Parki Narodowe województwa podlaskiego

Białowieski Park Narodowy Puszcza Białowieska jest ostatnim naturalnym lasem nizinnym – perłą wśród puszcz Europy. Lasy Puszczy Białowieskiej w wielu fragmentach zachowały pierwotny charakter i bardzo złożoną strukturę.

Białowieski Park Narodowy leży we wschodniej części Polski w województwie podlaskim, przy granicy z Białorusią. Park znajduje się w centralnej części Puszczy Białowieskiej, najbardziej naturalnego kompleksu leśnego na niżu Europy. Powierzchnia parku (powiększonego o ponad 5 tys. ha w 1996 r.) wynosi 10502 ha, w tym najstarsza część objęta ochroną ścisłą od 1921 roku zajmuje 4747 ha, Park Pałacowy (ok. 48 ha) i Ośrodek Hodowli Żubrów (274 ha). Ekosystemy leśne zajmują ponad 90% obszaru parku.

Stwierdzono w nim występowanie 50 zbiorowisk roślinnych, z których najbardziej charakterystycznym jest wielogatunkowy las dębowo-grabowo-lipowy z udziałem klonu, świerka, jesionu i wiązu – zwany grądem. Liczba gatunków roślin występujących w parku jest imponująca, m.in. 1000 roślin naczyniowych i 250 mchów. W puszczy rośnie 26 gatunków drzew i 55 krzewów. Większość to gatunki rodzime, często rzadkie, stanowiące relikty lasów pierwotnych. Grzyby reprezentuje 3000 gatunków, w tym 450 kapeluszowych. Świat zwierząt to przeszło 15 000 gatunków, z czego większość stanowią owady. Spośród ssaków najbardziej znany jest żubr – symbol i duma parku.

Biebrzański Park Narodowy Biebrza to rzeka typowo nizinna o silnie meandrującym korycie i leniwie płynących wodach. Ogromnym walorem doliny biebrzańskiej jest również wyraźnie zachowana strefowość siedliskowo - roślinna, charakterystyczna dla dużych, naturalnych dolin rzecznych. Jeżeli do tego dodać, że krajobraz doliny Biebrzy charakteryzuje wysoki stopień naturalności, to okaże się, iż Biebrzański Park Narodowy jest także potentatem pod względem bogactwa roślin. Występuje tu aż 70 zespołów roślinnych, a wśród samych roślin naczyniowych stwierdzono ponad 950 gatunków. 

Narwiański Park Narodowy  Narwiański Park Narodowy bez wahania można nazwać perełką na skalę europejską. Obejmuje on bagienną dolinę Narwi w jej górnym biegu, jedną z ostatnich w Europie aktywnych, regularnie zalewanych dolin rzecznych. Rzeka w  granicach parku tworzy niezwykły labirynt wodny, z całą siecią rozgałęziających się i łączących koryt. Jest to osobliwy przykład rzeki anastomozującej , czasami nazywanej również rzeką warkoczową. Nie ma drugiej takiej rzeki nie tylko w Polsce, ale również w Europie. Narew tak zachwyca swoim czarem, że często nazywana jest "Polską Amazonią". Wyjątkowy charakter Narwi powoduje, że można ją porównać jedynie do takich rzek jak Okawango w Afryce, Ob na Syberii i Saskatchewan w Kanadzie. Zdaniem badaczy, Narew jest jeszcze bardziej nie- przewidywalna i "kapryśna" niż wyżej wymienione.

Narwiański Park Narodowy został utworzony na podstawie Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 lipca 1996 roku. Jest położony w województwie podlaskim w powiatach: wysokomazowieckim "gminy Sokoły i Kobylin Borzymy i białostockim" gminy: Łapy, Turośń Kościelna, Suraż, Tykocin i Choroszcz. Powierzchnia parku wynosi 6 810 ha, powierzchnia otuliny 15 408 ha. Park obejmuje swoim zasięgiem bagienną dolinę Górnej Narwi…

Układ warunków przyrodniczych doliny górnej Narwi spowodował wytworzenie się unikatowego układu bardzo różnorodnych środowisk: wodnych, wodno-lądowych, lądowo-bagiennych i lądowych. Stwarza to warunki występowania w bezpośrednim sąsiedztwie zróżnicowanych zbiorowisk roślinnych, z licznymi zespołami roślinności wodnej i szuwarowej. Park jest ważną ostoją ptaków o randze europejskiej. Zaobserwowano tu występowanie ponad 200 gatunków ptaków, z czego 154 to gatunki lęgowe. Wiele spośród nich jest zagrożonych wyginięciem, także w skali światowej.

Wigierski Park Narodowy Wody Parku decydują o pięknie, charakterze krajobrazu i unikatowej wartości przyrodniczej tego obszaru. W granicach Parku położone są 42 stałe, naturalne zbiorniki wodne, których łączna powierzchnia wynosi ponad 28 km2. Największe, najgłębsze i najatrakcyjniejsze dla większości turystów odwiedzających Park jest jezioro Wigry - o krętej linii brzegowej, urozmaicone wyspami, zatokami, głębinami, śródjeziornymi górkami i przybrzeżnymi obszarami płycizn. Wigry wraz z przyległymi, mniejszymi jeziorami tworzą szczególny zespół ekosystemów wodnych.

Został utworzony 09.09.1993 r. i jest największym parkiem narodowym w Polsce. Położony jest w północno - wschodniej części kraju, na terenie województwa podlaskiego. Powierzchnia Parku wynosi 59223 ha. Obszary leśne w Parku zajmują 15547 ha, grunty rolne - 18182 ha, a nieużytki - słynne Bagna Biebrzańskie.

DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ! Michał Klepacki KL 5