„Wybrane problemy profilaktyki w szkole” Renata Wiśmierska

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
Elżbieta Powichrowska MOTiR Etap
Advertisements

BEZPIECZNA i PRZYJAZNA SZKOŁA
Wdrażanie elementów profilaktyki w szkołach województwa podkarpackiego.
program profilaktyki uzależnień
Lucyna Maculewicz - Dyrektor Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej Nr 3
Nadużywanie alkoholu Przemysław Kowalik.
Pomoc psychologiczno – pedagogiczna na terenie Gimnazjum nr 18
Dr Grażyna Poraj Instytut Psychologii Uniwersytet Łódzki
Centrum Profilaktyki i Edukacji Społecznej PARASOL
Podstawy Pomocy Psychologicznej
Podstawy Pomocy Psychologicznej
Narodowy Plan Działań Na Rzecz Dzieci
Wspieranie rozwoju indywidualnego ucznia gimnazjum
Profilaktyka wobec osób starszych
Konsultant RODN „WOM” w Częstochowie Elżbieta Doroszuk
Konferencja Wdrażanie pomocy psychologiczno - pedagogicznej
Podstawy prowadzenia działań profilaktycznych- najważniejsze obszary i strategie Opr. w MOTiR ETAP w Białymstoku w ramach projektu „Szkoła dobrego wyboru”
Priorytet 3. Rozwijanie umiejętności wspierających proces adaptacji do zmian społecznych i cywilizacyjnych. mgr Anna Głowacka.
„ MÓJ WYBÓR – MOJE ŻYCIE ”
Zdrowie: To nie tylko brak choroby, lecz pełny dobrostan społeczny, psychiczny i biologiczny Światowa Organizacja Zdrowia.
Poradnia Psychologiczno – Pedagogiczna Nr 1 w Kaliszu
Diagnoza środowisk zagrożonych przemocą i uzależnieniami
Uzależnienia a rozwój dziecka
UCHWAŁĄ NR 162/2006 RADY MINISTRÓW Z DNIA 25 WRZEŚNIA 2006 r.
Stowarzyszenie Pomocy Dzieciom „Bratek” w Barlinku ( Barlinek, ul
LOKALNY SYSTEM PRZECIWDZIAŁANIA PRZEMOCY W RODZINIE W TYCHACH
DZIAŁANIA PROFILAKTYCZNE W SZKOLE
Przyczyny agresji i przemocy wśród dzieci i młodzieży
KODEKS SZKOŁY BEZ PRZEMOCY
WOLNOŚĆ OD ALKOHOLU.
Rola biblioteki szkolnej w organizacji czasu wolnego uczniów jako formy przeciwdziałania zagrożeniom Łańcut,
ZERO TOLERANCJI DLA PRZEMOCY W SZKOLE
WYMAGANIA WOBEC M. IN. SZKÓŁ PONADGIMNAZJALNYCH: I
MŁODZIEŻ WBREW STEREOTYPOM. Ważne pytania 1.Jakie kompetencje osobiste i społeczne gimnazjalistów zwiększają odporność na działanie zagrożeń w postaci.
Kodeks „SZKOŁY BEZ PRZEMOCY”. Sporządziła: Krystyna Wesołowska
PROFILAKTYKA.
PEDAGOG SZKOLNY.
Regionalny Ośrodek Polityki Społecznej w Białymstoku
w praktyce pedagogicznej
BEZPIECZNA SZKOŁA Profilaktyka jako element przeciwdziałania negatywnym zjawiskom wśród dzieci i młodzieży.
Szkoła Promująca Zdrowie
Czym jest zdrowie?.
ZADANIA Cel podejmowanych działań, określenie na czym polega realizacja zadania Formy realizacji Diagnozowanie dzieci i młodzieży. diagnoza określająca.
O czym musimy pamiętać ? Listopad 2014r.
EDUKACJA ZDROWOTNA W SZKOŁACH PONADGIMNAZJALNYCH W POLSCE
Działalność Poradni Psychologiczno-pedagogicznej nr 1 w Gdańsku
EUROPOS SĄJUNGA EUROPOS REGIONINĖS PLĖTROS FONDAS VEIKLŪS KAIMYNAI.
SZKOLNY PROGRAM PROFILAKTYKI 2014 – 2017 SZKOŁA PODSTAWOWA NR 6 im
mgr Małgorzata Piasecka
EWALUACJA ZEWNĘTRZNA -PORADNIE PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNE- Podsumowanie nadzoru pedagogicznego w roku szkolnym 2014/ ewaluacji problemowych 1.06.
Co to jest? Jak z nim walczyć?
ZADANIA SZKOŁY W WALCE Z DOPALACZAMI Agnieszka Siczek – doradca metodyczny Radomski Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli ul. J. Słowackiego 17 ul. J. Słowackiego.
1 Szkoła Promuj ą ca Zdrowie. 2 Czynniki wpływające na zdrowie.
WIĘZI W RODZINIE JAKO CZYNNIK CHRONIĄCY
PRACA KOREKCYJNO – EDUKACYJNA Z OSOBAMI STOSUJĄCYMI PRZEMOC REFLEKSJE, UWAGI Z PRAKTYKI JERZY SZCZEPANIEC TARNOWSKI OŚRODEK INTERWENCJI KRYZYSOWEJ I WSPARCIA.
Rodzice, dzieci, nauczyciele – adekwatne formy profilaktyki od substancji psychoaktywnych 15 kwietnia 2016 r.
Wykaz Krajowych i Narodowych Programów Profilaktyki – zawierających zadania resortu edukacji.
Mgr Teresa Żarnowska-Kukuryk Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna nr 4 im. J. Ciesielskiego Zespół Poradni nr 2 w Lublinie.
Jerzy Mellibruda POLSKA PRZEMOC DOMOWA Problemy i wyzwania OGÓLNOPOLSKA KONFERENCJA SPECJALISTYCZNYCH OŚRODKÓW WSPARCIA DLA OFIAR PRZEMOCY W RODZINIE.
Pracownia Terapii i Psychoedukacji
Na podstawie Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 1 lutego 2013 r. w sprawie szczegółowych zasad działania publicznych poradni psychologiczno-pedagogicznych,
Profilaktyka 2017 Łódź, 3 marca 2017 r. Wydział Edukacji DSS UMŁ.
Opracowała: Katarzyna Płatek
PEDAGOG mgr Magdalena Litwińczuk
Rozwiązywania Problemów Alkoholowych
PROFILAKTYKA PRZEMOCY WOBEC DZIECI W DZIAŁANIACH FUNDACJI MEDERI
DEPRESJA jest chorobą i ma charakter długotrwały Charakterystyczny dla depresji jest podwyższony poziom lęku.
I FUNDACJA KONSTRUKTYWNEGO ROZWOJU
Rządowy Program „Bezpieczna i Przyjazna Szkoła” na lata
Konstruowanie indywidualnych programów edukacyjno-terapeutycznych – od diagnozy do zaleceń Agnieszka Zielińska-Graf nauczyciel konsultant w zakresie psychologiczno-
Zapis prezentacji:

