Kilka słów o twórcy Jan Komasa –urodził się 28 października 1981 w Poznaniu, jest polskim reżyserem i scenarzystą filmowym. Syn aktora Wiesława Komasy. Jan jest absolwentem Państwowej Podstawowej Szkoły Muzycznej nr 2 im. Stanisława Moniuszki, Jan Komasa ukończył także 21 Społeczne Liceum Ogólnokształcące im. Jerzego Grotowskiego w Warszawie i od 2000 roku studiował w PWSFTiT w Łodzi. Jest autorem kilku reklam i teledysków.

W rolach głównych Jakub Gierszał w roli Dominika Roma Gąsiorowska w roli Sylwii Agata Kulesza w roli matki Krzysztof Pieczyński w roli ojca

Jakub Gierszał Jakub Gierszał (ur. 20 1988 w Krakowie) – polski aktor. Na ekranie zadebiutował w 2009 roku, grając Kazika w filmie Wszystko, co kocham. Dużą popularność jednak przyniósł mu dopiero film Sala samobójców, w którym wcielił się w postać Dominika, licealisty z bogatej rodziny. Jego ojcem jest Marek Gierszał, uznany reżyser teatralny pracujący głównie w Niemczech. Jakub urodził się w Krakowie. Gdy miał kilka miesięcy jego rodzice wyjechali do Hamburga. Po 11 latach powrócił do Polski, zamieszkał w Toruniu, rodzinnym mieście matki. Obecnie jest studentem krakowskiej PWST.

Roma Gąsiorowska Urodzona w Bydgoszczy w roku 1981. Już od młodości interesowała się aktorstwem. W liceum była założycielką i aktorką teatru amatorskiego. Do szkoły teatralnej dostała się dopiero za drugim podejściem. W 2005 ukończyła wydział Aktorski krakowskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej. Za rolę w dyplomowym przedstawieniu otrzymała nagrodę dla młodego aktora na XLV Kaliskich Spotkaniach Teatralnych.

Agata Kulesza Agata Kulesza-Figurska (ur. 27 września 1971 w Szczecinie) – polska aktorka, absolwentka V LO w Szczecinie oraz PWST w Warszawie. Była aktorką Teatru Dramatycznego w Warszawie. Od września 2011 roku występuje w zespole Teatru Ateneum Warszawie. W 2008 roku brała udział w programie Taniec z gwiazdami emitowanym w telewizji TVN, w którym zajęła wraz z partnerem Stefano Terrazzino I miejsce. Agata Kulesza jest pierwszą zwyciężczynią Tańca z gwiazdami, która zdecydowała się przeznaczyć wygraną na cele charytatywne.

Krzysztof Pieczyński Ten utalentowany polski aktor wykształcenie zdobył w PWST w Krakowie, którą ukończył w 1980 roku. Zaraz po ukończeniu szkoły związał się z Teatrem Powszechnym w Warszawie, gdzie grał do 1986 r. Następnie wyjechał za granicę. W trakcie pobytu w USA próbował kariery w tamtejszych teatrach. Do kraju powrócił w 1995 roku i ponownie zaczął występować w polskich filmach.

O filmie Dominik to zwyczajny chłopak. Ma wielu znajomych, najładniejszą dziewczynę w szkole, bogatych rodziców, pieniądze na ciuchy, gadżety, imprezy i pewnego dnia jeden pocałunek zmienia wszystko. "Ona" zaczepia go w sieci. Jest intrygująca, niebezpieczna, przebiegła. Wprowadza go do "Sali samobójców", miejsca, z którego nie ma ucieczki. Dominik, w pułapce własnych uczuć, wplątany w śmiertelną intrygę, straci to, co w życiu najcenniejsze…

"Sala samobójców" to film Jana Komasy, jednego z najzdolniejszych reżyserów młodego pokolenia. Pierwszy raz udało się w Polsce stworzyć film, w którym wirtualny świat awatarów jest równie ważny, jak rzeczywista gra aktorów. Ponad rok powstawało animowane, drugie życie głównego bohatera - Dominika. Szokująca historia i genialne aktorstwo sprawiają, że jest to film tylko dla ludzi o mocnych nerwach.

