Leki stosowane w ALS.

Prezentacja na temat: "Leki stosowane w ALS."— Zapis prezentacji:

1 Leki stosowane w ALS

2 Epinefryna (Adrenalina)
Wskazania: Wszystkie formy NZK Bradykardie Anafilaksja Stan astmatyczny

3 Epinefryna Dawki: 1 mg dożylnie 1 ml 1:1000 (10 ml :10 000) co 2-3 min. w resuscytacji 3 mg w ml 0,9% NaCl dotchawiczo 2–10 mcg min-1 w opornej na atropinę bradykardii 0.5 ml 1:1000 i.m., 3-5 ml 1: i.v. w anafilaksji

4 Atropina Wskazania: Asystolia
Bradykardie zmniejszające rzut serca (hemodynamika) Czynność elektryczna bez tętna - PEA (HR < 60 min-1)

5 Atropina Dawki: Asystolia / PEA (< 60 min-1) 3 mg i.v. jednokrotnie
6 mg w ml 0,9% NaCl dotchawiczo Bradykardia 0.5 mg i.v. powtarzane w razie konieczności, do 3 mg maksimum

6 Amiodaron Wskazania: Oporne na defibrylację VF / VT bez tętna
Hemodynamicznie stabilne VT Inne tachyarytmie

7 Amiodaron Dawki: Oporne na defibrylację VF / VT bez tętna
300 mg w 20 ml 5% glukozy, bolus i.v. Stabilne tachyarytmie 300 mg w 100 ml 5% glukozy przez min. 900 mg w 500 ml 5% glukozy przez 24 godz.

8 Amiodaron Działa ujemnie inotropowo - może powodować spadki ciśnienia tętniczego Może powodować zakrzepowe zapalenie żył po podaniu do żył obwodowych

9 Magnesium sulfuricum Wskazania: Oporne na defibrylację VF
(możliwa hypomagnezemia) Tachyarytmie komorowe Torsades de pointes

10 Magnesium sulfuricum Dawki: Oporne na defibrylację VF
2–4 ml 50% (4–8 mmol) i.v. przez 1-2 min. Można powtórzyć po minutach Hypomagnezemia 5 ml 50% (10 mmol) i.v. przez 30 min.

11 Lidokaina Wskazania: Oporne na defibrylację VF / VT bez tętna
gdy nie mamy amiodaronu Hemodynamicznie stabilne VT jako alternatywa dla amiodaronu

12 Lidokaina Dawki: Oporne na defibrylację VF / VT bez tętna
100 mg i.v. (1-1,5 mg/kg c.c.) kolejne bolusy po 50 mg (do dawki całkowitej 3 mg/kg c.c. w ciągu 1 godz.) Hemodynamicznie stabilne VT 50 mg i.v. kolejne bolusy po 50 mg Redukcje dawek u starszych i przy niewydolności wątroby

13 Lidokaina Dawki maksymalne 3 mg/kg 7 mg/kg z adrenaliną

14 Wodorowęglan sodu Wskazania: Głęboka kwasica (pH < 7.1)
Hyperkaliemia Niektóre zatrucia trójcykliczne przeciwdepresyjne

15 Wodorowęglan sodu Dawka: 50 mmol (50 ml 8.4% roztworu) i.v.
1 mEq/kg c.c. po 20 min. od NZK

16 Działania niepożądane
Wodorowęglan sodu Działania niepożądane zwiększa retencję CO2 hamuje oddawanie tlenu do tkanek zmniejsza kurczliwość m. serca powoduje hypernatremię

17 Wapń Wskazania: PEA spowodowana przez: znaczną hyperkaliemię
głęboką hypokalcemię przedawkowanie blokerów kanałów Ca Dawka: 10 ml 10% chlorku wapnia (6.8 mmol) Nie podawać bezpośrednio po wodorowęglanie sodu.