„Wybrane problemy profilaktyki w szkole” Renata Wiśmierska

Plan wykładu Co to jest profilaktyka? Główne obszary działań Wybrane problemy profilaktyki w szkole. Profilaktyka a dzieci z układu ryzyka.

Jaką profilaktykę realizujemy a jaką powinniśmy realizować w szkole? Psychoprofilaktyka Profilaktyka pierwszorzędowa Profilaktyka uzależnień Profilaktyka drugorzędowa Profilaktyka w szkole Profilaktyka używania substancji psychoaktywnych Profilaktyka problemowa Profilaktyka trzeciorzędowa

Główne obszary działań profilaktycznych AGRESJA I PRZEMOC UZALEŻNIENIA ZDROWIE

CZYNNIKI SPRZYJAJĄCE ROZWIJANIU AGRESJI I PRZEMOCY i UZALEŻNIENIOM kryzys wartości i autorytetów, słabienie więzi rodzinnych, frustracja spowodowana ubóstwem, pozostawianie młodych ludzi z ich własnymi problemami. Upowszechnianie negatywnych wzorców przez środki masowego przekazu, które zamiast piętnować negatywne zachowania, często nagłaśniają je szukając taniej sensacji.

CZYNNIKI CHRONIĄCE W ZACHOWANIACH MŁODZIEŻY silna więź emocjonalna z rodzicami, zainteresowanie nauką szkolną, regularne praktyki religijne, poszanowanie prawa, norm, wartości i autorytetów społecznych, przynależność do pozytywnej grupy

CZYNNIKI RYZYKA W ZACHOWANIACH MŁODZIEŻY wysoki poziom lęku i niepokoju, niska samoocena, niedojrzałość emocjonalna i społeczna, słaba kontrola wewnętrzna, nierealistyczne oczekiwania wobec siebie i otoczenia, brak zainteresowania nauką szkolną, zaburzenia więzi z rodzicami, nieprawidłowa struktura rodziny, itd.

