polityki oświatowej państwa Kierunki polityki oświatowej państwa 2015/2016

Podstawa prawna ogłoszenia kierunków polityki oświatowej państwa Kierunki polityki oświatowej państwa 2015/2016 Podstawa prawna ogłoszenia kierunków polityki oświatowej państwa USTAWA z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późniejszymi zmianami) Art. 35. 2. W celu realizacji zadań, o których mowa w ust. 1 pkt 2 oraz w art. 21, minister właściwy do spraw oświaty i wychowania w szczególności: 1) ustala podstawowe kierunki realizacji przez kuratorów oświaty polityki oświatowej państwa, w szczególności zadań z zakresu nadzoru pedagogicznego

Kierunki polityki oświatowej państwa 2015/2016 Minister edukacji narodowej ustanowiła rok szkolny 2015/2016 Rokiem Otwartej Szkoły: „Otwarta szkoła to taka, która nie zamyka się na kulturę, sztukę, sport, środowiska lokalne” – Joanna Kluzik-Rostkowska.

Kierunki polityki oświatowej państwa 2015/2016 ogłoszone 25 czerwca 2015 r. Wzmocnienie bezpieczeństwa dzieci i młodzieży, ze szczególnym uwzględnieniem dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi w młodzieżowych ośrodkach wychowawczych, młodzieżowych ośrodkach socjoterapii, specjalnych ośrodkach szkolno-wychowawczych, specjalnych ośrodkach wychowawczych, ośrodkach rewalidacyjno-wychowawczych. Podniesienie jakości kształcenia w szkołach ponadgimnazjalnych poprzez zaangażowanie przedstawicieli partnerów społecznych w dostosowywanie kształcenia zawodowego do potrzeb rynku pracy. Rozwijanie kompetencji czytelniczych oraz upowszechnianie czytelnictwa wśród dzieci i młodzieży. Edukacja matematyczna i przyrodnicza w kształceniu ogólnym.

Kierunek 1. Wzmocnienie bezpieczeństwa dzieci i młodzieży Kierunki polityki oświatowej państwa 2015/2016 Kierunek 1. Wzmocnienie bezpieczeństwa dzieci i młodzieży Wieloaspektowość bezpieczeństwa Bezpieczeństwo fizyczne Bezpieczne warunki pracy i zabawy, Przestrzeganie zasad bhp, przeciwpożarowych, Przestrzeganie regulaminów i procedur przedszkolnych, Niwelowanie zachowań agresywnych wśród dzieci i wszystkich pracowników przedszkola, Właściwa organizacja wycieczek, wyjść poza teren przedszkola, zabaw na świeżym powietrzu, spacerów, korzystania z placu zabaw, Opieka nad dziećmi niepełnosprawnymi, Opieka nad dzieckiem przewlekle chorym, Udzielanie pierwszej pomocy

Kierunek 1. Wzmocnienie bezpieczeństwa dzieci i młodzieży Kierunki polityki oświatowej państwa 2015/2016 Kierunek 1. Wzmocnienie bezpieczeństwa dzieci i młodzieży Wieloaspektowość bezpieczeństwa Bezpieczeństwo psychiczne Prawidłowe relacje rówieśnicze, Prawidłowe relacje dorosły – dziecko, Prawidłowe relacje dorosły-dorosły, Profilaktyka uzależnień, Niwelowanie agresji słownej i fizycznej, Prawidłowy ramowy rozkład dnia uwzględniający zasady ochrony zdrowia i higieny pracy, Wsparcie dziecka mającego problemy w zachowaniu.

Kierunek 1. Wzmocnienie bezpieczeństwa dzieci i młodzieży Kierunki polityki oświatowej państwa 2015/2016 Kierunek 1. Wzmocnienie bezpieczeństwa dzieci i młodzieży Dokumenty wewnętrzne normujące działania związane z bezpieczeństwem Statut przedszkola Programy wychowania przedszkolnego Programy: Wychowawczy i Profilaktyki Regulaminy: wycieczek, korzystania z placu zabaw, przebywania dzieci na świeżym powietrzu (spacerów), przedszkolnych pracowni, jadalni, sali zabaw,… organizacyjny przedszkola.

