ŚRODKI PRZYMUSU BEZPOŚREDNIEGO STOSOWANE PRZEZ POLICJĘ.
w razie niepodporządkowania się wydanym na podstawie prawa poleceniom organów Policji lub jej funkcjonariusza, policjanci mogą stosować następujące środki przymusu bezpośredniego: a) fizyczne, techniczne i chemiczne służące do obezwładnienia bądź konwojowania osób oraz zatrzymywania pojazdów, b) pałkę służbową, c) wodne środki obezwładniające, d) psy służbowe, e) pociski niepenetracyjne, miotane z broni palnej.
Jeżeli wymienione środki przymusu okazały się niewystarczające lub ich użycie ze względu na okoliczności danego zdarzenia, nie jest możliwe, policjant ma prawo użycia broni palnej. Użycie broni przez policjanta jest dozwolone w określonych sytuacjach i zdarzeniach. Przypadki użycia broni palnej zostały określone w Ustawie o Policji z dnia 6 kwietnia 1990r w art.17 pkt 1, 2, 3, 4
Środki przymusu bezpośredniego stosowane przez Policję wobec nieletniego.
w stosunku do osób, których wygląd wskazuje, iż nie ukończyły 13 lat stosuje się wyłącznie chwyty obezwładniające. Używając siły fizycznej nie wolno zadawać uderzeń chyba, że policjant działa w obronie koniecznej, albo w celu odparcia zamachu na życie, zdrowie ludzkie lub mienie. kajdanki można stosować wobec osób skazanych, tymczasowo aresztowanych lub zatrzymanych w celu udaremnienia ucieczki, albo zapobieżenia czynnej napaści lub czynnemu oporowi. Kajdanki stosuje się także na polecenie sądu lub prokuratora. nie stosuje się kajdanek wobec osób w wieku poniżej 17 lat z wyjątkiem nieletnich w wieku powyżej 15 lat, podejrzanych o popełnienie przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu.
Prowadnice można stosować wobec nieletnich, którzy nie ukończyli 17 lat w takich przypadkach, jak: zatrzymanie w celu udaremnienia ucieczki albo zapobieżenia czynnej napaści lub czynnemu oporowi, na polecenie sądu lub prokuratora, doprowadzając do zakładu poprawczego. Broni palnej nie stosuje się wobec osób, których wygląd wskazuje, że nie mają jeszcze ukończonych 13 lat.