CECHY I UMIEJETNOŚCI NAUCZYCIELA – UCZESTNIKA DZIAŁAŃ PROFILAKTYCZNYCH empatia, życzliwość, tolerancja, optymizm, poczucie humoru, otwartość w kontaktach z ludźmi, kultura osobista i takt, konsekwencja w postępowaniu, poszanowanie godności ludzkiej, umiejętność pracy w grupie i z grupą, poczucie sprawiedliwości, plastyczność myślenia i zdolności przystosowania się do różnych sytuacji, pozytywne patrzenie na swoją klasę, swoich wychowanków.

Tradycyjne rozumienie profilaktyki uzależnień 1.Profilaktyka uzależnień Zmiana w definiowaniu problemu Dwa podejścia do rozumienia problemów alkoholowych Podejście skoncentrowane na: (1) uzależnieniu (2) różnych szkodach zdrowotnych 2.Profilaktyka używania substancji psychoaktywnych

Podejście skoncentrowane na uzależnieniu od alkoholu Zaburzenia wynikające z nadużywania alkoholu mają swój naturalny proces od wczesnych objawów po końcowe stadium choroby alkoholowej (równia pochyła) W pojęciu „alkoholizm” mieszczą się główne problemy zdrowotne i społeczne powodowane piciem

Podejście skoncentrowane na różnych szkodach Znaczna część pacjentów z problemami alkoholowymi nie pasuje do schematu „równi pochyłej” Szkody zdrowotne i inne problemy związane z piciem w większości dotyczą osób, które nie są alkoholikami

Problemy związane z substancjami psychoaktywnymi Szkody związane z nieumiarkowanym i najczęściej przewlekłym używaniem - uzależnienia i inne starty zdrowotne Ryzykowne zachowania podejmowane pod wpływem substancji - np. prowadzenie samochodu, skoki do wody, przygodne kontakty seksualne itd. Zagrożenia dla rozwoju osobistego - nieprawidłowy sposób zaspokajania potrzeb rozwojowych, kłopoty ze zdobyciem wykształcenia, rezygnacja z zainteresowań itd. Szkody doznawane przez dzieci i rodziny osób uzależnionych (nadużywających) substancji - przewlekły stres, zaniedbania, przemoc, wykorzystywanie seksualne itd.

Spostrzeżenia: Uzależnienia są tylko jedną z negatywnych konsekwencji używania substancji psychoaktywnych, która w dodatku nie występuje najczęściej; Znacznie częstszymi konsekwencjami są wypadki, urazy, utonięcia, zatrucia, konflikty z prawem, akty przemocy, konflikty z otoczeniem itp. Zatem czy nadal profilaktyka uzależnień?

Zatem czy nadal profilaktyka uzależnień? używania substancji psychoaktywnych Profilaktyka problemów związanych z używaniem substancji „profilaktyka problemowa” Profilaktyka zachowań ryzykownych np. alkohol, narkotyki, przemoc, przygodny seks itd.

Trzy poziomy profilaktyki I stopnia (wczesna, pierwszorzędowa) adresat - ogólna populacja (dzieci i młodzież szkolna) cel - zmniejszanie ryzyka wystąpienia problemów formy - programy szkolne, kampanie edukacyjne w mediach, ulotki, filmy

Trzy poziomy profilaktyki II stopnia (wtórna, drugorzędowa) adresat - grupy zwiększonego ryzyka (np. dzieci i młodzież z rodzin alkoholowych, rodzin patologicznych) cel - powstrzymywanie rozwoju istniejących już zaburzeń i problemów formy - działania korekcyjne, socjoterapia, interwencje, wciąganie w alternatywy

Trzy poziomy profilaktyki III stopnia (trzeciorzędowa) adresat - osoby uzależnione, osoby chore, niedostosowane społecznie cel - zmniejszanie skutków uzależnienia i ew. zapobieganie nawrotom, resocjalicacja formy - minimalizacja szkód, programy zapobiegania nawrotom

Nowe spojrzenie Profilaktyka jako jeden z elementów uporządkowanej struktury działań na rzecz ochrony zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży Powrót do profilaktyki rozumianej jako obszar działań polegających na stosowaniu programów i interwencji mających zapobiegać problemom, zaburzeniom lub chorobom zanim one wystąpią

