Białowieski Park Narodowy

Symbolem parku jest żubr

Białowieski Park Narodowy położony jest w północno-wschodniej części Polski, w województwie podlaskim. Zajmuje centralną część Puszczy Białowieskiej.

Siedziba Białowieskiego Parku Narodowego i jednocześnie Muzeum Przyrodniczo-Leśne Park Pałacowy 11, 17-230 Białowieża

Puszcza Białowieska to ostatni naturalny las na Niżu Europejskim Puszcza Białowieska to ostatni naturalny las na Niżu Europejskim. To las, który powstał bez udziału człowieka, i w którym od tysięcy lat trwają naturalne procesy ekologiczne. Jednocześnie, jest to jedyny obiekt przyrodniczy w Polsce na liście światowego dziedzictwa UNESCO.

Białowieski Park Narodowy choć jeden z najcenniejszych w skali światowej, do dziś jest jednym z najmniejszych w Polsce. Jest on częścią pierwotnego lasu - Puszczy Białowieskiej – jednego z największych kompleksów leśnych Europy Środkowej i jedynego w Europie nizinnego lasu naturalnego. Przez wieki lasy te były ostoją dzikiej przyrody. To właśnie tu znalazły swą ostoję żubry – największe ssaki Europy. Przyroda w tak nieskażonej formie zachowała się tu po części dlatego, że tereny te były prywatnymi terenami łowieckimi królów Polski. Tutaj w roku 1921 powstał pierwszy park narodowy w Polsce – dziś zaliczony do Światowego Dziedzictwa Ludzkości jako Rezerwat Biosfery Narodów Zjednoczonych. Serce puszczy to przylegający do granicy z Białorusią fragment lasu, który liczy sobie ponad 500 lat. W tym miejscu stworzono Rezerwat Ścisły Białowieskiego Parku Narodowego. Las ten jest jednym z najbardziej cennych przyrodniczo miejsc na świecie. Nigdy nie prowadzono tu eksploatacyjnej gospodarki leśnej ani nie wykonywano wyrębów. Prawie cała powierzchnia parku jest objęta ochroną ścisłą. Aby jak najlepiej chronić teren rezerwatu, ruch turystyczny na jego terenie odbywa się tylko po wyznaczonych ścieżkach i tylko w grupach z przewodnikami.

Fauna Puszcza Białowieska, której fauna liczy blisko 11 tysięcy gatunków, słynie przede wszystkim z odrodzonego stada największego z europejskich ssaków Europy – żubra

Żubr - największy ssak lądowy Europy Żubr - największy ssak lądowy Europy. Puszcza Białowieska okazała się dla żubra nizinnego ostatnią ostoją. Tu także rozpoczęto proces jego restytucji, czyli przywracania go naturze. Obecnie w Puszczy Białowieskiej żyje najliczniejsza populacja wolnościowa żubra na świecie. W polskiej jej części liczy ona ok. 450 osobników.

Inne zwierzęta w Puszczy Białowieskiej konik polski, zwany także konikiem typu tarpana wilk jeleń europejski żubroń - zwierzę to jest mieszańcem żubra i bydła domowego; łoś dzik sarna

Flora Puszcza Białowieska pod względem bogactwa szaty roślinnej należy do najcenniejszych miejsc w Europie. Posiada cechy nizinnego lasu pierwotnego jakiego w innych miejscach na kontynencie już nie ma.

Flora Puszczy Białowieskiej Roślinność Białowieskiego Parku Narodowego szacowana jest na prawie 4500 gatunków. W liczbie tej znajduje się około 730 gatunków roślin naczyniowych, 277 gatunków porostów i ponad 3000 gatunków grzybów. Do rzadkich roślin, które występują na tym obszarze zaliczyć można takie okazy jak: pełnik europejski kosaciec syberyjski arnika górska turówka wonna obuwik

Szczególne miejsce w roślinności Parku Białowieskiego pełnią grzyby Szczególne miejsce w roślinności Parku Białowieskiego pełnią grzyby. Liczba gatunków grzybów, które są spotykane na tym obszarze określana jest na 3 do 4 tysięcy.