Kierunki polityki oświatowej państwa 2015/2016 Kierunek 1. Wzmocnienie bezpieczeństwa dzieci i młodzieży – dokumenty normujące działania Procedury: przeciwpożarowa, postępowania w sytuacji wystąpienia wypadku, udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej, podawania leków uczniom przewlekle chorym, postępowania w sytuacji wystąpienia złego stanu zdrowia, postępowania z dzieckiem sprawiającym trudności wychowawcze, wspierania rozwoju dziecka nadpobudliwego, przyprowadzania i odbierania dziecka z przedszkola.

Wzmocnienie bezpieczeństwa dzieci i młodzieży – zadania Dyrektora Kierunki polityki oświatowej państwa 2015/2016 Kierunek 1. Wzmocnienie bezpieczeństwa dzieci i młodzieży – zadania Dyrektora Zapewnia bezpieczne i higieniczne warunki pracy i zabawy. Odpowiada za ramowy rozkład zajęć zgodny z zasadami ochrony zdrowia i higieny pracy. Organizuje szkolenia okresowe pracowników. Odpowiada za przestrzeganie prawa i przepisów wewnętrznych przez pracowników. Odpowiada za prawidłowe organizowanie zajęć poza terenem placówki (wycieczek, spacerów, zabaw). Odpowiada za bezpieczeństwo wszystkich osób przebywających na terenie placówki.

Kierunki polityki oświatowej państwa 2015/2016 Kierunek 1. Wzmocnienie bezpieczeństwa dzieci i młodzieży – wspierające zadania Dyrektora wpisane w nadzór pedagogiczny Organizowanie dla rady pedagogicznej zebrań szkoleniowych związanych z różnymi aspektami bezpieczeństwa. Organizowanie współpracy z instytucjami wspierającymi (policja, poradnie psychologiczno-pedagogiczne, sąd rodzinny, inne)/ Zapoznawanie pracowników ze zmianami w przepisach prawnych.

Wzmocnienie bezpieczeństwa dzieci i młodzieży – obowiązki nauczycieli Kierunki polityki oświatowej państwa 2015/2016 Kierunek 1. Wzmocnienie bezpieczeństwa dzieci i młodzieży – obowiązki nauczycieli Sprawują opiekę nad uczniem podczas całego pobytu w placówce. Sprawują opiekę nad dziećmi podczas wycieczek i wyjść poza teren przedszkola. Zapoznają podopiecznych z zasadami przestrzegania bezpieczeństwa na terenie placówki i poza nią. Przestrzegają respektowania zasad bezpieczeństwa przez podopiecznych. Wdrażają dzieci do dbałości o bezpieczeństwo własne i innych. Przestrzegają i wdrażają dzieci do przestrzegania zasad bhp w pomieszczeniach przedszkola.

Kierunki polityki oświatowej państwa 2015/2016 Kierunek 1. Wzmocnienie bezpieczeństwa dzieci i młodzieży – obowiązki pracowników niepedagogicznych Zgłaszają pracodawcy o wszystkich zauważonych nieprawidłowościach mogących spowodować zagrożenie bezpieczeństwa i zdrowia. Współpracują z nauczycielami w celu zachowania zasad bezpieczeństwa wśród dzieci. Podejmują działania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa i zdrowia podopiecznych. Pomagają w czynnościach samoobsługowych.