Nowe poziomy profilaktyki Opracowanie własne na podstawie: K Nowe poziomy profilaktyki Opracowanie własne na podstawie: K. Ostaszewski, , Nowe definicje profilaktyki, „Remedium” 7-8(149-150), 40-41 Postępowanie po leczeniu: rehabilitacja po przebytej chorobie, zapobieganie nawrotom Leczenie (i resocjalizacja) Profilaktyka III stopnia trzeciorzędowa Adresat – wybrane jednostki narażone na podwyższone ryzyko wystąpienia problemów zachowania lub zaburzeń psychicznych (np. dzieci agresywne i działania socjoterapeutyczne wobec nich) Profilaktyka ukierunkowana na grupy wysokiego ryzyka Adresat - te grupy , o których wiadomo, ze względu na sytuację społ., rodzinna, uwarunkowania biol. są narażone na większe ryzyko wystąpienia problemów psych./zaburzeń zachowania. Działania podejmowane ze względu na sam fakt przynależności do takiej grupy. Profilaktyka ukierunkowana na grupy zwiększonego ryzyka Profilaktyka II stopnia drugorzędowa Działania adresowane do wszystkich bez względu na stopień ryzyka występowania problemów zachowania lub zaburzeń psychicznych Profilaktyka uniwersalna Działania pomagające ludziom w zwiększenie kontroli nad zdrowiem i jego poprawę, przy czym zdrowie jest tu rozumiane pozytywnie jako stan dobrego samopoczucia w różnych sferach życia. Promocja zdrowia psychicznego Profilaktyka I stopnia pierwszorzędowa Charakterystyka poziomu Nowy podział – szerokie spektrum działań w ochronie zdrowia psychicznego Tradycyjny podział profilaktyki (Szymańska, Zamecka 2002)

Jaka profilaktyka w szkole? Szkolny Program Profilaktyki Edukacja: modyfikowanie postaw, przekonań, umiejętności i zachowań jednostek oraz jej najbliższego otoczenia Działalność środowiskowa – modyfikacja systemu organizacji życia społecznego Działalność szkolno - środowiskowa

Elementy Szkolnego Programu Profilaktyki Szkoły Instytucje bezpieczeństwa publicznego Placówki opiekuńczo-wychowawcze Działalność szkolno - środowiskowa Instytucje Pozarządowe Edukacja: dzieci i młodzieży, rodziców, kadr placówek edukacyjnych i opiekuńczo-wychowawczych Pomoc społeczna Programy wychowawczo –profilaktyczne Treningi umiejętności wychowawczych Zajęcia korekcyjno-kompensacyjne Organizacja czasu wolnego Organizacja czasu wolnego

problemy profilaktyki 2. Wybrane problemy profilaktyki w szkole

Problemy z realizacją oddziaływań profilaktycznych w szkole Brak motywacji do tworzenia SPP uwzględniających strategię edukacyjną i działania środowiskowe czyli nadal profilaktyka w szkole a nie szkoła profilaktyczna. Brak kompetencji zawodowych czyli wiedzy i umiejętności z zakresu profilaktyki np.. Wiedzy i umiejętności niezbędnych do tworzenia integralnego podejścia do profilaktyki czyli niezbędnych w radzeniu sobie z zachowaniami np.: Nastawienie na długofalowe oddziaływania wychowawczo – profilaktyczne czyli dobry, perspektywiczny program profilaktyczny na kilka lat uwzględniajacy pomysły na monitorowanie, ewaluację i gotowość do modyfikacji programu.

Problemy z realizacją oddziaływań profilaktycznych w szkole Osamotnienie pedagogów szkolnych i innych osób, które posiadają kompetencje; Zjawisko nauczyciela krótkodystanowca czyli psychoedukacja w pigułce – szybko i powierzchownie edukuje się ze względu na awans zawodowy a potem szybko zapomina Brak wzmocnień ze strony decydentów w postaci uznania finansowego, nagród za działalnośc na rzecz profilaktyki w środowisku lokalnym; Zmęczenie psychoedukacją u młodzieży i dorosłych

Problemy z realizacją oddziaływań profilaktycznych w szkole Spadek zainteresowania sprawdzoną ogólnopolską ofertą profilaktyczną np. tj. programy profilaktyczne; SPP odwróciły uwagę od sprawdzonych strategii; „Hochsztaplerka” czyli radzimy sobie jak potrafimy i ile mamy pieniędzy; Brak wsparcia ze strony środowiska lokalnego; Starzejąca się kadra entuzjastów profilaktyki;

Problemy z realizacją oddziaływań profilaktycznych w szkole Nieuwzględnianie konieczności tworzenia SPP na miarę potrzeb, bez ich diagnozy czyli badań w środowisku lokalnym i zapoznania się z sytuacją znana innym instytucjom tj. CIK, MOPSy, Policja itp..

