Na początku szkoła zaoferowała mi udział w zajęciach z coachingu w projekcie Young in Europe. Cykl spotkań z doświadczonymi trenerami z Wielkiej Brytanii pokazały mi różne możliwości samorozwoju i budowania swojej ścieżki kariery. Warsztaty dotyczyły relacji interpersonalnych, pisania tekstów reklamowych oraz przede wszystkim poznawania procesu zakładania własnej działalności gospodarczej. Z czasem okazało się, że jest to pierwsza szansa na utworzenie własnej fikcyjnej firmy pod okiem specjalistów. Zdecydowałam się na utworzenie firmy zajmującej się przygotowywaniem ludzi z różnych grup zawodowych do pracy z osobami niewidomymi. Szkolenia obejmowałyby zagadnienia z alfabetu Braille’a, opisywania rzeczywistości (np. zdjęć, filmów) oraz przede wszystkim savoir – vivre`u. Efektem mojej ciężkiej pracy nad projektem było udane przedstawienie mojego biznesplanu oraz jego pozytywny odbiór przez trenerów na warsztatach z coachingu. Dzięki temu zakwalifikowałam się na czerwcowy wyjazd survivalowy pn. „Adventure Challenge” do Wielkiej Brytanii. To jest pierwsza w moim życiu tak motywująca nagroda.

Dwie najważniejsze reguły wyjazdu: nie zamóżdżaj – czyli decyzje podejmujemy na zasadzie teraz albo nigdy, wyjdź ze swojej strefy bezpieczeństwa, myśl nieszablonowo.

Naszym pierwszym wyzwaniem, z jakim przyszło nam się zmierzyć było znalezienie pracy w centrum Liverpoolu. Na to zadanie wyznaczono nam sześć godzin. Duży problem sprawiło mi na początku podchodzenie do pracodawców oraz rozmawianie z nimi na tak poważny temat, jakim jest szukanie pracy. Z czasem sprawiało mi to coraz mniej trudności. Pracodawcom podawaliśmy numer telefonu do naszego opiekuna (oni natomiast byli pewni, że to jest nasz numer). Jeżeli na niego zadzwonili, aby zaakceptować nas, przyszłych pracowników, opiekun wyjaśniał, kim tak naprawdę jesteśmy i że to było nasze zadanie.

W tym dniu zapoznaliśmy się z naszymi angielskimi, profesjonalnymi trenerami sportowymi, z którymi przyszło nam spędzić resztę pobytu. Tego dnia również na rozgrzewkę, kąpaliśmy się w walijskim jeziorze.

Tego dnia wzajemna współpraca między uczestnikami ruszyła pełną parą. Skakanie do oceanu – zanim to zrobiłam, chwilę musiałam się zastanowić, czy chcę, czy nic mi się nie stanie. W pewnym momencie powiedziałam sobie „Just do it” i zrobiłam ten decydujący krok do wody. Byłam zachwycona aktywnościami oraz pięknymi widokami na góry i ocean.

Tego dnia spaliśmy pod najwyższym szczytem Walii – Snowdon – w namiotach, nad przepięknym, górskim jeziorem. Po rozbiciu namiotów i przerwie na posiłek, ruszyliśmy na Snowdon, aby zobaczyć malowniczy zachód słońca. Około północy wróciliśmy do naszego campingu.

Zmęczenie po wyprawie w góry – zmęczeniem pozytywnym. Czułam się wtedy naprawdę spełniona. Był to fantastyczny czas spędzony z naszą 15 – osobową grupą. To jedna z najlepiej przeze mnie wspominanych aktywności na tym wyjeździe.

Wspinaczka to było jedno z wyzwań, które wymagało naszej grupowej współpracy na bardzo wysokim poziomie – jeden błąd mógł nas kosztować wielu nerwów. W czasie tego wyzwania musieliśmy praktycznie bezgranicznie sobie zaufać. Z kolei konstruowanie tratwy wymagało od nas matematycznego myślenia, abyśmy nie tylko nie wylądowali w wodzie, ale także byśmy wygrali na nich w wyścigach na jeziorze.

Ten wyjazd to jeden z najwspanialszych doświadczeń w moim życiu. Pozwolił mi rozwinąć skrzydła – wskazał różne możliwości szukania drogi kariery. Był to czas intensywnej współpracy naszej grupy, która miała tutaj ogromne znaczenie. Razem tworzyliśmy coś niesamowitego. Jestem naładowana bardzo pozytywną energią i optymizmem, czuję się spełniona. Jednak powrót do domu nie wiąże się z końcem tej przygody. Przede mną dni, miesiące i lata kolejnych wyzwań, z którymi będzie mi zdecydowanie łatwiej się zmierzyć, właśnie dzięki tej wyprawie.