18 Adenozyna Wskazania: Napadowa tachykardia nadkomorowa
Tachykardia z szerokimi zespołami QRS nieznanego pochodzenia

19 Jeśli konieczne, trzy dwie dawki po
Adenozyna Dawka: bolus 6 mg i.v. Jeśli konieczne, trzy dwie dawki po 12 mg każda, co 1–2 minuty Uwaga w zespole WPW !!!

20 Nalokson Dawki: 0.4 mg w ampułce 0.2 - 2.0 mg i.v.
Może być konieczność powtarzania dawek maksymalnie do 10 mg Ciągły wlew dożylny (1-5 mcg/kg/h)

21 Nalokson Wskazania: przedawkowanie opioidów
depresja oddychania po podaniu opioidów

22 Dobutamina Wskazania: hipotensja bez hipowolemii wstrząs kardiogenny
Działanie: agonista receptorów ß1/2 oraz alfa Dawka: ampułka 250 mg wlew i.v mcg/kgc.c./min.

23 Noradrenalina Wskazania: ciężka hipotensja ze oporu obw.
wstrząs kardiogenny Działanie: agonista receptorów alfa Dawka: ampułka 1 mg lub 4 mg wlew i.v mcg/kgc.c./min.

24 Dopamina Wskazania: znaczna hipotensja Działania:
agonista receptorów D1 i D2 agonista receptorów alfa i beta działanie zależy od dawki

25 Dopamina Dawki: ampułka zawiera 200 mg tylko wlew dożylny
mcg / kg c.c. / min. mcg / kg c.c. / min. mcg / kg c.c. / min.

26 Nitrogliceryna Wskazania: niestabilna choroba wieńcowa
zawał mięśnia serca ostra lewokomorowa niewydolność krążenia Działa rozszerzająco na mięśniówkę gładką (poprzez NO)

27 Nitrogliceryna Dawka: ampułki po 10 i 20 mg
wlew i.v mcg / min. aerozol: Nitromint 0.4 mg / dawkę aerozol - 1 lub 2 dawki jednorazowo

28 Prokainamid Wskazania: oporne na defibrylację VF
oporne na elektroterapię VT z szerokimi zespołami QRS VT z szerokimi zespołami QRS Działanie: zwiększa okres refrakcji w sercu

29 Prokainamid Dawka: 1000 mg w ampułce 20 - 30 mg / min.
do całkowitej dawki 1000 mg (1.0)

30 Morfina Wskazania: leczenie przeciwbólowe
lewokomorowa niewydolność krążenia

31 Morfina Dawki: 1 mg/ 10 kg c.c. miareczkowanie
po mg / bolus i.v.

32 Slala VAS visual analog scale
0 - nie ma bólu 10 - ból na granicy utraty przytomności

33 Morfina c.d Jeżeli po 5 min po podaniu i.v. lub min po podaniu s.c. lub i.m. ból powyżej 3 pkt VAS należy podać połowę dawki wstępnej

34 Digoksyna Wskazanie: migotanie przedsionków Dawka: ampułki po 0.5 mg
0.5 mg i.v. w 50 ml 5% glukozy przez 30 min.

35

36 Defibrylacja

37 Zagadnienia Definicja defibrylacji Wskazania do defibrylacji
Bezpieczeństwo defibrylacji: defibrylacja w trybie ręcznym automatyczna zewnętrzna defibrylacja (AED)

38 Mechanizm defibrylacji
Definicja “Zakończenie VF / VT i wywołanie ciszy elektrycznej przez 5 s. po wyładowaniu ” Depolaryzacja większości komórek mięśnia serca Przywrócenie kontroli naturalnych rozruszników i układu przewodzącego

39 Sukces zależy od przepływu wystarczającej energii
Defibrylacja Sukces zależy od przepływu wystarczającej energii Przepływ energii zależy od: Pozycji elektrod terapeut. Oporności ścian kl. p. Energii wyładowania Wymiaru strzałkowego kl. p.

