Stypendium Marii Curie

Zasady podlegania ubezpieczeniom społecznym przez osoby pobierające stypendium Marii Curie zależą od rodzaju umowy, na podstawie której wypłacane jest stypendium.

Jeżeli jest to: - umowa o pracę, - umowa agencyjna, umowa zlecenia lub inna umowa o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia , albo umowa o dzieło, jeżeli umowa taka została zawarta z własnym pracodawcą, lub jeżeli praca w ramach takiej umowy wykonywana jest na rzecz własnego pracodawcy,

to osoba wykonująca pracę na podstawie takiej/takich umów podlega z tego tytułu ubezpieczeniom społecznym jako pracownik, przy czym w podstawie wymiaru składek na te ubezpieczenia uwzględnia się również przychód z tytułu umowy cywilnej.

Jeżeli jest to umowa agencyjna, umowa zlecenia albo inna umowa o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, nie spełniająca warunków, o których mowa w art. 8 ust. 2a ustawy o sus, osoba wykonująca pracę na podstawie takiej umowy podlega ubezpieczeniom jako zleceniobiorca.

Jeżeli jest to umowa nazwana jako „umowa o stypendium” i z treści tej umowy nie wynika, że jest to: - umowa o pracę, - umowa agencyjna, umowa zlecenia lub inna umowa o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia , - umowa o dzieło spełniająca warunki o których mowa w art. 8 ust. 2a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych ,

to osoba wykonująca pracę na podstawie takiej umowy nie podlega ubezpieczeniom społecznym.

Zgodnie z kontraktami podpisywanymi pomiędzy Komisją Europejską a instytucją przyjmującą naukowca, instytucje te mogą przyznać stypendium Marii Curie w zależności od obowiązującego w danym kraju ustawodawstwa na podstawie:

umowy o pracę lub innej umowy zapewniającej pełne pokrycie ubezpieczeń społecznych - innej umowy niż umowa o pracę zapewniającej minimalne pokrycie ubezpieczeń społecznych.

„minimalnego wynagrodzenia” znajduje się w dokumencie Wyjaśnienie pojęcia „minimalnego wynagrodzenia” znajduje się w dokumencie KE „Program Pracy dla Programu Stypendialnego Marii Curie” (wrzesień 2004) i oznacza ubezpieczenie od wypadków przy pracy i chorób zawodowych oraz ubezpieczenie od inwalidztwa.

Tego typu umowy mogą być zawierane tylko pod warunkiem istnienia zgodności z prawodawstwem krajowym, a ubezpieczenia społeczne mogą być opłacane z innych źródeł niż środki finansowane przyznawane przez Komisje Europejską.

Oznacza to, iż pod rządami polskiego ustawodawstwa wypłacanie stypendiów Marii Curie powinno odbywać się na podstawie:

umów o pracę, - umów agencyjnych, umów zlecenia lub innych umów o świadczenie usług, do których zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia ; dodatkowo wykonywanie pracy na podstawie tych umów musi odbywać się w siedzibie lub miejscu prowadzenia działalności zleceniodawcy.

Jeżeli z treści umowy nazwanej jako „umowa o stypendium” wynika, że jest to:

- umowa o pracę, - umowa agencyjna, umowa zlecenia lub inna umowa o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia , - umowa o dzieło spełniająca warunki o których mowa w art. 8 ust. 2a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych ,

to osoba wykonująca prace na podstawie takiej umowy podlega ubezpieczeniom społecznym odpowiednio jako pracownik lub zleceniobiorca.

W Załączniku do Decyzji Ministra Edukacji narodowej i Sportu z 6 lipca 2004r określony został katalog świadczeń, jakie mogą być przyznane stypendyście Marie Curie w ramach umowy zawartej ze stypendystą .

- koszty podróży (raz na 12 miesięcy), Są to: - koszty podróży (raz na 12 miesięcy), - koszty relokacji (przemieszczenia) , których wysokość uzależniona jest od posiadania lub nie posiadania rodziny przez stypendystę, - jednorazowy dodatek na „rozwój własnej kariery zawodowej”, - wynagrodzenie.

W Załączniku wymienia się również „koszty prowadzonych badań”. Kwota tych kosztów nie wchodzi w zakres umowy zawieranej ze stypendystą (środki określane jako „koszty prowadzenia badań” otrzymuje instytucja przyjmująca stypendystę, która ma zapewnić mu odpowiednie warunki pracy).

W przypadku wypłacania w/w świadczeń przez polską instytucję, w sytuacji gdy w zakresie ubezpieczeń społecznych właściwe jest polskie ustawodawstwo i praca wykonywana jest na terytorium Polski, do podstawy wymiaru składek wchodzą:

► przy umowie o pracę oraz umowie której mowa w art. 8 ust ► przy umowie o pracę oraz umowie której mowa w art. 8 ust. 2a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych - wynagrodzenie,

► przy umowie zlecenia: - wynagrodzenie, - koszty podróży, - koszty relokacji, - jednorazowy dodatek na „rozwój własnej kariery zawodowej”,

zgodnie z przepisami ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz rozporządzenia MIPS z dnia 18 grudnia 1998r w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. Nr 161 poz 1106).

Koszty podróży (raz na 12 miesięcy) –określone są ryczałtowo w dokumencie KE o nazwie Work Programme i zależą bezpośrednio od odległości dzielącej miejsce zamieszkania naukowca od miejsca, w którym realizuje on badania w ramach projektu Marie Curie.

Koszty relokacji – przysługują w wysokości 500 euro miesięcznie stypendyście nieposiadającemu rodziny oraz 800 euro miesięcznie dla stypendysty posiadającego rodzinę.

Jednorazowy dodatek na „rozwój własnej kariery zawodowej” – przysługuje w wysokości 2000 euro.

W przypadku kierowania do pracy za granicą polskich pracowników w ramach realizacji polskiego projektu, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne stanowi wynagrodzenie z wyłączeniem powołanych świadczeń o określonej wysokości.

Wynagrodzenie należy pomniejszyć o równowartość diet przysługujących z tytułu podróży służbowych poza granicami kraju. Tak ustalona podstawa wymiaru składek nie może być niższa od kwoty przeciętnego wynagrodzenia o którym mowa w art. 19 ust.1 ustawy z dnia 13 października 1998r o systemie ubezpieczeń społecznych.

Art. 13.2.d Rozporządzenia 1408/71 stanowi, iż urzędnicy służby cywilnej i personel równorzędny podlegają ustawodawstwu państwa członkowskiego, którego administracja ich zatrudnia.

Przez osoby traktowane na równi z urzędnikami zatrudnionymi przez administrację publiczną w odniesieniu do których stosuje się przepisy rozumie się:

pracowników PAN, pracowników Zespołu Szkół dla Dzieci obywateli Polskich Czasowo Przebywających za Granicą, dziennikarzy – skierowanych do pracy w innych krajach członkowskich UE w charakterze korespondentów zagranicznych.

Osoby te podlegają ustawodawstwu państwa członkowskiego, którego administracja ich zatrudnia a przepis ten nie ogranicza okresu podlegania ustawodawstwu państwa zatrudnienia w trakcie wykonywania pracy w drugim państwie członkowskim.