POMOC OSOBOM UWIKŁANYM W PRZEMOC

Ludzie tak jak nie rodzą się „ofiarami przemocy” tak też nie rodzą się „sprawcami przemocy”. Bycie „sprawcą” lub „ofiarą przemocy” nie jest cechą osobowości człowieka, lecz jego sposobem uczestnictwa w sytuacjach, diagnozowanych jako przemoc wobec drugiego człowieka. Człowiek, który doznawał przemocy w dzieciństwie był „ofiarą przemocy” może w życiu dorosłym stać się osobą stosującą przemoc „sprawcą przemocy”.

Przemoc jest zjawiskiem niszczycielskim dla wszystkich jej uczestników niezależnie po której stronie się znajdują. Najwięcej szkód ponosi osoba, która doznaje przemocy bowiem jest słabsza i nie potrafi się bronić. Z czasem i ta osoba, która stosuje przemoc wpada w tarapaty. Przemoc jest sytuacją społeczną, w której nikt nie wygrywa i w efekcie ponosi jedynie straty.

POMOC OSOBOM DOZNAJĄCYM PRZEMOCY

Zadania w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie są realizowane przez organy administracji rządowej i jednostki samorządu terytorialnego. Do zadań własnych powiatu zgodnie z art. 6 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie należy w szczególności: opracowanie i realizacja powiatowego programu przeciwdziałania przemocy w rodzinie oraz ochrony ofiar przemocy w rodzinie; opracowanie i realizacja programów służącym działaniom profilaktycznym mającym na celu udzielenie specjalistycznej pomocy, zwłaszcza w zakresie promowania i wdrożenia prawidłowych metod wychowawczych w stosunku do dzieci w rodzinach zagrożonych przemocą w rodzinie;

3) zapewnienie osobom dotkniętym przemocą w rodzinie miejsc w ośrodkach wsparcia; 4) zapewnienie osobom dotkniętym przemocą w rodzinie miejsc w ośrodkach interwencji kryzysowej; Do zadań z zakresu administracji rządowej realizowanych przez powiat należy: tworzenie i prowadzenie specjalistycznych ośrodków wsparcia dla ofiar przemocy w rodzinie, opracowanie i realizacja programów oddziaływań korekcyjno-edukacyjnych dla osób stosujących przemoc w rodzinie.

Zgodnie z art. 19 pkt. 12 ustawy z dnia 12 marca 2004r Zgodnie z art. 19 pkt. 12 ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (t.j. Dz. U. z 2009r. Nr 175 poz. 1362 z późn. zm.) do zadań własnych powiatu należy prowadzenie ośrodków interwencji kryzysowej. Interwencja kryzysowa stanowi zespół interdyscyplinarnych działań podejmowanych na rzecz osób i rodzin będących w stanie kryzysu.

Interwencja kryzysowa jest umiejętnym wkroczeniem w sytuację osoby znajdującej się w kryzysie, w celu przywrócenia równowagi psychicznej i umiejętności samodzielnego radzenia sobie. Skuteczna interwencja kryzysowa nie dostarcza gotowego rozwiązania, lecz pomaga w zmobilizowaniu potrzebnych środków na rzecz odzyskania równowagi.

Od września 2004r. przy Powiatowym Centrum Pomocy Rodzinie w Mielcu funkcjonuje Punkt Interwencji Kryzysowej, mieszczący się w budynku Domu Pomocy Społecznej w Mielcu przy ul. Wyszyńskiego 16. Początkowo składał się z pokoju z aneksem kuchennym i łazienki (przystosowanej również do potrzeb osoby niepełnosprawnej) w pełni umeblowanych i wyposażonych w niezbędny sprzęt codziennego użytku (naczynia, sztućce, kołdry, pościel, sprzęt RTV i AGD). W pomieszczeniu tym mogą jednorazowo przebywać 4 osoby, z możliwością zwiększenia miejsc noclegowych w razie potrzeby.

