Analiza wyników egzaminów zewnętrznych absolwentów roku 2011 w Gimnazjum Nr 2 w Ciechanowie z wykorzystaniem metody EWD w ewaluacji wewnątrzkolnej. Opracowanie: Lidia Bralczyk Magdalena Sadowska

Analiza wyników EWD dla szkoły

Uczniowie naszej szkoły uzyskali w tym roku wysoki wynik surowy z egzaminu gimnazjalnego oraz bardzo wysokie EWD z części humanistycznej i wyżej średnie z zakresu przedmiotów matematyczno-przyrodniczych. Można zatem stwierdzić, że Gimnazjum Nr 2 jest szkołą dobrego przykładu. Z powyższego zestawienia wynika, iż odnotowaliśmy dodatnią wartość EWD GH-3,3, co informuje o ponadprzeciętnej efektywności nauczania. Nasi gimnazjaliści bowiem uzyskali o 3,3 punktu więcej niż wynosił przeciętny wynik w kraju. Przedział ufności w centylach dla EWD GH (81;95) oznacza zaś, że można z dużą pewnością powiedzieć, iż 81% szkół miało wyniki znacząco niższe niż nasza szkoła, a tylko 5% szkół uzyskało EWD zdecydowanie wyższą. Analogicznie wygląda zestawienie dla EWD GMP, co prawda jest ona niższa niż z przedmiotów humanistycznych,lecz także dodatnia(1.1) i wskazuje na ponadprzeciętną efektywności nauczania. Przedział ufności w centylach (52;84) oznacza, że 52% szkół miało wyniki zdecydowanie niższe od naszego gimnazjum, a 16% szkół uzyskało EWD wyższą.

Wykresy te wskazują, że przedziały się nie zazębiają, co ponownie potwierdza, że efektywność jest wysoka z przedmiot ó w matematyczno – przyrodniczych i wyższa z humanistycznych.

Wykres rozrzutu GH informuje nas o wynikach ze sprawdzianu po klasie szóstej, przewidywanych wynikach z egzaminu gimnazjalnego- krzywa linia- oraz faktycznych wynikach z egzaminu gimnazjalnego. Można na jego podstawie zaobserwować duże zróżnicowanie wyników na wejściu – od uczniów, którzy uzyskali niewiele ponad 7 punktów na sprawdzianie, po grupę uczniów ze średnimi wynikami punktów. Warto pamiętać, że w przypadku, gdy uczniowie maja taki sam wynik na sprawdzianie i na egzaminie gimnazjalnym, to na tym wykresie rozrzutu reprezentowani są jako jeden punkt. Największa efektywność jest w grupie uczniów z niskimi i średnimi wynikami – w tej grupie większość uczniów ma dodatnie (i wysokie) reszty. Uczniowie bardo zdolni uzyskiwali także wysokie reszty, lecz było ich stosunkowo mało.

Natomiast wykres rozrzutu GM wskazuje, że największa efektywność była wśród uczniów, którzy na sprawdzianie uzyskiwali dość niskie, bo punktów oraz raczej wysokie 27-30, gdyż oni uzyskiwali większy wynik z egzaminu niż przewidywany.

Efektywność nauczania w klasach.

Bardzo wysokie, dodatnie EWD GH uzyskały kolejno klasy: C, D, B, co świadczy o tym, że uczeń przez 3 lata nauki w gimnazjum zrobił imponujący postęp, natomiast klasy E i A odnotowały przeciętny przyrost wiedzy. Podobnie sytuacja wygląda w przypadku EWD GM, choć jest ona nieco niższa niż z zakresu przedmiotów humanistycznych. Tu jednak także dodatnie, wyżej średnie EWD zanotowały klasy C, D, B, natomiast przeciętny przyrost wiedzy obserwujemy w dwóch pozostałych oddziałach. Niższy przyrost wiedzy w dwóch ww. klasach może być spowodowany różnymi czynnikami. Być może były to: problemy wychowawcze( liczne nieobecności uczniów na zajęciach); częste zmiany nauczycieli; funkcjonowanie w szkole klas z programem autorskim; dobór uczniów do klas. Wyniki tych oddziałów nie są jednak niepokojące, gdyż uzyskały one podobne wyniki jak większość przeciętnych szkół w kraju.

Analiza wyników EWD według potencjału.

Po analizie wykresów można dostrzec wysoką efektywność nauczania z uczniami o niskim i średnim potencjale oraz przeciętną efektywność z uczniami o wysokim potencjale na wejściu, szczególnie z przedmiotów matematyczno – przyrodniczych.

Analiza wyników całej szkoły uczniów według potencjału na "wejściu" i "wyjściu".

Doskonale obrazuje to zestawienie wyników na wejściu i wyjściu, które potwierdzają, że potrafimy bardzo efektywnie pracować z uczniami o niskim potencjale, gdyż ich liczebność zdecydowanie zmniejszyła się po egzaminie gimnazjalnym, zwiększając tym samym ilość osób o średnim potencjale, a w konsekwencji także o wysokim. Przedziały ufności dostarczają także kolejnej informacji. Uczniów o potencjale niskim i wysokim jest podobna ilość, natomiast u gimnazjalistów z pierwszej grupy obserwuje się małą rozbieżność między wynikami z egzaminu (zazwyczaj są one zbliżone do średniej liczby punktów), zaś u drugich duży rozrzut wyników( od bardzo niskich do bardzo wysokich).

Analiza wyników EWD według dyslekcji.

W obydwu przypadkach obserwujemy przeciętną efektywność.

Analiza efektywności nauczania w dwóch kolejnych latach

Zestawienie EWD z dwóch ostatnich lat potwierdza, że uczniowie po trzech latach edukacji w naszym gimnazjum odnotowują ogromny przyrost wiedzy i umiejętności. Wysoko wykwalifikowana kadra pedagogiczna coraz efektywniej pracuje z młodzieżą o zróżnicowanych możliwościach poznawczych, co z pewnością daje nam powód do zadowolenia i dumy. Wzrastające zaś EWD daje nam dowód na to, iż mimo różnych zmiennych potrafimy wykorzystać potencjał na wejściu naszych gimnazjalistów.