Opinie: Film sala samobójców poruszył mnie głęboko. Wcześniej nie miałam okazji oglądać filmu, który podjąłby tak kontrowersyjny temat samotności młodego człowieka borykającego się ze swoją seksualnością. Film był również interesujący ze względu na koncepcję reżysera, który ukazał w sposób atrakcyjny dla młodych widzów dwa równoległe światy. Świat rzeczywisty, najbliższe otoczenie : rodzina, szkoła, koledzy i świat wirtualny przedstawiony techniką animacji komputerowej. Pomimo wielu zalet, dostrzegam pewną wadę. Kreacja głównego bohatera wydaje się mało przekonywująca. Postać jest dosyć sztuczna, napuszona, odrealniona, wyolbrzymiona. Jako uczennica gimnazjum nie dostrzegam w swoim otoczeniu podobnej postaci. Ale być może należy „coś wyolbrzymić, aby zostało dostrzeżone”. Ada Huk

„Sala samobójców” jest jednym z pięciu filmów wyreżyserowanych przez Jana Komasę. Opowiada on o braku akceptacji głównego bohatera przez rówieśników i zainteresowania ze strony bogatych rodziców. Kiedy w Internecie pojawia się ośmieszający Dominika Santorskiego (głównego bohatera) filmik, nastolatek zamyka się w sobie. Nie wychodzi ze swojego pokoju, a jedynym jego towarzyszem jest komputer. W Internecie poznaje ludzi i dołącza się do grupy wirtualnych znajomych – do Sali Samobójców. Uważam, że ten film zasługuje na chwilę uwagi, i tak naprawdę każdy młody człowiek powinien go oglądnąć, ponieważ wiele z problemów Dominika jest również naszymi. Mimo wad, film wywarł na mnie duże wrażenie, zainspirował mnie do różnych przemyśleń, jak i również do głębszej refleksji na temat odmienności seksualnej, uzależnienia od Internetu, funkcjonowaniu w sieci.

Pierwszym argumentem na poparcie mojej tezy jest prawdziwy obraz życia większości polskich nastolatków. Brak akceptacji i czasu jest częstym problemem dorastających ludzi. Wiele osób jest wyśmiewanych z powodu swojego stylu życia, koloru skóry, orientacji seksualnej, stanu majątkowego czy wyznawanej religii. Krótko mówiąc – nie mogą znaleźć tak potrzebnej dla nich tolerancji ze strony otaczających ich ludzi, więc uciekają w wirtualny świat, gdzie dzielą się swoimi przeżyciami z innymi osobami. Kolejną sprawą są stosunki między rodzicami, a Dominikiem. Wydaje mi się, że rodzice Dominika tak naprawdę go nie kochali. Dbali tylko o jego przyszłość żeby mieć czym się chwalić znajomym. Moim zdaniem opinia innych była ważniejsza od uczuć syna i dobrych kontaktach z nim. Mimo, że nie często możemy zaobserwować takie zjawisko, to nie znaczy, że ono nie zachodzi. Występuje ono częściej w bogatych domach, gdzie rodzice są pracoholikami i bardziej troszczą się o karierę, niż dobre stosunki między rodzinne. Tak więc uważam, że to też jest jeden z ważniejszych problemów dzisiejszej młodzieży.

Nie można także pominąć faktu, że Dominik tak naprawdę nie miał przyjaciół. Moim zdaniem pod tym względem przypominał nieco swoich rodziców – kolegował się tylko z ludźmi z tej wyższej sfery, jednak żadnego z nich nie można było nazwać przyjacielem. Po kompromitujących zajęciach z judo znajomi odwrócili się od niego, a nie tak dawno popularny i lubiany chłopak stał się celem docinków i żartów. Ile razy zdarza się w życiu nastolatka, że „przyjaciele” okazują się niewłaściwymi osobami i przy pierwszym lepszym problemie i wołaniu o pomoc uciekają gdzie pieprz rośnie?

