Rola kultury informacyjnej w kształtowaniu trwałego rozwoju (sustainable development) światowej społeczności

Lesław Michnowski Członek Komitetu Prognoz Polska 2000 Plus przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk

Kultura informacyjna: wiedza o (m.in. synergetycznych) właściwościach i metodach tworzenia oraz wykorzystywania informacji i innych informacyjnych środków wspomagania życia i rozwoju

Dla TRWAŁEGO przezwyciężenia kryzysu i ukształtowania zdolności trwałego rozwoju konieczność poprawnej definicji Sustainable Development (SD), Dla TRWAŁEGO przezwyciężenia kryzysu i ukształtowania zdolności trwałego rozwoju konieczność poprawnej definicji Sustainable Development (SD),

Sustainable Development (SD) – rozwój trwały, czyli bez kryzysów lub budowy na gruzach

Zintegrowanie trzech filarów SD: (1) - rozwoju społecznego (2) rozwoju gospodarczego, oraz (3) ochrony środowiska przyrodniczego, bez metod symulacji komputerowej niemożliwe do spełnienia

Monitoring dynamiczny (czyli przetwarzania metodami symulacji komputerowej danych statystycznych w prognozy przyszłego przebiegu procesu życia pod warunkiem braku interwencji w ten przebieg), w tym prognozowanie ostrzegawcze, jak również backcasting oraz komputerowo wspomagane projektowanie - jako informacyjne podstawy polityki SD

Meadows, Limits to Growth, 1972

Meadows, Limits to Growth The 30-Year Update, 2004.

Kryzys globalny - czyli nieskuteczność polityki trwałego rozwoju – skutkiem braku kultury informacyjnej, zwłaszcza polityków i administracji publicznej, w tym umiejętności przeciwdziałania moralnej degradacji

A. P. Sage, Methodology for large scale systems, New York 1977.

System Życia (SŻ): model konceptualny systemów typu: człowiek – technika środowisko (CTŚ) Życie jako proces tworzenia informacji lub przeciwstawiania się wzrostowi entropii w układzie CTŚ

W świetle modelu System Życia obecny kryzys jest jawną fazą KRYZYSU CYWILIZACYJNEGO rozpoznanego ok roku (Meadows,.., Granice wzrostu). Warunkiem jego przezwyciężenie jest odrzucenia socjal-darwinizmu na rzecz ekohumanizmu oraz ukształtowanie feedforward

Ekohumanizm to partnerskie współdziałanie dla dobra wspólnego wszystkich ludzi, ich następców i środowiska przyrodniczego, powszechnie wspomagane nauką i wysoką techniką oraz kulturą informacyjną

Główne przyczyny kryzysu: (1) - egoizm i krótkowzroczność polityków; (2) - brak wiedzy o kompleksowych (społecznych i przyrodniczych, rozległych w czasie i przestrzeni) skutkach polityki; (3) - brak powiązania dostępu do dóbr z ekospołecznie użyteczną aktywnością.

Dla trwałego rozwoju: (1) - racjonalizacja konsumpcji; (2) - nowa rewolucja n-t, dla dostępu do alternatywnych źródeł zasobów oraz ochrony środowiska społeczno- przyrodniczego; (3) - radykalne podniesienia poziomu kultury, jako warunku powstrzymania nadmiernej OBRONNEJ rozrodczości poprzez aktywizację twórczości intelektualnej.

A zatem konieczność: (1) - przekształcenia systemu finansowego w stymulujący aktywność ekospołecznie użyteczną; (2) - stworzenia edukacyjnych i informacyjnych podstaw polityki i gospodarki trwałego rozwoju; (3) – zbudowania odpowiednich (pomocniczych, m.in. globalnych) struktur zarządzania trwałym rozwojem (Washington Consensus is over – G. Brown)

Kształtowanie kultury informacyjnej zadaniem priorytetowym w przezwyciężaniu globalnego kryzysu cywilizacyjnego oraz kształtowaniu zdolności trwałego rozwoju światowej społeczności.

Dziękuję za uwagę