Metody komunikacji

Internet

Internet jako źródło komunikacji Internet to jedno z najpopularniejszych i ogólnodostępnych źródeł komunikacji i informacji. Często można spotkać się z opinią, że jest to jedno z najbardziej szybkich i konkretnych rozwiązań informacyjnych. Faktem jest, iż wiele ważnych wiadomości przekazywanych jest niemalże natychmiast. Co ważniejsze, wiadomości te pojawiają się na różnych portalach, a tym samym w swoisty sposób można zweryfikować wiarygodność umieszczanych na poszczególnych stronach informacji. Alternatywa ta jest w szczególny sposób ceniona przez osoby, które z różnych powodów mają ograniczony dostęp do standardowych gazet czy rodzimej telewizji. Przykładowo, osoby mieszkające poza granicami kraju, które chcą mieć stały kontakt z rodzimym językiem, a przy tym na bieżąco otrzymywać informacje, często korzystają z polskich stron internetowych, śledząc tym samym bieżące wydarzenia tudzież zatrzymując kontakt z rodziną i znajomymi. Ogólnie wiadomo, że dostęp do sieci jest możliwy praktycznie w każdej części świata. Co ważniejsze, bez problemu można wejść na każdą stronę, bez względu na to, w jakim języku jest ona prowadzona. Rzeczą oczywistą jest fakt, iż osoby przebywające poza granicami kraju najczęściej odwiedzają strony prowadzone w rodzimym języku, a także dotyczące bieżących spraw i problemów związanych z wydarzeniami w konkretnym kraju.

Poczta elektroniczna

Poczta elektroniczna lub krótko e-poczta – usługa internetowa, w nomenklaturze prawnej określana zwrotem świadczenie usług drogą elektroniczną, służąca do przesyłania wiadomości tekstowych, tzw. listów elektronicznych – stąd zwyczajowa nazwa tej usługi. został wymyślony w roku Autorami pomysłu byli: Louis Pouzin, Glenda Schroeder i Pat Crisman. Wówczas jednak usługa ta służyła jedynie do przesyłania wiadomości pomiędzy użytkownikami tego samego komputera, a adres poczty elektronicznej jeszcze nie istniał. Usługę polegającą na przesyłaniu wiadomości tekstowych pomiędzy komputerami wymyślił w roku 1971 Ray Tomlinson, i on również wybrał znak do rozdzielania nazwy użytkownika od nazwy komputera, a później nazwy domeny internetowej. Na początku do wysyłania i służył protokół komunikacyjny CPYNET. Później wykorzystywano FTP, UUCP i wiele innych protokołów, a w 1982 roku Jon Postel opracował do tego celu protokół SMTP, używany do dzisiaj. Innym, ważnym protokołem komunikacyjnym, wykorzystywanym przy pobieraniu maili, jest POP3 oraz jego ulepszona wersja IMAP. Standard Multipurpose Internet Mail Extensions (MIME) opracowano specjalnie z myślą o przesyłaniu poczty elektronicznej. Umożliwia on dodatkowo dołączanie do maila plików z dowolnymi danymi, w formie tzw. załącznika. Do kodowania wiadomości tekstowych stosuje się kodowanie transportowe Quoted-Printable, a do kodowania załączników wykorzystywany jest uuencode oraz jego ulepszona wersja Base64.

Komunikatory

Komunikator internetowy pomiędzy dwoma lub większą ilością komputerów, poprzez sieć komputerową, zazwyczaj Internet (dlatego komunikatory internetowe). Od poczty elektronicznej różni się tym, że oprócz samej wiadomości, przesyłane są także informacje o obecności użytkowników, co zwiększa znacznie szansę na prowadzenie bezpośredniej konwersacji. Komunikatory przesyłają informacje według zasad ustalonych przez protokoły komunikacyjne tak, że publicznie udokumentowane protokoły są zwykle implementowane przez wiele komunikatorów, zapewniając prawie nieograniczone grono odbiorców, podczas gdy protokoły utajnione zmuszają użytkowników do korzystania z programów przygotowanych przez producentów, ograniczając tym samym możliwość komunikacji. Komunikatory bardzo często łączą użytkowników przez serwery, do których przyłączają się, i od których działania są uzależnione. Niekiedy tak skrajnie, że użytkownik skazany jest na reklamy emitowane przez producenta aplikacji.

