Wojciech Cejrowski ,,Gringo wśród dzikich plemion” ,,Książka na medal” Wojciech Cejrowski ,,Gringo wśród dzikich plemion”
Wstęp Książki są skarbem narodu. Tę prawdę może potwierdzić każdy mól książkowy. Jednakże osób takich ubywa z dnia na dzień. Coraz mniej ludzi zagłębia się w zakurzone stronice odkrywając tajemnice odległych lądów, fantastycznych postaci i niesamowitych zdarzeń. Prezentacja przygotowana przeze mnie ma na celu przywrócić świetność słowu pisanemu i nakłonić młodzież do odkrywania skarbu jakim jest dobra książka.
Pozycją z literatury polskiej przygotowaną przeze minie do zaprezentowania jest książka ,,Gringo wśród dzikich plemion”. Jest to opowieść podróżnicza opisującą nam jak sama nazwa wskazuje losy gringo (czyli w języku hiszpańskim białego człowieka) ,który postanowił odkrywać dzikie plemiona w ostępach dżungli u dorzeczy Amazonki.
Książkę napisał w 2003 roku znany polski dziennikarz, podróżnik, satyryk, autor książek i publikacji prasowych Wojciech Cejrowski. Opisał w publikacji swoje własne mniej lub bardziej szczęśliwe przygody, które przeżył podczas wielu z odbytych przez siebie wypraw do krajów Ameryki Łacińskiej. W zabawny sposób opisuje swoje kontakty z Indianami a także przytacza wiele rozmaitych przykładów indiańskich tradycji a nawet zwraca uwagę na problem zatruwania środowiska i ekologii.
Cejrowskie swoich opowieści nie upiększa Cejrowskie swoich opowieści nie upiększa. Pisze o puszczy jak o krwiożerczym potworze wysysającym siły z człowieka i wycieńczającym do granic możliwości. Nie koloryzuje wydarzeń, lecz szczerze opowiada o wędrówce. Jeden z tych opisów brzmi: ,,Szliśmy cztery dni i cały czas swędziało (…) Tak właśnie było-cztery dni swędziało a myśmy szli i szli i szli”.
Niesamowicie interesujące w ,,Gringo wśród dzikich plemion” są opowiadania o indiańskich tradycjach, w których autor uczestniczył. Na przykład opis rytuału picia yerba mate (czyli rodzaju tamtejszych ziółek) lub polowania z użyciem drewnianych dmuchawek.
Do przeczytania publikacji Wojciecha Cejrowskiego skłaniają również ciekawe przedstawienia spotykanej w lasach deszczowych fauny, np. tukanów z kolorowymi dziobami, małp, piranii a nawet zabójczych motyli nazywanych Mariposa de Muerte czyli motyl śmierci.
Mimo iż większość akcji prozy toczy się w równikowym lesie to treść zawiera też porady dla osób zamierzających odwiedzić Indian w ich naturalnym środowisku. Wspomina o tym, jak funkcjonuje indiańska dusza, jak należy z nią postępować a także co należy mówić rdzennym mieszkańcom dżungli, by zdobyć ich przychylność.
Zakończenie Podróżować można różnie. Można samolotem, można samochodem a nawet na piechotę. Lecz dla mnie najlepszą formą podróży jest ta do krainy wyobraźni odbyta w wehikule zwanym książką. Pozycja napisana przez pana Cejrowskiego zdaje egzamin na szóstkę. Człowiek czytając ją przenosi się w ostępy amazońskiej dżungli poprzez niesamowite opisy a także niezwykły humor autora. Jednym słowem książkę polecam i zachęcam z całego serca do przeczytania, bo jeśli szukacie opowieści mądrej a zarazem zabawnej, to sięgnijcie po ,,Gringo wśród dzikich plemion” a nie zawiedziecie się.
Bibliografia 1.http://pl.wikipedia.org/wiki/Wojciech_Cejrowski 2. ,,Gringo wśród dzikich plemion” 3. http://www.google.pl/imghp?hl=pl&tab=wi Autor: Emilia Kruk Opiekun: Barbara Rosa