Wpływ orzecznictwa ETS w sprawie Mediakabel na kwalifikację linearnych usług audiowizualnych Dr Ewa Skrzydło-Tefelska Polski członek GALA

Zakres usług nadawania programu telewizyjnego objętych Dyrektywą 89/552 Definicja: -pierwotna emisja, -przewodowa lub bezprzewodowa, -kodowana lub niekodowana, -obejmuje transmisję satelitarną, -programy telewizyjne przeznaczone do powszechnego odbioru, (w tym przesyłanie programów pomiędzy nadawcami w celu ich powszechnej emisji)

Zakres definicji nie obejmuje: - dostarczania informacji lub innych treści na indywidualne żądanie

Orzeczenie ETS w sprawie Mediakabel - stan faktyczny: Usługi świadczone przez Mediakabel (i) odbieranie za pomocą dekodera oraz karty chipowej programów telewizyjnych (miesięczny abonament); (ii) płatny dostęp do dodatkowych programów w ramach usługi Filmtime - odrębne zamówienie (pilot/telefon); - osobisty kod dostępu; - możliwość oglądania (w godzinach wskazanych na ekranie/w programie TV) jednego z filmów proponowanych w danym miesiącu.

Pytanie do ETS w ramach procedury art. 234 TWE Czy usługa Filmtime jest usługą telewizyjną określoną w art. 1 lit. a Dyrektywy 89/552 czy też usługą społeczeństwa informacyjnego, określoną w art. 1 pkt 2 Dyrektywy 98/34?

Teza z rozstrzygnięcia ETS: Usługa wchodzi w zakres pojęcia nadawania programów telewizyjnych, określonego w art. 1 lit. a) dyrektywy 89/552, jeżeli polega na: -pierwotnej emisji, -programów telewizyjnych przeznaczonych do powszechnego odbioru, (równoczesnego odbioru tych samych obrazów przez nieokreśloną liczbę potencjalnych telewidzów)

Konsekwencje orzeczenia w sprawie Mediakabel: niezależnie od techniki przekazu, usługa nadawania programu telewizyjnego podlega przepisom Dyrektywy 89/552; do takiej usługi stosuje się wszelkie ograniczenia dotyczące reklamy przewidziane na mocy Dyrektywy; ograniczeń wynikających z Dyrektywy (w tym dotyczących reklamy) nie stosuje się do usług nielinearnych

Projektowane zmiany Dyrektywy 89/552 w zakresie definicji usług audiowizualnych: Usługi audiowizualne oznaczają: -usługi w rozumieniu art. 49 i 50 TWE ( transgraniczne, odpłatne, świadczone przez określony okres czasu) -celem ich jest dostarczanie ruchomych obrazów wraz z dźwiękiem lub bez niego -obrazy przekazywane są w ramach sieci łączności elektronicznej w rozumieniu art. 2a Dyrektywy 2002/21, obejmujących przekazywanie sygnałów również za pomocą Internetu

Przedmiotowy zakres regulacji Dyrektywy 89/552 W świetle orzeczenia w sprawie Mediakabel oraz propozycji definicji usług audiowizualnych objętych Dyrektywą 89/552 po zmianach, regulacje zawarte w Dyrektywie dotyczą również nowych linearnych usług audiowizualnych, jak webcasting czy streaming

Zasada kontroli nad usługodawcą ze strony państwa pochodzenia Projekt zmiany Dyrektywy kodyfikuje orzecznictwo ETS w tym zakresie. -podstawowa zasada, że nadawca podlega kontroli państwa, w którym prowadzi działalność (country of origin principle) -państwo to odpowiada za zgodność świadczonych usług z przepisami dotyczącymi świadczenia usług audiowizualnych obowiązującymi na jego terytorium

Wyjątek od zasady kontroli państwa pochodzenia Państwo członkowskie może poddać swojej jurysdykcji również usługodawcę prowadzącego działalność w innym państwie członkowskim, jeśli: -całość nadawanych przez niego programów skierowana jest na terytorium tego państwa -wybór miejsca prowadzenia działalności przez usługodawcę był motywowany zamiarem obejścia przepisów państwa, do którego transmisja jest skierowana ( C23/93 TV 10 SA przeciwko Commisaariaat vor de Media)