3. Profilaktyka a dzieci z układu ryzyka.

ZAGROŻENIA (na podstawie danych szacunkowych PARPA ) ok. 2 - 2,5 mln z całej 38,6 mln populacji ok. 5-7% populacji Osoby pijące szkodliwie ok. 2 mln osób dorosłych i dzieci 2/3 osób dorosłych oraz 2/3 dzieci z tych rodzin Ofiary przemocy domowej w rodzinach z problemem alkoholowym ok. 1,5 mln ok. 4% Dzieci wychowujące się w rodzinach alkoholików Dorośli żyjący w otoczeniu alkoholika (współmałżonkowie, rodzice) ok. 800 tys. ok. 2% Liczba osób uzależnionych od alkoholu

„ONE NIE MOGĄ CZEKAĆ!” ¹ - czyli o potrzebie wczesnej diagnozy Dziecka w szkole 1,5 mln Dzieci z Rodzin zagrożonych Alkoholizmem – ½ żyje w warunkach zagrożenia zdrowia i rozwoju brak pozytywnych doświadczeń związanych z zaspokajaniem ich potrzeb sprzyja powstawaniu urazów psychicznych, które w przyszłości przyczynić się mogą do powstawania problemów ze zdrowiem psychicznym; wykształca się u nich fałszywy obraz świata, w którym nieodłącznym elementem życia jest alkohol, co sprzyja w przyszłości ryzyku wystąpienia problemów alkoholowych (nadużywanie, uzależnienie czy współuzależnienie).

Trudności z rozpoznawaniem dzieci z rodzin z problemem alkoholowym Wg B. Robinson’a 95 % DzRPA nie zostaje rozpoznanych przez cały okres chodzenia do szkoły podstawowej – w USA zaledwie 5% z 7 mln dzieci zostaje rozpoznanych i poddanych terapii. Wg C. Black 80 % DzRPA pozostaje niezauważonych głównie z powodu dobrego wyglądu i faktu, że dzieci te przybierają role, które pomagają im przetrzymać najcięższy okres i przetrwać w środowisku społecznym.

A jak jest w naszym kraju? W Polsce: Objęte pomocą w ogóle – ok. 8 % z 1,5 mln. DzRPA czyli ok.120 tys. dzieci i młodzieży Nie wiemy ile z tych dzieci jest zdiagnozowanych jako DzRPA i otrzymuje odpowiedni rodzaj pomocy psychologicznej czy socjoterapeutycznej

Szanse Rozwój działań profilaktycznych i wzrost zainteresowania społecznego rozwiązywaniem problemów alkoholowych w naszym kraju w ostatnim 10 – leciu. Nowelizacja Ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi Wdrożenie Narodowego Program Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Alkoholowych Cel 4 - zmniejszenie ilości i dolegliwości alkoholowych życia rodzinnego Metoda. - zwiększenie dostępności i skuteczności zorganizowanych form pomocy psychologicznej i socjoterapeutycznej dla dzieci z rodzin alkoholowych

Najczęstsze zaniedbania rodziców wobec dzieci będące zagrożeniem dla ich rozwoju: rzeczywiste fizyczne opuszczenie, nie ujawnianie wobec swoich dzieci własnych emocji, nie uznawanie dziecięcej ekspresji emocji, fizyczne, seksualne, emocjonalne i duchowe nadużycia wobec nich, wykorzystywanie dzieci do zaspokojenia własnych nie zaspokojonych potrzeb, wykorzystywanie dzieci do zajmowania się małżeństwem rodziców, ukrywanie i zaprzeczanie wstydliwym sekretom rodziny wobec świata zewnętrznego tak, że dzieci muszą chronić te sekrety, żeby utrzymać równowagę rodziny, odmawianie im swojego czasu, uwagi i wskazówek,