Moim ostatnim argumentem jest sprawa samobójstw Moim ostatnim argumentem jest sprawa samobójstw. Szacuje się, że co trzy sekundy ktoś na świecie próbuje wtargnąć na swoje życie, a co niecałą minutę (czterdzieści sekund) ktoś popełnia samobójstwo. Tak więc uważam, że jest to poważny problem, który możemy zaobserwować w filmie. Sylwia, w której zakochany jest Dominik, ma dość życia i chce je sobie odebrać. Kaleczy się codziennie, aby przywyknąć do bólu i podczas śmierci już go w ogóle nie czuć. Kiedy już czuje, że jest gotowa się zabić, każe Dominikowi przynieść tabletki, które spisała mu psycholog. Sylwia chce umrzeć we śnie, połykając lekarstwa i popijając je alkoholem. Z początku zakochany chłopak nie chce się na to zgodzić, ale dziewczyna wyrzuca go z Sali Samobójców i grozi, że nigdy więcej się z nim nie skontaktuje i nigdy jej nie spotka, jeśli nie wypełni zadania. Zrozpaczony Dominik umawia się z nią na dyskotekę, gdzie ma przekazać środki. Nie chce rozstawać się z dziewczyną, więc pierwszym, co robi, jest pójście do toalety, gdzie częściowo wyrzuca, a częściowo połyka tabletki popijając je piwem. Wracając z powrotem spotyka Sylwię. Po raz pierwszy, a zarazem ostatni raz ją całuje. Potem umiera w toalecie w wielkim cierpieniu.

Zrozpaczony Dominik umawia się z nią na dyskotekę, gdzie ma przekazać środki. Nie chce rozstawać się z dziewczyną, więc pierwszym, co robi, jest pójście do toalety, gdzie częściowo wyrzuca, a częściowo połyka tabletki popijając je piwem. Wracając z powrotem spotyka Sylwię. Po raz pierwszy, a zarazem ostatni raz ją całuje. Potem umiera w toalecie w wielkim cierpieniu. Z powyższych argumentów wynika, że problemy i dramaty Dominika nie są nam zupełnie obce – wręcz przeciwnie. Każdy w „Sali Samobójców” może znaleźć cząstkę siebie, bo tak naprawdę, jako ludzie, nie jesteśmy wcale tak różni i odmienni, jak się nam wydaje. Natalia Bieniek Klaudia Adamska

Film ,,Sala Samobójców" toczyła się wokół na pozór zwyczajnego chłopaka Dominika. Był on w maturalnej klasie, miał najładniejszą dziewczynę w szkole, lubianych, bogatych rodziców. Jego dobrą passę w życiu przerwał krępujący incydent którym dowiedziała się cała szkoła. Śmiali się z niego. Upokorzony, odrzucony bał się pójść do szkoły i zmierzyć się z tym. W Internecie poznał ciekawą, tajemniczą Sylwię. Wprowadziła go w wirtualny świat i pomogła zmierzyć się z jego problemami. Była jednak mistrzynią manipulacji i bez trudu przekabaciła chłopaka na swoją stronę

Żyła jakby według swoich zasad i podzieliła się niektórymi z chłopcem. Przekonała go, że te reguły są najlepsze. Z Dominikiem zaczęły się dziać złe rzeczy. Nie umiał odróżnić prawdziwego świata od tego wymyślonego. Zaniepokojeni rodzice robili wszystko, żeby mu pomóc. On jednak był głuchy na ich słowa i po uszy zakochany, robił wszystko, by być blisko wyimaginowanego świata.

Jakub Gierszał bardzo realistycznie zagrał swoją rolę Jakub Gierszał bardzo realistycznie zagrał swoją rolę. Wczuł się w nią i przekazał to co było najważniejsze. Mnie najbardziej podobała się Sylwia, ponieważ wydała mi się ciekawą osobą, choć z problemami. Film opowiada o uzależnieniu od Internetu, ale porusza także współczesne problemy nastolatków. Daje do myślenia i zmusza widza do zastanowienia się nas swoim postępowaniem. Kończy się w najmniej oczekiwanym momencie. Cisza na sali po zakończeniu filmu odzwierciedla emocje widzów. Nikt nie wiedział co ma ze sobą zrobić płakać czy śmiać się, a może po prostu milczeć. Długo nie mogłem otrząsnąć się z wrażenia jakie zrobił na mnie ten film. Kamil Grzegolec

Autorzy Ada Huk Natalia Bieniek Klaudia Adamska Kamil Grzegolec