Białowieski Park Narodowy obejmuje: Ścisły Rezerwat Przyrody Ośrodek Hodowli Rzadkich Zwierząt; Rezerwaty Pokazowe Zwierząt Puszczańskich; Park Pałacowy;

Park Pałacowy Park Pałacowy został założony już po 1895 roku. Stanowił on integralny element prywatnej rezydencji myśliwskiej carów Rosji. Sama nazwa "Park Pałacowy" podkreśla najważniejszą część tejże rezydencji - czyli pałac carski. Ten jednak nie zachował się do dzisiejszych czasów, gdyż zniszczył go pożar w 1944 roku Park Pałacowy został założony i zbudowany od podstaw. Autor projektu budynku jednak odwołał się do pewnych elementów dawnych białowieskich tradycji.

Ścisły Rezerwat Przyrody Ścisły Rezerwat Przyrody jest najstarszą częścią Parku. Jego początki związane są z latami dwudziestymi XX wieku, kiedy to utworzone zostało leśnictwo "Rezerwat". Obszar ten położony jest w centralnej części Białowieskiej Puszczy. Leży w widłach rzeki Hwożna i Narewka. Teren ten otwiera się symbolicznym wejściem, a jest to stara, dębowa brama. Została ona zbudowana jeszcze przez II wojną światową. Zaprojektował ją zaś architekt Jasieński z Krakowa. Dziś jest to nieodzowny element krajobrazu i symbol rezerwatu. Na obszarze tym przeważają lasy, nad rzekami spotyka się także zarośla i roślinność wodną. Lasy charakteryzują się bardzo dużą różnorodnością, co łączy się z uwarunkowaniem glebowym. Na ubogich glebach bielicowych występują bory świerkowe i sosnowe. Większa część terenu porośnięta jest lipą, grabem i dębami. W pobliżu rzek znaleźć można ponadto lasy olszowo - jesionowe. Ścisły Rezerwat Przyrody został utworzony w celu ochrony znajdujących się na tym obszarze elementów przyrodniczych. Chodzi więc o poszanowanie i zabezpieczenie gleb, obszarów wodnych, roślinności i świata fauny. W związku z tym teren ten udostępnia się także do badań o charakterze naukowym. Podstawą jest jednak to, że działania badawcze nie mogą naruszać naturalnego przebiegu procesów przyrodniczych.

Rezerwat Pokazowy Żubrów Wiosną 1919 roku ostatni żubr Puszczy Białowieskiej zdechł. W latach dwudziestych XX wieku na terenie Polski ocalały jedynie żubry w hodowlach zamkniętych. W połowie lat 20- tych było ich jedynie 3 sztuki. Podjęto, zatem kroki, które miały zmierzać do odnowy tego gatunku w warunkach naturalnych. Pierwszym działaniem było utworzenie w 1929 roku zwierzyńca dla żubrów. Obiekt ten wybudowany został między Białowieżą a Hajnówką. Do wybuchu II wojny światowej w Białowieży przebywało 16 sztuk. W latach wojny podjęto daleko idące kroki na rzecz ochrony zwierząt. Poświęcenie wielu ludzi spowodowało, że wszystkie okazy przetrwały. Po wojnie podjęto dalsze działania zmierzające do poprawy warunków rezerwatu. Zbudowany w tym celu został nowy rezerwat, a jego powierzchnia wynosiła już ponad 203 hektarów. W dalszej kolejności postanowiono przejść do utworzenia hodowli typu wolnego. W polskiej części Puszczy Białowieskiej pierwsze zwierzęta zostały wypuszczone na swobodę w 1952 roku. Od 1988 roku zaprzestano wypuszczania zwierząt na wolność.

Muzeum Przyrodniczo - Leśne Muzeum Przyrodniczo - Leśne Białowieskiego Parku Narodowego jest nowoczesnym obiektem, który zaprojektowany został przez grono wybitnych specjalistów. Wśród nich znajdowali się nie tylko przyrodnicy, ale także architekci i historycy sztuki. Architektura wnętrza muzeum opiera się na planie spirali. Podłogi mają szczególne ukształtowanie, światła odpowiednio przyciemniane. Dzięki wydobywającym się dźwiękom puszczy każdy odwiedzający ma wrażenie, że przekraczając próg staje w środku prawdziwego lasu. Prezentowane materiały są uszeregowane blokami tematycznymi - wyróżnić tu można na przykład: zbiorowiska leśne; działalność człowieka; zbiorniki wodne; zwierzęta drapieżne; W przekazie informacji wykorzystywane są nowoczesne środki multimedialne. Dzięki temu prezentowane wiadomości są ciekawsze i łatwiejsze do przyswojenia.

Wykonał: Krystian Ratomski- klasa V c