowania środków wizualnych

Inwestować w PR? Ale po co? Przykłady złych zastosowań logo, niespójności (różne wzory lub natłok tablic, kilka wzorów papierów firmowych, wydawnictwa, które dopiero po przeanalizowaniu okazują się „parkowymi” itp.) → mała informacyjność, brak silnej tożsamości parku, brak zaufania do instytucji.

Inwestować w PR? Ale po co?

Inwestować w PR? Ale po co?

Inwestować w PR? Ale po co? Wada systemu identyfikacji wizualnej: spore nakłady finansowe (ale możliwość rozłożenia prac w czasie, rozbudowywania systemu w miarę możliwości finansowych i potrzeb). Zalety podejścia systemowego: jednorodność przekazu – mówienie przez park jednym językiem symboli, zintensyfikowanie informacyjności (system piktogramów w opozycji do natłoku tablic wypełnionych zwartym tekstem, których nikt nie czyta), oszczędność czasu (gotowe wzorce wykluczają konieczność każdorazowego sporządzania projektu), automatyczne identyfikowanie nadawcy komunikatu (bez konieczności analizowania, kto do mnie mówi), dobry odbiór instytucji, budowanie dobrego wizerunku.

Inwestować w PR? Ale po co? Podsumowując: organizacja posiadająca spójną tożsamość (czyli to, za pomocą czego jest identyfikowana) jest o wiele silniejsza niż pozbawiona jej wyraźnych oznak!

Inwestować w PR? Ale po co? „Biuletyn TPN”

Inwestować w PR? Ale po co? dwumiesięcznik elektroniczny, do pobrania ze strony www.tn.pl przykład wykorzystania Internetu jako nośnego medium planowana zmiana formuły: wydawany częściej (raz w miesiącu), bardziej informacyjny kierowany głównie do turystów, ale także do mediów (przykłady powoływania się na „B” jako źródło)

Inwestować w PR? Ale po co? Zalety: małe nakłady finansowe (tworzony wewnątrz parku przez pracowników, skład w firmie zewnętrznej), wygodne narzędzie komunikacji, sprawdza się w sytuacjach: kontrowersyjnych (np. loty śmigłowców wojskowych a presja opinii publicznej, hałas w opozycji do ciszy parku narodowego > w „B” możliwość komentarza i oceny), konieczności informowania o zmianach (np. udostępnianie Orlej Perci), konieczności wyrażenia solidarności z opinią publiczną, stanowiska parku (numer specjalny, poświęcony w całości zamordowaniu niedźwiadka).

Inwestować w PR? Ale po co? Kampania Społeczna „Twój Park, Mój Dom”

Inwestować w PR? Ale po co? Punkt wyjścia: przypadek zamordowania niedźwiedzia przez turystów, konieczność odpowiedzenia na zainteresowanie i nacisk opinii publicznej, oczekiwanie, ze „park coś zrobi w tej sprawie”, zwrócenie uwagi na konieczność budowania właściwych postaw.

Inwestować w PR? Ale po co? Reklama społeczna – rodzaj społecznej komunikacji, w której stawką jest promocja społecznie wartościowych wzorów zachowań lub też — przynajmniej — zogniskowanie uwagi społeczeństwa na istotnych problemach (które dotyczą bądź mogą dotyczyć wszystkich, względnie też są problemami węższych, niekiedy zupełnie marginesowych zbiorowości, za które jednakże wszyscy powinni czuć się współodpowiedzialni) przy użyciu mediów, z których korzysta reklama komercyjna.

Inwestować w PR? Ale po co? Wskazać odpowiednie zachowania (zwłaszcza w przypadku kontaktu z dzikimi zwierzętami). Wyrobić umiejętność automatycznego odróżniania dobrego zachowania od złego. Pobudzić ambicję do bycia lepszym. A wreszcie wywołać dyskusję. I utrwalić pozytywny wizerunek TPN.

Inwestować w PR? Ale po co? Do kogo? Turysta masowy (założenie najmniejszej świadomości o zachowaniach pożądanych w parku narodowym). Dzieci, młodzież (poprzez program edukacyjny). Dziennikarze (zwrócenie uwagi na problem, wywołanie dyskusji w mediach).

Inwestować w PR? Ale po co? Kampania oparta na pomyśle „Park przyszłości” – o zasięgu na początek lokalnym, być może w dalszej kolejności ogólnopolskim. Kanały dotarcia: outdoor (billboardy i citylighty – drogi dojazdowe, dworce większych miast), materiały BTL (ulotki, naklejki, plakaty – w schroniskach, hotelach itp.), wydarzenia towarzyszące (happeningi przy wejściach do parku), jesienią program edukacyjny (konspekt lekcji, gra edukacyjna).

Dziękujemy za uwagę Dziękujemy za uwagę Paulina Kołodziejska pkolodziejska@tpn.pl Szymon Ziobrowski sziobrowski@tpn.pl