Kierunki polityki oświatowej państwa 2015/2016 Kierunek 3. Rozwijanie kompetencji czytelniczych oraz upowszechnianie czytelnictwa wśród dzieci i młodzieży

Kierunki polityki oświatowej państwa 2015/2016 Rozwijanie kompetencji czytelniczych oraz upowszechnianie czytelnictwa wśród dzieci i młodzieży Wieloletni Program pod nazwą „Narodowy Program Rozwoju Czytelnictwa” na lata 2016-2020 Cele Programu: zapobieganie negatywnej tendencji niskiego poziomu czytelnictwa, podniesienie standardów infrastrukturalnych i zaktywizowanie bibliotek publicznych, szkolnych i pedagogicznych, które są ważnym źródłem książek dla czytelników, ułatwienie potencjalnym czytelnikom dostępu do książek – dzięki wzbogacaniu i urozmaicaniu księgozbiorów bibliotek publicznych, szkolnych i pedagogicznych.

Kierunki polityki oświatowej państwa 2015/2016 Rozwijanie kompetencji czytelniczych oraz upowszechnianie czytelnictwa wśród dzieci i młodzieży Priorytety Programu: Zakup nowości wydawniczych do bibliotek Infrastruktura Bibliotek 2016-2020 Zakup nowości wydawniczych oraz modernizacja bibliotek szkolnych i pedagogicznych

Kierunki polityki oświatowej państwa 2015/2016 Rozwijanie kompetencji czytelniczych oraz upowszechnianie czytelnictwa wśród dzieci i młodzieży Etapy rozwoju czytelniczego w przedszkolu: oglądanie ilustracji, słuchanie wierszy, opowiadań, baśni, własne opowiadania.

Kierunki polityki oświatowej państwa 2015/2016 Rozwijanie kompetencji czytelniczych oraz upowszechnianie czytelnictwa wśród dzieci i młodzieży Formy pracy rozwijające zainteresowania czytelnicze: ilustrowanie treści czytanych przez nauczyciela tekstów, odgrywanie scenek do przeczytanych tekstów, zagadki, konkursy w formie zabawowej na temat znajomości treści znanych książek i ich bohaterów, układanie zakończeń do opowiadań, historii, zakładanie biblioteczek ulubionych książek, kontakt z biblioteką szkolną, publiczną, zaznajamianie z pracą bibliotekarza, zapoznanie dzieci z pracą pisarza, ilustratora, drukarza, księgarza, zapoznawanie dzieci z legendami, baśniami, uczestniczenie w programach czytelniczych.

Kierunki polityki oświatowej państwa 2015/2016 Rozwijanie kompetencji czytelniczych oraz upowszechnianie czytelnictwa wśród dzieci i młodzieży Podstawa programowa Celem wychowania przedszkolnego jest: wspomaganie dzieci w rozwijaniu uzdolnień oraz kształtowanie czynności intelektualnych potrzebnych dzieciom w codziennych sytuacjach i w dalszej edukacji, zapewnienie dzieciom lepszych szans edukacyjnych poprzez wspieranie ich ciekawości, aktywności i samodzielności, a także kształtowanie tych wiadomości i umiejętności, które są ważne w edukacji szkolnej.

Kierunek 4. Edukacja matematyczna i przyrodnicza w kształceniu ogólnym Kierunki polityki oświatowej państwa 2015/2016 Kierunek 4. Edukacja matematyczna i przyrodnicza w kształceniu ogólnym Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 27 sierpnia 2012 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół (Dz. U. poz. 977) ze zmianami w Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 maja 2014 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół (Dz. U. poz. 803)

Kierunek 4. Edukacja matematyczna i przyrodnicza w przedszkolu Kierunki polityki oświatowej państwa 2015/2016 Kierunek 4. Edukacja matematyczna i przyrodnicza w przedszkolu Celem wychowania przedszkolnego jest: budowanie dziecięcej wiedzy o świecie społecznym, przyrodniczym i technicznym oraz rozwijanie umiejętności prezentowania swoich przemyśleń w sposób zrozumiały dla innych.

