„RODZICE w SZKOLE” Spotkanie wywiadowcze dla rodziców uczniów klas I i II LO w Strzyżowie Barbara Modliszewska 16 listopada 2012 r.

Prawo rodziców do oddziaływania na to, co w szkole dzieje się z ich dziećmi gwarantowały ratyfikowane przez Polskę międzynarodowe dokumenty m.in. : Powszechna Deklaracja Praw Człowieka z 1948 roku, Europejska Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności z 1950r., Deklaracja Praw Dziecka ONZ z 1959 roku, Uchwała Parlamentu Europejskiego o Wolności Wychowania we Wspólnocie Europejskiej z 1984 roku oraz Konwencja o Prawach Dziecka ONZ z 1991 roku

Zapewniły one polskim rodzicom: • prawo do pełnego dostępu do formalnego systemu edukacji dla swoich dzieci, z uwzględnieniem ich potrzeb, możliwości i osiągnięć, • prawo do wyboru szkoły dla dziecka, • prawo do uznania ich prymatu jako pierwszych nauczycieli swoich dzieci oraz prawo do wychowywania dzieci zgodnie z ich, czyli rodziców przekonaniami religijnymi

Z zapisów prawa wynikają również obowiązki rodziców. Dotyczą one: - zaangażowania się, jako partnerzy, w nauczanie swoich dzieci w szkole, - przekazywania szkole wszelkich informacji dotyczących możliwości osiągnięcia wspólnych celów edukacyjnych, - dokonania świadomego wyboru drogi edukacyjnej, jaką ich dzieci powinny zmierzać

,,Szkoła nie jest ani pierwszą, ani najważniejszą instytucją wychowawczą. Nie może więc mieć wyłącznego prawa do wychowania. Szkoła zawsze pozostanie tylko pełnomocnikiem rodziców. I dlatego nie może wychowywać powierzonych sobie dzieci wbrew woli rodziców „ ks. kardynał Stefan Wyszyński Wychowanek Rodzic C E L Nauczyciel

Rodzice i nauczyciele codziennie doświadczają szkolnej rzeczywistości, choć często na dwóch bardzo odmiennych i odległych obszarach Współpraca – współdziałanie ze sobą ludzi, wykonujących swoje cząstkowe zadania, aby osiągnąć wspólny cel. Współpraca opiera się na wzajemnym zaufaniu i lojalności oraz podporządkowaniu się celowi.

Współpraca należy do najtrudniejszych wymiarów relacji międzyludzkich - wymaga rezygnacji z celów własnych, podrzędnych na rzecz celu nadrzędnego. W procesie kształcenia i wychowania dziecka nadrzędnym celem jest rozwój osobowościowy.

W trosce o dobro dzieci nauczyciele i rodzice muszą się stać partnerami Partnerstwo pojawia się tam , gdzie współpraca oparta jest na zaufaniu, szacunku, motywacji i udanej komunikacji. Istotą tej zasady jest odejście od stosunków podwładny – przełożony i zastąpienie ich relacjami opartymi na równości. Nauczyciele i rodzice potrzebują się nawzajem

Mimo ewidentnych niedostatków obecnego stanu rzeczy obie strony tj Mimo ewidentnych niedostatków obecnego stanu rzeczy obie strony tj. nauczyciele i rodzice nie mają motywacji do wprowadzania zmian. Stereotypy i brak dobrej komunikacji nie sprzyjają współpracy i utrudniają rozwiązywanie problemów.

Warunkiem podstawowym i niezbędnym jest zaufanie obu stron, że wszystko, co robią dla dziecka i mówią sobie wzajemnie o nim, będzie wykorzystane tylko do pomocy dziecku. Współpraca : musi mieć charakter aktywny, dobrowolny, obiektywny i szczery, musi opierać się na wielostronnym przepływie informacji, musi opierać się na wzajemnych oczekiwaniach rodziców, dzieci i nauczycieli oraz równych prawach i obowiązkach rodziców i nauczycieli, -towarzyszyć jej powinny pozytywne emocje, związane z nadzieją na osiągnięcie wspólnego celu, realizowane przez szkołę i rodzinę działania wychowawcze i dydaktyczne powinny być jednorodne, -nie może narzucać rozwiązań, należy je wspólnie wypracować

Cele współpracy rodziców i nauczycieli • usprawnienie pracy wychowawczej rodziny i szkoły • ułatwienie poznania przez nauczycieli i rodziców uczniów w środowisku szkolnym i domowym • umożliwienie wzajemnego poznania się i zrozumienia • zjednanie rodziców dla ogółu uczniów

Istota współpracy szkoły z rodzicami. Rodzice i nauczyciele mają wspólny cel - zależy im na rozwoju dziecka. Rodzice ponoszą odpowiedzialność za wychowanie własnych dzieci, szkoła ich z tego nie zwalnia. Bardzo ważne w procesie wychowania są jednolite zasady postępowania wszystkich dorosłych Rodzice mają wpływ na wartości przyswajanie przez dzieci – szkoła musi dopełniać starania domu. Bez współdziałania z rodzicami szkoła nie poradzi sobie z takimi problemami jak agresja, przemoc, uzależnienia, patologie, itp. Profilaktyka musi obejmować także działania rodziny. Szkoła może pomóc rodzicom w ich problemach wychowawczych, rodzice mogą pomóc szkole w jej kłopotach organizacyjnych. Oczekiwania rodziców to ważna informacja dla szkoły planującej swoje zadania, a opinia rodziców o szkole może służyć poprawie jakości jej pracy. Rodzice maja prawo do rzetelnej informacji o swoim dziecku. Integracja grupy rodziców może przyczynić się do większej integracji dzieci w szkole. Wśród rodziców jest wielu fachowców, z których wiedzy i umiejętności szkoła może korzystać.