Symptomy zaburzeń dzieci z rodzin dysfunkcyjnych problemy szkolne (nauka, regulamin, kontakty z rówieśnikami), nadpobudliwość w sferze poznawczej, emocjonalnej i ruchowej, problemy emocjonalne (drażliwość, wybuchowość, złość, niepewność, zahamowanie, płaczliwość, nieufność), zachowania aspołeczne (bójki, niszczenie przedmiotów, akty przemocy, kradzieże, krzywdzenie zwierząt), skłonność do zachowań ryzykownych dla zdrowia (wczesne eksperymentowanie z substancjami uzależniającymi, wczesne inicjacje seksualne, brawurowe zachowania), problemy ze zdrowiem (obniżona odporność, zaburzenia snu i łaknienia, komplikacje wynikające z zaniedbywania wczesnych dolegliwości, małe zainteresowanie promowaniem zdrowia, niska wrażliwość na sygnały dolegliwości somatycznych), zaniedbywanie higieny osobistej i estetyki wyglądu zewnętrznego

Potrzeby Niesienie skutecznej pomocy dzieciom z rodzin z zagrożonych wymaga: wczesnej ich identyfikacji w przedszkolu lub w szkole, właściwie przeprowadzonej diagnozy, indywidualnie dobranego dla każdego dziecka programu pomocy.

Potrzeby Wczesna diagnoza stanowi nowe wyzwanie dla polskiego systemu edukacji oraz systemu opieki. Oznacza to, że osoby bezpośrednio przebywające z dzieckiem takie jak nauczyciel, wychowawca w przedszkolu, szkole, czy też wychowawca – pedagog w placówce opieki częściowej lub całkowitej powinni nabywać i rozwijać takie kompetencje zawodowe, które pozwolą mu zrozumieć sytuację dziecka z rodziny zagrożonej i podejmować odpowiednie działania wspierające jego rozwój.

Źródła trudności z rozpoznawaniem dzieci z rodzin z problemem alkoholowym Po stronie wychowawców – pedagogów: brak wiedzy i umiejętności niezbędnych do podejmowania działań diagnostycznych większa koncentracja na eliminowaniu objawów zaburzonego zachowania niż na dociekaniu przyczyn własne nastawienia do problemów alkoholowych - np. własne systemy negacji, lęk przed kłopotami – „co zrobię jak takie dzieci ujawnią się?” strach przed rodzicami.

Źródła trudności z rozpoznawaniem dzieci z rodzin z problemem alkoholowym Po stronie dziecka: system zaprzeczeń przyjmowane destrukcyjne dla osobowości dziecka wzory przystosowania społecznego (role) Po stronie metod: brak niezawodnych metod i precyzyjnych narzędzi badawczych np. testów przesiewowych brak instytucjonalnego oparcia brak jasnych rozwiązań prawnych

Remedium Odpowiednia wiedza i umiejętności diagnostyczne. W celu diagnozowania dziecka z rodziny zagrożonej wychowawca - pedagog powinien posiadać specyficzną wiedzę o: chorobie alkoholowej i specyfice funkcjonowania rodziny alkoholowej; sytuacji psychologicznej dziecka oraz pozostałych członków rodziny dysfunkcyjnej; przyczynach i mechanizmach powstawania i przejawach urazów psychicznych oraz zaburzeń w zachowaniu;

Remedium destrukcyjnych wzorach społecznego przystosowania się podejmowanych przez dzieci z rodzin dysfunkcyjnych takich jak: bohater rodzinny, kozioł ofiarny, niewidzialne dziecko i maskotka; koncepcjach diagnozy i pomocy dziecku oraz jego rodzinie ; specyfice profilaktyki drugorzędowej adresowanej do dzieci i młodzieży z rodzin dysfunkcyjnych (cele i metody); sposobach reagowania w sytuacjach ujawniania nadużyć wobec dzieci.

Bibliografia Ostaszewski K. (2003) Rewolucyjne idee i ewolucyjne zmiany w profilaktyce używania substancji psychoaktywnych, Bydgoszcz, Wykład wygłoszony w KPSW, 1-2 marca 2003 Junik W. (2004) Wybrane problemy diagnozy i pomocy dzieciom z rodzin z problemem alkoholowym w Polsce , w: Diagnostyka pedagogiczna i profilaktyka w szkole i środowisku lokalnym pod red. M. Deptuły, Bydgoszcz. Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej im. Kazimierza Wielkiego Ostaszewski K. Nowe definicje profilaktyki, „Remedium” 7-8 (149-150), 40-41

DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ!