Leki w NZK

Rytmy do defibrylacji/nie do defibrylacji powodujące NZK Odwracalne p-ny NZK Energia defibrylacji w trzech kolejnych pętlach Energia defibrylacji u dziecka w J/kg Energia defibrylacji u dziecka 25kg Dawka adrenaliny u dorosłego i u dziecka 25kg Dawka amiodaronu u dorosłego i u dziecka

Uniwersalny Algorytm ALS Zatrzymanie krążenia Uderzenie w okolicę przedsercową (jeśli są wskazania) BLS jeśli jest potrzeba Podłączenie Defibrylatora-Monitora Ocena Rytmu +/- Ocena tętna VF/VT Nie-VF/VT Defibrylacja CPR 2 min W trakcie CPR Usuń potencjalnie odwracalne przyczyny zatrzymania krążenia Jeśli nie wykonano wcześniej: Sprawdź podłączenie elektrod, przyłożenie łyżek Zabezpiecz drogi oddechowe, podaj O2, zapewnij dostęp dożyły Podawaj adrenalinę co 2min Rozważ: amiodaron, atropinę / stymulację dwuwęglany Potencjalnie odwracalne przyczyny zatrzymania krążenia : Hipoksja Hipowolemia Hipo/hiperkalemia, zaburzenia metaboliczne Hipotermia Odma opłucnowa prężna Tamponada Zatrucia, przedawkowanie leków Zator, mechanical obstruction Uniwersalny Algorytm ALS

W przypadku NZK zabiegi BLS i wczesna defibrylacja stanowią priorytet wobec farmakoterapii, która ogranicza się do kilku leków.

TLEN Jest obowiązkowym elementem w resuscytacji. Stosowany w wysokich stężeniach (FiO2> 95%)u wszystkich pacjentów z NZK oraz po powrocie samoistnego krążenia, a także w trakcie leczenia zagrażających życiu zaburzeń rytmu.

Adrenalina Działanie: adrenalina działa na receptory adrenergiczne α i β, pobudzenie receptorów α-adrenergicznych – powoduje skurcz naczyń obwodowych, wzrost ciśnienia rozkurczowego w aorcie, co wpływa na poprawę perfuzji mózgowej i naczyń wieńcowych, pobudzenie receptorów β1 – powoduje przyśpieszenie czynności serca i poprawę kurczliwości mięśnia sercowego, ale zwiększa to zapotrzebowanie na tlen i nasila niedokrwienie mięśnia sercowego, wpływ adrenaliny na β-receptory, niezależnie od działania α-receptorów poprawia krążenie mózgowe, ma działanie arytmogenne poprzez nasilenie pobudliwości, zwłaszcza niedotlenionego i niedokrwionego mięśnia sercowego.

Adrenalina Wskazania: NZK bez względu na jego sercowy mechanizm, odczyny anafilaktyczne, jako drugiego rzutu we wstrząsie kardiogennym.

Adrenalina Dawkowanie: U dorosłych podaje się 1mg i.v. lub doszpikowo co 3-5 minut. (1 amp= 1ml=0,1% czyli w rozc. 1: 1000). Dotchawiczno (do niedawna) – 2-3mg w 10ml wody do iniekcji. U dzieci 0,01 mg /kg m.c. (czyli w rozc. 1:10000) i.v. lub doszpikowo; zaś dotchawiczo dawka 10x większa= 0,1 mg/kg m.c. Adrenalina stosowana jest w dużych dawkach, nie odpowiadających dawkom standardowym nie poprawia odsetka przeżyć chorych. Dawki jednorazowe 5mg iv mogą przyczyniać się do wzrostu późnych powikłań po NZK i nie są aktualnie zalecane. Do spornych należy wielkość dawki optymalnej i dlatego spotyka się różne zalecenia. Nie określono najwyższej dopuszczalnej dawki adrenaliny w NZK, tzn. że należy ją podawać w powtarzających się dawkach 1mg aż do powrotu spontaniczego krążenia lub przerwania zabiegów resuscytacyjnych.

Atropina Działanie: antagonista receptorów muskarynowych układu przywspółczulnego, pobudzających przez acetylocholinę, przyśpiesza zatokowy lub przedsionkowy ośrodek bodźcotwórczy serca, przyśpiesza przewodzenie przedsionkowo-komorowe. Nie ma ostatecznych dowodów, że atropina jest skuteczna w asystolii sreca, ale rokowanie w tej formie zatrzymania krążenia jest w ogóle złe, dlatego nie potwierdziło się , by jej podanie było szkodliwe.

Atropina Wskazania: Do niedawna, ale już niezalecana: asystolia, aktywność elektryczna bez tętna – PEA przy HR ; 60-min. bradykardia zatokowa, przedsionkowa, węzłowa z zaburzoną czynnością hemodynamiczną.

Atropina Dawkowanie: asystolia – 3mg dożylnie w dawce jednorazowej (bolus), 6mg dotchawiczno, PEA – z częstością zespołów QRS < 60/min – 3mg dozylnie w bolusie, Bradykardia z upośledzoną perfuzją i niskim ciśnieniem krwi – 0,5mg iv powtarzane do dawki ogólnej 3mg.

Atropina Dawkowanie u dzieci 0,01- 0,03mg kg m.c. dotchawiczo dawka potrójna

Amiodaron Działanie: przedłuża czas trwania potencjału czynnościowego w mięśniu komór i przedsionka serca, wydłuża odstęp Q – T, w przypadkach stosowania z innymi lekami wydłużającymi odstęp Q – T może wystąpić „paradoksalne” działanie arytmogenne amiodaronu, zdarzają się niekiedy objawy uboczne w postaci spadku ciśnienia i zwolnienia pracy serca, co leczy się podażą płynów, leków inotropowych i regulacją szybkości wlewu amiodaronu.

Amiodaron Wskazania: odporne na defibrylację migotanie komór VF, częstoskurcz komorowy bez tętna VT, częstoskurcz komorowy VT hemodynamicznie stabilny, tachyarytmie oporne na leczenie.

Amiodaron Dawkowanie: VF/VT bez tętna utrzymujące się po trzeciej defibrylacji – 300mg iv rozpuszczone w 20ml 5% glukozy. W przypadku konieczności można powtórzyć 150mg iv. Jako zabezpieczenie przed nawrotem migotania – wlew dożylny (najkorzystniej do żyły centralnej) 900mg przez 24 godziny. Maksymalna rekomendowana przez producenta dawka – 2g na dobę. W stabilnych tachyarytmiach podajemy dawkę 150mg w 20ml 5% glukozy w ciągu 10 minut. Następnie można podać kolejne 150mg amiodaronu

UWAGA Amiodaronu nie podaje się dotchawiczo! U dzieci: 5 mg/kg mc