Fora i grupy dyskusyjne

Fora a grupy dyskusyjne Fora dyskusyjneGrupy dyskusyjne Forum dyskusyjne – przeniesiona do struktury stron WWW forma grup dyskusyjnych, która służy do wymiany informacji i poglądów między osobami o podobnych zainteresowaniach przy użyciu przeglądarki internetowej. Fora dyskusyjne są obecnie bardzo popularną formą grup dyskusyjnych w Internecie. Prowadzą je praktycznie wszystkie portale, większość portali, znaczna liczba ISP. Są one także powszechne na stronach wielu instytucji, czasopism, przedsiębiorstw, uczelni itp. a także spotykane są liczne fora zakładane zupełnie prywatnie. Grupa dyskusyjna – w Internecie to ogólna nazwa wszelkich form dyskusji internetowej przypominających wymianę korespondencji, a nie rozmowy w czasie rzeczywistym. Grupy dyskusyjne przyjmują formę list dyskusyjnych pozwalających na automatyczną wymianę i, grup Usenetowych, grup występujących w Fidonecie i forów dyskusyjnych dostępnych przez bramki WWW.

Telefony

Telefony stacjonarne Telefon stacjonarny – telefon, który jest związany na stałe z danym konkretnym miejscem, w którym jest zainstalowany. Oznacza to, że jest on np. przyłączony za pomocą przewodu telefonicznego. Numer takiego telefonu nie jest związany z konkretnym aparatem telefonicznym, ale z konkretnym miejscem przyłączenia. Przykładem takiego telefonu jest tradycyjny telefon analogowy z XX wieku.

Telefony komórkowe Telefon komórkowy, potocznie komórka — telefon działający w oparciu o telefonię komórkową, czyli urządzenie telekomunikacyjne umożliwiające swoim użytkownikom bezprzewodowe połączenia na obszarze złożonym z tzw. komórek. Obecnie absolutna większość telefonów komórkowych działa w systemach cyfrowych (np. GSM, DCS, PCS, UMTS). W starszych rozwiązaniach mieliśmy do czynienia z sieciami analogowymi (NMT, AMPS).

Telefaks Faks należy do wynalazków trochę zapomnianych w dobie Internetu i telefonii komórkowej. Jest to urządzenie będące połączeniem telefonu, drukarki i czytnika dokumentów, umożliwiające przesyłanie obrazów dokumentów linią telefoniczną. Faks może być zrealizowany na karcie rozszerzającej, dzięki czemu dla użytkownika komputera osobistego faksowanie staje się możliwe za pomocą zwykłego telefonu.

Poczta tradycyjna Poczta – ogólnie dostępna instytucja, przeważnie państwowa, zajmująca się obrotem przesyłek, a także wykonywaniem niektórych usług na rzecz telekomunikacji oraz usług pieniężno bankowych. Od połowy XIX wieku usługi w zakresie łączności dzielono na Pocztowe i telekomunikacyjne, a od połowy XX wieku zaczęto pocztę nazywać łącznością pocztową. Usługi telekomunikacyjne pod koniec XX wieku stały się na tyle szeroką dziedziną gospodarki, że w wielu krajach oddzieliły się od tradycyjnej poczty. W Polsce na przykład przedsiębiorstwo państwowe "Polska Poczta, Telegraf i Telefon", założone w roku 1928 podzielone zostało w 1991 na Telekomunikację Polską i państwowe przedsiębiorstwo użyteczności publicznej Pocztę Polską. Terminu poczta używa się również na określenie sposobu transportu przesyłek (np. poczta konna, poczta lotnicza, przesyłki konduktorskie) lub ich charakteru (np. poczta dyplomatyczna, poczta uniwersytecka, poczta wojskowa).

Środki masowego przekazu

Prasa Prasa (łac. presso tłoczyć) – określenie dzienników, czasopism i "środków masowego przekazywania powstałych w wyniku postępu technicznego" o charakterze informacyjnym, wydawanych periodycznie, nie rzadziej niż raz do roku, wyróżniających się stałym tytułem i kolejnym numerem. Określenie "prasa" pochodzi od nazwy maszyny drukarskiej i sposobu powstawania "prasy", który polega na odciskaniu znaków na papierze. Informacja jest podawana za pomocą pisma i obrazu stałego lub, w przypadku mediów elektronicznych, za pomocą dźwięku, wizji lub innej metody przekazywania informacji. Prasa zalicza się do mediów jednokierunkowych, co oznacza pewną pasywność i powoduje brak bezpośredniej reakcji odbiorcy w stronę nadawcy.

Radio Radio – dziedzina techniki zajmująca się przekazywaniem informacji na odległość za pomocą fal elektromagnetycznych.

Telewizja Telewizja (TV) – dziedzina telekomunikacji przekazując a ruchomy obraz oraz dźwięk na odległość. W jednym miejscu za pomocą kamery telewizyjnej i mikrofonu rejestruje się sygnał, który następnie jest transmitowany do dowolnego miejsca w zasięgu transmisji. Sygnał odbierany jest przez odbiornik telewizyjny i przetwarzany na obraz oraz dźwięk.

KONIEC