PRACA Z UCZNIEM ZDOLNYM

Wyróżniono pięć rodzajów uzdolnień: Słowne Matematyczne Techniczne Początki badań nad zdolnościami, datują się na drugą połowę XIX wieku Charles Burt. Wyróżniono pięć rodzajów uzdolnień: Słowne Matematyczne Techniczne Artystyczne Twórcze

Powstało wiele modelowych koncepcji i teorii podejmujących próbę wyjaśnienia fenomenu zdolności oraz określenia dodatnich i ujemnych czynników wpływających na ich rozwój. Oto dwa przykłady:

Trójpierścieniowy model zdolności J.S.Renzulliego,

Drugi model (F.Mőnksa) wyraźnie uwzględnia dodatkowo warunki zewnętrzne, które determinują rozwój w takich kręgach środowiskowych jak rodzina, szkoła i grupa rówieśnicza.

Typy inteligencji lingwistyczna matematyczno-logiczna wizualno-przestrzenna muzyczna interpersonalna kinestetyczna

Lingwistyczna- umiejętność posługiwania się językiem, wrażliwość na słowa, na modulację głosu, wiersze, rymowanki.

Matematyczno-logiczna – rozwiązywanie problemów w sposób niewerbalny, myślenie abstrakcyjne: ten typ inteligencji może być wykorzystywany na wszystkich przedmiotach szkolnych

Wizualno-przestrzenna – myślenie obrazowe, umiejętne korzystanie z map, diagramów i tabel, wykorzystanie ruchu, można ten typ inteligencji pobudzać stosując wizualne pomoce dydaktyczne: diagramy, tablice.

Muzyczna – poczucie rytmu, uczniowie z tym typem inteligencji lubią rapowanie, rymowanki, nauka przy muzyce.

Interpersonalna – łatwy kontakt z innymi ludźmi, dobra komunikacja, uczniowie z tym typem lubią pracę w parach lub małych grupach

Intrapersonalna – wysoki poziom wiedzy o samym sobie, silne poczucie wartości, automotywacja

Kinestetyczna – uzdolnienia manualne, duże znaczenie zmysłu dotyku, uczniowie ze zdolnościami kinestetycznymi lubią ćwiczyć z podziałem na role, wycieczki, zajęcia w terenie.

Uczeń zdolny charakteryzuje się określonymi cechami pozytywnymi Uczeń zdolny charakteryzuje się określonymi cechami pozytywnymi. Należą do nich: ponadprzeciętny intelekt; szybkie zapamiętywanie, prawidłowe kojarzenie i rozumowanie; dociekliwość, duża liczba pytań; szeroki wachlarz zainteresowań, dużo wiadomości pozaszkolnych; umiejętność skupienia uwagi przez dłuższy czas; bogata wyobraźnia, oryginalne pomysły; potrzeba ukazania swoich myśli, wrażeń, emocji; niezależna postawa, obrona swoich myśli.

Uczniowi zdolnemu nie brakuje jednak skłonności do przejawiania cech negatywnych takich jak: uczeń taki bywa często kłopotliwy; trudności w przystosowaniu się do grupy ( chęć ciągłego imponowania, dominacji, postawa egocentryczna ); zarozumiałość, okazywanie lekceważenia rówieśnikom i nauczycielom; egocentryzm, koncentracja na sobie; trudności w przechodzeniu od wiadomości do umiejętności, demonstrowanie wiedzy encyklopedycznej; chwiejność emocjonalna, nieśmiałość lub nadpobudliwość psychoruchowa, zachowania agresywne bądź lękowe.

Formy pracy z uczniem zdolnym Krótkie kilkuminutowe rozmowy nauczyciela z uczniem zdolnym, zwykle komentujące w sposób bieżący materiał lub kończące się sformułowaniem problemu, apotem rozwiązaniem go Zadawanie dodatkowych zadań podczas pracy klasowej i prac domowych Przygotowanie przez ucznia referatów po przeczytaniu odpowiedniej literatury Korygowanie błędów kolegów Prowadzenie przez uczniów fragmentów lekcji Zachęcanie do czytania fachowej literatury Zwiększanie wymagań co do ścisłości i precyzji ich wypowiedzi Stworzenie okazji do swobodnego wyboru zadań trudniejszych Praca w grupach, w których uczniowie zdolni pełnią rolę liderów Kształcenie wielopoziomowe, czyli różnicowanie poziomu trudności na każdej jednostce lekcyjnej