Edukacja przyrodnicza w przedszkolu Kierunki polityki oświatowej państwa 2015/2016 Edukacja przyrodnicza w przedszkolu Dziecko kończące wychowanie przedszkolne i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej: rozpoznaje i nazywa zjawiska atmosferyczne charakterystyczne dla poszczególnych pór roku; podejmuje rozsądne decyzje i nie naraża się na niebezpieczeństwo wynikające z pogody (np. nie stoi pod drzewem w czasie burzy, nie zdejmuje czapki w mroźną pogodę); wie, o czym mówi osoba zapowiadająca pogodę w radiu i w telewizji, np. że będzie padał deszcz, śnieg, wiał wiatr; stosuje się do podawanych informacji w miarę swoich możliwości;

Edukacja przyrodnicza w przedszkolu Kierunki polityki oświatowej państwa 2015/2016 Edukacja przyrodnicza w przedszkolu nazywa oraz wyróżnia rośliny i zwierzęta żyjące w różnych środowiskach przyrodniczych, np. na polu, na łące, w lesie; wie, jakie warunki są potrzebne do rozwoju zwierząt (przestrzeń życiowa, bezpieczeństwo, pokarm) i wzrostu roślin (światło, temperatura, wilgotność); potrafi wymienić zmiany zachodzące w życiu roślin i zwierząt w kolejnych porach roku; wie, w jaki sposób człowiek może je chronić i pomóc im, np. przetrwać zimę.

Edukacja przyrodnicza w przedszkolu Kierunki polityki oświatowej państwa 2015/2016 Edukacja przyrodnicza w przedszkolu Cele edukacji przyrodniczej        Budzenie i rozwijanie uczuć estetycznych i etycznych poprzez wyrabianie wrażliwości na piękno przyrody, odczuwanie przyjemności w obcowaniu z przyrodą, wzbudzanie wrażliwości na brak jej poszanowania. Kształtowanie przekonania o konieczności ochrony przyrody. Eliminowanie niewłaściwego nastawienia do obiektów i zjawisk przyrodniczych i korygowanie fałszywego ich interpretowania.

Edukacja przyrodnicza w przedszkolu Kierunki polityki oświatowej państwa 2015/2016 Edukacja przyrodnicza w przedszkolu Cele edukacji przyrodniczej        Poznawanie otaczającej nas przyrody: rośliny, zwierzęta, zjawiska i procesy przyrodnicze. Ćwiczenie i rozwijanie zmysłu wzroku, kształcenie spostrzegawczości oraz umiejętności obserwowania obiektów i zjawisk przyrody. Wyrabianie samodzielności w zakresie dokonywania spostrzeżeń i obserwacji oraz prowadzenia czynności pielęgnacyjnych roślin i zwierząt. Kształtowanie logicznego myślenia poprzez szukanie wzajemnego związku między dostrzeganymi obiektami i zjawiskami, porównywanie ich, uogólnianie, klasyfikowanie, rozumowanie.

Kierunki polityki oświatowej państwa 2015/2016 Edukacja matematyczna Dziecko kończące wychowanie przedszkolne i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej: liczy obiekty i odróżnia błędne liczenie od poprawnego; wyznacza wynik dodawania i odejmowania, pomagając sobie liczeniem na palcach lub na innych zbiorach zastępczych; ustala równoliczność dwóch zbiorów, a także posługuje się liczebnikami porządkowymi; rozróżnia stronę lewą i prawą, określa kierunki i ustala położenie obiektów w stosunku do własnej osoby, a także w odniesieniu do innych obiektów; wie, na czym polega pomiar długości, i zna proste sposoby mierzenia: krokami, stopa za stopą; zna stałe następstwo dni i nocy, pór roku, dni tygodnia, miesięcy w roku.

Edukacja matematyczna w przedszkolu Kierunki polityki oświatowej państwa 2015/2016 Edukacja matematyczna w przedszkolu Reguły stosowane w edukacji matematycznej w przedszkolu: treści bardzo atrakcyjne dla dziecka nie przesłaniają zagadnień matematycznych, łączenie treści matematycznych z innymi w sposób naturalny zawsze wtedy, gdy to jest możliwe, systematyczność edukacji matematycznej, przy wprowadzaniu nowych, abstrakcyjnych pojęć stosowanie zasady stopniowania trudności.