Już w następnym roku rozpoczęto działania zmierzające do powiększenia bazy lokalowej. Przystosowano strych Domu Pomocy Społecznej na miejsca noclegowe dla osób doznających przemocy. Mielecka firma BRW pomogła w umeblowaniu pomieszczeń. Ostatecznie od 2006 roku rozpoczęto przyjmowanie osób do nowo oddanych pomieszczeń. Docelowo schronienie może tu uzyskać 12 osób.

Od września 2004r. do grudnia 2010r Od września 2004r. do grudnia 2010r. ze schronienia w PIK skorzystało 88 osób, w tym 51 dzieci. Powodami zapewnienia schronienia były: przemoc fizyczna, psychiczna, konflikty rodzinne, nagłe zdarzenie losowe - pożar oraz bezdomność; niepełnosprawność, powódź. Z powodu powodzi, która dotknęła nasz powiat w bieżącym roku ze schronienia w PIK korzystało 14 osób w tym 8 dzieci. W okresie pobytu w mieszkaniu w PIK, osoby korzystające ze schronienia korzystały z pomocy psychologicznej i prawnej. Prowadzona była również z nimi praca socjalna w celu odzyskania równowagi życiowej.

Każda osoba znajdująca się w sytuacji kryzysowej może uzyskać w PCPR w Mielcu następujące formy pomocy: schronienie w mieszkaniu w PIK korzystanie ze specjalistycznego poradnictwa psychologicznego i prawnego korzystanie z psychoterapii indywidualnej prowadzenie pracy socjalnej możliwość wykonania bezpłatnej obdukcji lekarskiej możliwość skorzystania z bezpłatnych porad lekarza psychiatry możliwość skorzystania z udziału w projekcie systemowym PO KL realizowanym przez PCPR w Mielcu

Wymienione formy wsparcia realizowane przez PCPR w Mielcu w wielu przypadkach przyczyniły się przywrócenia równowagi psychofizycznej oraz odbudowania poczucia bezpieczeństwa u osób doznających przemocy. Osoby objęte wsparciem po opuszczeniu PIK nabrały pewności siebie. Wzrosło ich poczucie własnej wartości i sprawczości, stały się niezależne finansowo i mieszkaniowo. Poprawa sytuacji rodzinnej miała wpływ na sposób funkcjonowania dzieci w środowisku.

Bezpłatne porady prawne: Bezpłatne konsultacje psychologa: Ponadto, w ramach interwencji kryzysowej działa punkt specjalistycznego poradnictwa. Na jego potrzeby przystosowano pomieszczenie, w którym od poniedziałku do piątku w godz. 17-19, mieszkańcy powiatu mieleckiego mogą korzystać z bezpłatnych konsultacji specjalistów: psychologów i prawników. Bezpłatne porady prawne: poniedziałek – 17.00–19.00 środa – 17.00–19.00 czwartek – 17.00–19.00 Bezpłatne konsultacje psychologa: poniedziałek – 14.00–16.00 wtorek – 14.00–16.00 i 17.00–19.00 środa – 14.00–16.00 piątek – 17.00–19.00 W okresie od września 2004 r. do grudnia 2010 r. z bezpłatnych porad specjalistów (prawnika, psychologa ) świadczonych w PIK skorzystało ok 2900 osób. W ramach udzielanej pomocy prowadzona była również terapia indywidualna i grupowa.

Działalność związana z interwencją kryzysową jest realizowana przez pracowników PCPR. Każdorazowo w przypadku powzięcia informacji o sytuacjach, wymagających interwencji, związanych np. z narażeniem dobra dziecka lub występującą przemocą w rodzinie czy zaistnieniem zdarzenia losowego, pracownicy PCPR udają się w środowisko celem rozpoznania i zdiagnozowania ewentualnych zagrożeń. W przypadku stwierdzenia faktów wskazujących na nieprawidłowości, informacja przekazywana jest do Sądu lub innych instytucji, które współpracują w rozwiązaniu sytuacji kryzysowej.

