ZWYCZAJE I OBYCZAJE AUSTRII

Austriackie obyczaje są niezwykle różnorodne: barwne, spektakularne, nastrojowe, czasem dziwne lub komiczne. Jedną cechę mają wspólną: są kultywowane z wielką pieczołowitością i przekazywane następnym pokoleniom.

Obyczaje i tradycje Większość Austriaków wita się w formalny sposób, poprzez uścisk dłoni i pozdrowienie 'Grüss Gott' (szczęść Boże) lub 'Grüss dich' (bądź pozdrowiony). Żegnając się, wymieniają ponowny uścisk dłoni i mówią 'Auf Wiedersehen' (do widzenia). Starsi wiedeńscy mężczyźni mają w zwyczaju przy powitaniu całować kobietę w rękę lub mówić 'Kuss die Han' (całuję rączki). Do dobrego tonu należy otwieranie kobietom drzwi. Przed posiłkiem biesiadnicy wznoszą toast i życzą sobie 'Guten Appetit' (smacznego). Formalne tytuły, które są w powszechnym użyciu to 'Frau' (dla kobiety) i 'Herr' (dla mężczyzny).

Prawdopodobnie już Celtowie i Germanie zamieszkujący dzisiejsze tereny Austrii kultywowali pewne rytuały i obyczaje, do dziś zakorzenione w różnych regionach. Obyczaje często się pokrywały lub nawzajem przenikały.

Najwięcej obyczajów zachowało się na prowincji i na wsiach Najwięcej obyczajów zachowało się na prowincji i na wsiach. Większość z nich powraca co roku o określonej porze, przy czym niektóre związane są ze świętami kościelnymi. Są również obyczaje regionalne. I tak jednym z nich jest Fasslrutschen obchodzony we wschodniej części Austrii. W Klosterneuburg koło Wiednia, w dniu św. Leopolda w pełnym przepychu klasztorze Klosterneuburg uczestnicy zjeżdżają po tzw. „beczce tysiąca wiader”. Aby uczcić św. Leopolda każdy może się wspiąć i zjechać z drugiej strony ogromnej beki. Podobno ma się spełnić wypowiedziane w tym momencie życzenie. Pierwsze zjazdy na beczce odbyły się w 1814 roku.

Czasem obfitującym w obrzędy jest okres tuż przed chrześcijańskim Wielkim Postem. Karnawałowe obyczaje dominują w tym czasie, ale są też inne obrzędy, które wywodzą się zapewne z pogańskich obrzędów kultu płodności i demonów.

Słynny jest karnawałowy zwyczaj „ciągnięcia kloca” tzw. Blochziehen Słynny jest karnawałowy zwyczaj „ciągnięcia kloca” tzw. Blochziehen. Kloc, czyli drzewo, przyozdabia się po ścięciu i wlecze przez miejscowość w otoczeniu demonicznych postaci.

W Wielki Czwartek, w tyrolskiej dolinie Brixental każdego roku odbywa się tzw. Antlassritt. Jest to wspomnienie zwycięstwa miejscowych chłopów nad szwedzką jazdą konną podczas wojny trzydziestoletniej. W Austrii nie święci się jajek, za to ulubioną zabawą wielkanocną jest tłuczenie pisanek. Dwa jajka uderza się bokami lub czubkami. Wygrywa ten, którego pisanka postaje nienaruszona. Do wielkich atrakcji Świąt należą jarmarki wielkanocne, na których można kupić pisanki i palemki.

Jednym z głównych zwyczajów jest ustawianie majowego drzewka Jednym z głównych zwyczajów jest ustawianie majowego drzewka. Rozpoczyna go ścięcie, przyniesienie, przystrajanie, ustawienie i pilnowanie drzewka. Potem następują zabawne i sportowe zmagania, mające na celu porwanie drzewka z sąsiedniej wioski, która musi porwane drzewko „wykupić” za sporą ilość piwa. Teraz podczas uroczystej ceremonii ustawia się jedno takie drzewo w centralnym punkcie we wsi, natomiast dawniej stało ono prawie w każdym ogrodzie.

Szeroko rozpowszechniony jest zwyczaj zielonoświątkowych walk „Ranggeln“. Walki odbywają się w Tyrolu, Salzburgu, Karyntii i Styrii. Wyglądają jak zapasy na ringu. Zwycięża ten, kto pierwszy rozłoży przeciwnika na łopatki; walczy się boso, zawodnicy ubrani są w prostą, lnianą tunikę. Poza surowymi regułami zapasy są mimo wszystko formą zabawy.

W ostatnich latach w całej Austrii powrócił zwyczaj palenia stosów w dniu przesilenia dnia z nocą, który pochodzi z czasów przedchrześcijańskich. Zapalanie stosu symbolizuje potęgę słońca, jego płonięcie ma służyć zaklinaniu słonecznej mocy. Skok przez ognisko podobno przynosi szczęście zakochanym. Być może stąd pochodzi powiedzenie „Dla ciebie skoczę w ogień”.

Obyczaj zwany "Ruabnfeldln" („buraczane pola“) jednoznacznie wiąże się z życiem chłopów. W ostatnią niedzielę października w Gößl nad jeziorem Grundsee dzieci pieką ziemniaki na ognisku. W tym czasie dorośli raczą się herbatą z wódką.

Bale są głęboko zakorzenione w austriackiej kulturze Bale są głęboko zakorzenione w austriackiej kulturze. W styczniu i lutym każdego roku, w czasie karnawału, bale odbywają się w niemal każdy weekend w różnych miejscach Wiednia. Można na nich tańczyć między innymi foxtrota, jive'a oraz oczywiście walca. Najbardziej znane bale to: WienerOpernball, Philharmonic Ball, Imperial Ball, Flower Ball, Life Ball.

W Wiedniu organizuje się również muzyczny festiwal wielkanocny -Osterklang - na którym prezentowane są utwory muzyki pasyjnej i kontemplacyjnej od baroku po czasy współczesne.

W regionach alpejskich Krampus jest przedstawiany jako towarzysz świętego Mikołaja, który pełni jego anty-rolę; zamiast dawać prezenty grzecznym dzieciom karci te niegrzeczne. Tradycyjnie, młodzi mężczyźni przebierają się za Krampusa w pierwszych dwóch tygodniach grudnia i włóczą się po ulicach strasząc dzieci i kobiety zardzewiałymi łańcuchami i dzwonkami. Na niektórych wiejskich terenach tradycja obejmuje również chłostanie rózgami, szczególnie młodych dziewczyn.

DZIĘKUJEMY ZA UWAGĘ 