40 Oporność ścian kl. p. Zależy od: Rozmiaru elektrod
Przewodzenia elektrody/skóra Siły nacisku elektrod Fazy oddychania (wydech) Liczby wyładowań

41 Defibrylatory Budowa Źródło zasilania Baterie i / lub zasilacz
Elektrody Typy Ręczne Automatyczne Jednofazowe i dwufazowe

42 Krzywe przepływu prądu
Jednofazowe Dwufazowe

43 Defibrylatory dwufazowe
Mniejsze skuteczne energie mniejsze zasilacze i baterie lżejsze i łatwiejsze w transporcie Powtarzane < 200 J wyładowania dwufazowe skuteczniejsze od narastających energetycznie wyładowań jednofazowych

44 Zadania defibrylacji w szpitalu
“Personel medyczny zespołów resuscytacyjnych wyszkolony, wyposażony, bezpiecznie wykonujący defibrylację” “Defibrylacja powinna być dostępna w ciągu 3 minut, w każdym miejscu szpitala”

45 Automatyczne zewnętrzne defibrylatory
Analiza rytmu Ustalenie wskazań do defibrylacji Dokładność rozpoznania rytmu do defibrylacji osiąga 100%

46 Automatyczne zewnętrzne defibrylatory
Zalety: Łatwe w użyciu bez potrzeby rozpoznania rytmu Umożliwiają defibrylację nawet przygodnym ratownikom Wprowadzane do dużych skupisk ludzkich

47 AED Przyklej elektrody Postępuj dokładnie według instrukcji
Nie zakłócaj automa-tycznej analizy EKG Automatyczne ładowa-nie przed defibrylacją +/- opcja ręcznej defibrylacji

48 AED schemat ANALIZA Wyład. wskazane p-wskaz. BLS Po każdym wyładowaniu
Oceń stan świadomości pacjenta BLS Gdy AED niedostępne od razu Włącz defibrylator Przyklej elektrody Postępuj według instrukcji ANALIZA Wyład. wskazane p-wskaz. Po każdym wyładowaniu CPR 2 minuty Gdy brak krążenia AED schemat

49 Defibrylacja ręczna Skuteczność zależy od:
Wprawy ratownika w interpretacji EKG Sprawności operowania defibrylatorem Możliwa kardiowersja

50 Bezpieczeństwo defibrylacji
Nie trzymaj obu elektrod terapeutycznych w jednej ręce Ładuj elektrody na skórze pacjenta Zapewnij dobry kontakt Osusz skórę klatki piersiowej pacjenta Przerwij tlenoterapię na czas defibrylacji

51 Energie wyładowań Pierwsza energia J, powtarzana w razie konieczności Następne wyładowania J Nawrót VF/VT po uprzedniej skutecznej defibrylacji - zaczynaj ponownie od 150 – 360 J

52 Defibrylacja Wyładowanie defibrylacyjne powinno stanowić jak najkrótszą przerwę w pośrednim masażu serca (5 sekund)

53 Defibrylacja ręczna (1)
Rozpoznaj VF/VT na EKG oraz objawy NZK Wybierz odpowiednią enregię Ładowanie na pacjencie Krzyknij “uwaga” Sprawdź otoczenie Spójrz na monitor Zadaj wyładowanie

54 Defibrylacja ręczna (2)
Oceń rytm po wyładowaniu Zwiększenie energii wyładowania druga osoba samodzielnie

55 Kardiowersja Leczenie nad- i komorowych tachyarytmii
Wyładowanie zsynchronizowane z R Małe opóźnienie po zadaniu wyładowania - trzymaj elektrody na skórze pacjenta Przytomni pacjenci: sedacja i anestezja Sprawdź tryb pracy defibrylatora przed każdym wyładowaniem

56 Częstoskurcz z szerokimi zespołami QRS, bez tętna leczymy defibrylacją według schematu dla migotania komór

57