w życiu codziennym i społecznym Kobiety biblijne w życiu codziennym i społecznym

Ewa – pierwsza kobieta Z hebrajskiego hawwa – „źródło życia”, jest imieniem, które pierwszy człowiek, Adam, nadał swojej stworzonej przez Boga towarzyszce. Ewa – pomoc dla mężczyzny, obarczona „trudem brzemienności” i poddana mężczyźnie – „ku twemu mężowi będziesz kierowała swe pragnienia, on zaś będzie panował nad tobą”. Pierwsza biblijna kobieta często była przedstawiana w sztuce – obraz Raffaela Santi „Adam i Ewa”.

Sara – żona Abrahama Sara była bezpłodna i była to największa kara dla kobiety biblijnej. Z tego powodu doznawała wielu przykrości i upokorzeń ze strony nawet swojej niewolnicy – Hagar. Która urodziła pierwszego syna Abrahamowi. Płodność dla kobiety była błogosławieństwem Boga. Bóg powiedział do Abrahama – „Błogosławiąc jej, dam ci i z niej syna, i będę ją nadal błogosławił, tak że stanie się ona matką ludów i królowie będą jej potomkami.”

Rebeka – żona Izaaka Bardzo piękna kobieta, która wykonywała zwyczajne prace – chodziła z dzbanem po wodę do studni i była bardzo pracowita. Dała pić Izaakowi i napoiła jego wielbłądy. Sługa Abrahama obdarzył ją złotymi klejnotami i szatami, kosztowności ofiarował również jej bratu i matce. Izaak miłował ją bardzo i pojął ją za żonę. Urodziła bliźnięta Ezawa i Jakuba. Wykorzystała słabość wzroku Izaaka, by Jakub mógł podstępnie uzyskać błogosławieństwo.

Rachela – żona Jakuba Młodsza córka Labana, mająca piękną postać i miłą powierzchowność. Pasła trzody swojego ojca i pewnego dnia przy studni spotkała Jakuba. Jakub od razu ją umiłował. Jakub by móc ożenić się z Rachelą musiał najpierw poślubić starszą córkę Labana – Leę. Rachela zaś była bezpłodna i zazdrościła 4 synów, które Jakubowi urodziła Lea. Jednak po pewnym czasie Rechela stała się płodna i urodziła mężowi syna Józefa.

Debora – żona Lappidota Odznaczała się wieloma cnotami i wypełnianiem prawa Bożego, dlatego rozsądzała spory. Przepowiedziała brutalną śmierć Sisery z ręki Jaeli. Która dała mu schronienie a następnie zabiła go gdy usnął w jej namiocie. Po tym zdarzeniu Debora wzywała tych, którzy dobrowolnie stanęli do walki, by błogosławili Boga, śpiewali i wychwalali sprawiedliwość Pana, który pokonał nieprzyjaciół swego ludu – „Pieśń Debory i Baraka”.

Maryja - matka Jezusa Maryja została wybrana przez Boga na matkę Zbawiciela świata - Jezusa Chrystusa. Była bardzo pobożna, pokorna i gdy Anioł Gabriel przyszedł z zapytaniem, czy chce być matką Jezusa, ona zgodziła się. Pełniła ona rolę nie tylko Matki Bożej, lecz także uczynnej i gotowej do poświęceń kobiety. Troszczyła się o innych, bardziej niż o siebie. Nigdy nie sprzeciwiała się woli Bożej. Nawet, gdy musiała zgodzić się na śmierć jedynego Syna.

Elżbieta – żona Zachariasza Elżbieta jako pierwsza kobieta wychwalała Maryję – Matkę Zbawiciela. Mimo podeszłego wieku urodziła syna, któremu Bóg nadał imię Jan. Gdy dziecko przyszło na świat Zachariasz zwrócił się do niego w takich słowach: „A i ty, dziecię, prorokiem Najwyższego zwać się będziesz, bo pójdziesz przed Panem torując Mu drogi; Jego ludowi dasz poznać zbawienie”.

Prorokini Anna Stara kobieta mieszkająca przy świątyni, służyła Bogu poprzez posty i modlitwę. Gdy małego Jezusa przyniesiono do świątyni rozpoznała w Nim obiecanego Zbawiciela. Dziękowała Bogu za łaskę oglądania Jezusa. I mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali spełnienia się Bożej obietnicy. Wzór kobiety bogobojnej i świętej, której zadaniem była modlitwa i prorokowanie.

Marta – siostra Łazarza Marta dbała o dom, przygotowywała posiłki, zabiegała by dobrze przyjąć gościa, którym był Jezus. Została skarcona, że zbyt wielką troskę przywiązuje do spraw codziennych. Była jednak pełna wiary, gdy zwróciła się z prośbą do Jezusa po śmierci swojego brata, mówiąc: „Panie gdybyś tu był mój brat by nie umarł”.

Weronika Była ona bardzo odważną osobą. Gdy Jezus wyczerpany biczowaniem, upadł pod ciężarem krzyża, kobiety płakały i starały się mu jakoś pomóc. Żołnierze jednak odpędzali je. Weronika mimo wszystko przedostała się przez tłum i podeszła do Chrystusa. Otarła Mu twarz i w zamian za to, na chustce pojawiło się oblicze Syna Bożego.

Zakończenie Kobieta – określenie to (łacińskie domina – „pani, pani domu”) oznacza w języku polskim „podmiot ludzki płci żeńskiej”. Kobieta w Starym Testamencie – pełniła przede wszystkim rolę towarzyszki mężczyzny, była żoną i matką. Posiadanie potomstwa oznaczało błogosławieństwo. Kobieta wykonywała codzienne prace domowe, ale zdarzało się, że pełniła ważną funkcję społeczną. Widać to na przykładzie Debory, która przyczyniła się do zwycięstwa Izraelitów i była szanowana jako osoba sprawiedliwie rozstrzygająca spory. Kobieta w Nowym Testamencie – ma znaczący wpływ na historię Zbawienia ludzkości – Maryja stała się matką Syna Bożego. Elżbieta natomiast została matką Jana Chrzciciela. Kobiety troszczą się o życie codzienne (Marta). Niektóre z nich życie poświęcają Bogu (Prorokini Anna). Są wrażliwe na cierpienie (Weronika). Świadczą o zmartwychwstaniu Chrystusa (Magdalena).

Kobieta współczesna – dużo się nie różni, od kobiet biblijnych Kobieta współczesna – dużo się nie różni, od kobiet biblijnych. Jest tak jak one powołana do tego żeby być matką. Jest wsparciem dla mężczyzny i wykonuje różne prace domowe. Jednak współczesna kobieta nie jest już tak podporządkowana mężczyźnie, jak jej poprzedniczki. Przywiązuje mniejszą wagę do spraw duchowych. Jest jednak wrażliwa i czuła na ludzkie cierpienie. Myślę, że kobiety odgrywały i nadal odgrywają ważną rolę w życiu religijnym i społecznym. Mają wpływ na wybory mężczyzn i posiadają równouprawnienie. Kobiety są nieodłącznymi towarzyszkami mężczyzny i tak już pozostanie. Są wsparciem duchowym jak i emocjonalnym dla mężczyzn. Czasy się zmieniły ale powołanie kobiety zostało takie same.