Cud nad Wisłą 18.VIII.1920r.
Bohaterowie i antybohaterowie Michał Tuchaczewski (1893-1937) Oficer carski, marszałek Związku Radzieckiego, teoretyk wojsk i dowódca armii czerwonej w wojnie polsko-sowieckiej. Zwolennik rozwoju motoryzacji, broni pancernej i lotnictwa. Inicjator badań nad radiolokacją i budową rakiet. Władysław Sikorski (1881-1943) Polityk, generał. Współtwórca organizacji niepodległościowych, m.in. ZWC. Premier rządu RP na emigracji (1939-1943). W czasie wojny polsko-sowieckiej dowódca wojsk polskich
Dlaczego ? Wojna polsko-sowiecka miała o wiele szersze implikacje niż to przyznaje większość podręczników historii. Nie miała związku z rosyjską wojną domową, która toczyła się w tym samym czasie na innych frontach. Polacy nie walczyli w ramach interwencji państw sprzymierzonych w Rosji. Dla rządu Piułsudskiego, który wolał bolszewików od białych w Rosji, była to wojna o utrzymanie niepodległości nierosyjskich obszarów dawnego imperium carskiego. W oczach rządu Lenina toczono ją po to, aby odbudować cesarstwo w socjalistycznym przebraniu i rozszerzyć rewolucję na rozwinięte kraje kapitalistyczne zachodniej Europy. Wywołało ją przede wszystkim wycofanie się Niemców z dzielącej Rosję od Polski strefy okupacyjnej.
Cud nad Wisłą Przełomowym momentem wojny okazała się bitwa warszawska, rozegrana w dniach 13-25 sierpnia 1920. Ciężar obrony stolicy spoczywał na wojskach Frontu Północnego generała J. Hallera. Po załamaniu się 14-15 sierpnia frontalnego ataku wojsk radzieckiego Frontu Zachodniego pod dowództwem M.N. Tuchaczewskiego, 16-21 sierpnia udany atak na pozycje 15 i 3 armii rosyjskiej nad Wkrą przeprowadziła 5 armia generała W. Sikorskiego. 16 sierpnia znad Wieprza uderzyła grupa manewrowa w składzie pięciu dywizji piechoty i brygady kawalerii, dowodzona osobiście przez J. Piłsudskiego. Grupa manewrowa rozbiła grupę mozyrską, przerwała front rosyjski pod Kockiem, zajęła Podlasie i wyszła na tyły wojsk M.N. Tuchaczewskiego. Atakowane od południa i zachodu oddziały radzieckie zostały zmuszone do przekroczenia granicy pruskiej, część wojsk wycofała się na wschód. We wrześniu M.N. Tuchaczewski próbował zorganizować obronę na linii Niemna, gdzie przyjął bitwę i został pobity. Klęskę poniosła także Armia Czerwona na południu Polski. Po bitwach pod Komarowem i Hrubieszowem, zakończonych rozbiciem armii konnej S.M. Budionnego, nastąpił odwrót wojsk radzieckich. Do połowy października Wojsko Polskie wyszło na linię: Tarnopol, Dubno, Mińsk, Dryssa. 12 października 1920 podpisano układ o zawieszeniu broni, 18 października ustały działania wojenne, a 18 marca 1921 podpisano ryski traktat pokojowy, kończący wojnę i ustalający wschodnią granicę Polski.
Authors: Borys Łukasz