NAUCZYCIELE I RODZICE DLACZEGO JESTEŚMY ALEKO OD SIEBIE NAUCZYCIELE I RODZICE DLACZEGO JESTEŚMY ALEKO OD SIEBIE? BARIERY PO STRONIE RODZICÓW   ·  Przekonanie, że nie będą wysłuchani, a rozmowa nic nie zmieni” ·  Obawa, że mogą urazić nauczyciela, a to może mieć negatywny wpływ na sposób traktowania mojego dziecka ·  Nie chcą przeżywać przykrych emocji i wolą nie konfrontować się z nauczycielem w „trudnych sytuacjach” · Są bezradni wobec problemu a od nauczyciela otrzymują tylko „połajanki” i zalecenia, że muszę „coś z dzieckiem zrobić” Szkoła przypomina im osobiste trudne doświadczenia z przeszłości Obawa, że otwarte, szczere informacje o sobie i dziecku mogą być użyte w przyszłości przeciwko nim Nie czują się pożądanym gościem w szkole Przekonanie, że od rodziców nic nie zależy- nie pyta ich o zdanie w ważnych sprawach

NAUCZYCIELE I RODZICE DLACZEGO JESTEŚMY DALEKO OD SIEBIE NAUCZYCIELE I RODZICE DLACZEGO JESTEŚMY DALEKO OD SIEBIE? BARIERY PO STRONIE NAUCZYCIELI     Problem nie tkwi w dziecku lecz w rodzinie a tego nie zmienię   Boje się wystąpień publicznych, nie mam wystarczających kompetencji w pracy z dorosłymi  Nie mogę sobie pozwolić na przeznaczenie więcej czasu i energii na sprawy szkoły Ten obszar mojej pracy nie jest doceniany przez władze Rodzice ( szczególnie w grupie) mogą być agresywni Rodzice nie słuchają i nie doceniają zaangażowania, wątpią w dobre intencje ( „I tak wiedzą swoje”) Nie mam wpływu na postępowanie rodziców wobec własnych dzieci („ I tak zrobią swoje”) Już nie radzę sobie z trudnymi rodzicami Dotychczasowe rozmowy nie przynoszą efektów (tzw. próżne gadanie)

POSTAWY I ZACHOWANIA RODZICÓW UTRUDNIAJĄCE WSPÓŁPRACĘ ZE SZKOŁĄ: Unikanie kontaktów z nauczycielem, współpracy i zaangażowania w sprawy dziecka, Nadopiekuńczość lub zaniedbanie spraw dziecka , Okazywanie braku zaufania wobec nauczyciela i podejrzliwość Nadmierne kontrolowanie postępowania nauczyciela, Reagowanie agresją na sygnalizowanie problemu Domaganie się od nauczyciela cudownych rozwiązań i gotowych recept przy unikaniu własnego zaangażowania w rozwiązanie problemu, Bezradność rodziców i zdawanie się na nauczyciela, Rodzice – nauczyciele, Wrogość, agresja i kłótliwość rodziców Rodzice skłóceni ze sobą Rodzice prezentujący odmienne style wychowania

POSTAWY I ZACHOWANIA NAUCZYCIELA UTRUDNIAJACE WSPÓŁPRACĘ: CHĘĆ ZASTĄPIENIA RODZICÓW, WYRĘCZENIA W WYCHOWANIU ICH DZIECI, BRAK SZACUNKU DLA RODZICÓW, OSKARŻANIE ZA BŁĘDY WYCHOWAYWANIE, POUCZANIE, MORALIZOWANIE, LEKCEWAŻENIE, DAWANIE TZW. „GOTOWCÓW”, POSTAWA NIEOMYLNOŚCI, BRAK CZASU, ZNIECIERPLIWIENIE, BRAK SPOKOJNEGO MIEJSCA DO ROZMOWY

GRZECHY SZKOŁY DOTYCZĄCE ORGANIZAOWANIA WSPÓŁPRACY Z RODZICAMI Brak innowacyjności w zakresie współpracy z rodzicami. Barak umiejętności aktywnego słuchania, bariery komunikacyjne Ograniczanie roli rodzica do obowiązku przyjścia na wywiadówkę, wysłuchania nauczyciela i wzięcia kartki. Brak wydzielonego pokoju „Indywidualnych spotkań z rodzicami”.

Cechy dobrej szkoły: 1. Informowanie rodziców o możliwościach wpływu na warunki szkolnej edukacji dzieci. 2. Dostrzeganie w rodzicach naturalnych sprzymierzeńców w pracy podejmowanej z ich dziećmi. 3. Docenianie wszelkich przejawów współuczestnictwa rodziców w procesie szkolnej edukacji dzieci. 4.Umożliwianie rodzicom współdecydowania o wszelkich sprawach dotyczących pobytu dziecka w szkole. 5.Wzajemne pobudzanie rozwoju i entuzjazmu rodziców i nauczycieli w toku ich współuczestnictwa w procesie edukacji dzieci. 6.Tendencja do dzielenia odpowiedzialności za wychowanie młodego człowieka (współodpowiedzialność).

ZAUFAĆ NAUCZYCIELOM Wskazówka dla rodziców: Wskazówka dla nauczycieli: POLUBIĆ RODZICÓW