W sytuacji zagrożenia życia bądź utraty bezpieczeństwa osoby pokrzywdzone mogą uzyskać czasowe schronienie w Punkcie Interwencji Kryzysowej. Pozwala to na intensywne oddziaływanie psychoterapeutyczne. W PIK mogą przebywać osoby dorosłe bądź małoletnie dzieci pod opieką dorosłych. W przypadku gdy koniecznym jest zabezpieczenie samego dziecka, może być ono umieszczone w trybie natychmiastowym przez pracownika socjalnego wspólnie z funkcjonariuszem policji i lekarzem lub pracownikiem medycznym lub pielęgniarką w rodzinie zastępczej lub u innej nie zamieszkującej wspólnie osoby najbliższej. PCPR w Mielcu ma podpisaną umowę z rodziną zastępczą na pełnienie funkcji pogotowia rodzinnego. W przeciągu ostatnich 8 lat w pogotowiu rodzinnym przebywało 58 dzieci. Jeśli zaistniałaby potrzeba umieszczenia dużej ilości dzieci w jednym czasie możliwe jest uruchomienie drugiego pogotowia rodzinnego.

Osoby, które doznawały przemocy podczas terapii nabierają przekonania, że potrafią podejmować samodzielne decyzje, podwyższa się ich samoocena i poczucie własnej wartości. Wzrasta ich świadomość, że nie są winne przemocy. Z pomocą psychologów i psychiatry mogą podjąć leczenie bezpośrednich i odległych skutków przeżyć traumatycznych takich jak: szok, lęk, niepokój czy depresja.

W 2011 roku w ramach realizowanego przez PCPR w Mielcu projektu systemowego Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki pn. „Program aktywizacji społecznej w powiecie mieleckim” utworzona została nowa grupa beneficjentów ostatecznych. Jest to 8 kobiet znajdujących się w sytuacji kryzysowej w związku z doznawaną przemocą. Osoby te wezmą udział m.in. w: „Grupie Wsparcia”, której celem jest przezwyciężenie lęków społecznych, bezradności, zminimalizowanie poczucia osamotnienia w problemie, indywidualnej terapii psychologicznej, będącej próbą rozwiązania konkretnych problemów osobistych i naprawienia szkód jakie wyrządziła w ich życiu przemoc, kursach zawodowych, podnoszących ich kwalifikacje zawodowe.

POMOC OSOBOM STOSUJĄCYM PRZEMOC (sprawcom przemocy) Przemocy nikt nie stosuje przez cały czas, są okresy, gdy jej nie ma, przechodzi wówczas refleksja i zastanowienie. Z naszej kilkuletniej praktyki pracy z osobami stosującymi przemoc wynika, że zmiana w sposobie myślenia jest możliwa. Wymaga jednak to od osoby stosującej przemoc zweryfikowania wiedzy, pracy nad sobą oraz pomysłu co robić zamiast.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r Zgodnie z art.6 ust.4 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie ( Dz.U. Nr 180 poz. 1493 z późn. zm.) do zadań z zakresu administracji rządowej realizowanych przez powiat należy w szczególności opracowywanie i realizacja programów korekcyjno-edukacyjnych dla osób stosujących przemoc w rodzinie. W Powiatowym Centrum Pomocy Rodzinie w Mielcu realizowany jest od 2006r. „ Program korekcyjno-edukacyjny dla osób stosujących przemoc – Dom bez Przemocy”. W latach 2006 – 2009 zajęcia korekcyjno – edukacyjne prowadzone były w ramach spotkań indywidualnych, a w 2010r. zajęcia prowadzono w ramach spotkań grupowych.

Kto może skierować sprawcę przemocy do udziału w programie korekcyjno-edukacyjnym: Sąd Rejonowy w Mielcu Wydział Karny na podstawie art. 72 kk Kurator zawodowy Pracownik socjalny Sam sprawca przemocy

W przeciągu 5 lat łącznie udział w programie wzięło 66 osób stosujących przemoc.

Sprawcy przemocy realizują program w zajęciach grupowych, spotkania odbywają się raz w tygodniu. Program ma charakter psychoedukacyjny. W części edukacyjnej koncentrujemy się na przekazaniu szeroko pojętej wiedzy na temat zjawiska przemocy. Część korekcyjna ukierunkowana jest na zdobycie umiejętności niestosowania przemocy, trening umiejętności społecznych i asertywności oraz naukę korzystania ze wsparcia społecznego.