Szkolenie psychoterapeutów na Uniwersytecie Wileńskim (“Litewski model”) Doc. Dr. Eugenijus Laurinaitis Klinika Psychiatrii Uniwersytet Wileński

Historia szkolenia psychoterapeutów na Litwie Lata 1945 – 1977 – trzy ośrodki szkolenia na caly Związek Radziecki: w Moskwie, Leningradzie i Charkowie; Szkolono tylko w hipnozie i w t.zw. “psychoterapii racjonalnej” (wdlg. P. Dubois) 1977 – 1979 – wizyty prof. V. Bieliauskasa z Cincinnatti, USA Od 1977 do 1988 r. – “Litewskie seminaria intensywnego doświadczenia grupowego” (od 1979 – w języku rosyjskim, 100 – 150 osób)

Szkolenie na Uniwersytecie Wileńskim Pierwszy Kurs Indywidualnej psychoterapii psychodynamicznej (KIPP) w r. 1992 (8 osób) Czas szkolenia – 3 lata Format szkolenia – przedluźone weekendy 7 razy na rok Terapia kandydatów – w grupach i indywidualna Superwizje – grupowe i indywidualne

Rozwój progamu KIPP (I) Od r. 1994 – 4 lata, po 7 bloków na rok, na podstawowym (2 lata) i kwalifikacyjnym (2 lata) poziomach Dla mniej szkolonych w psychologii lub psychiatrii – dodatkowy rok wstępny dla uzupełnienia braków

Rozwój progamu KIPP (II) Na poziomach wstępnym i podstawowym – superwizje w grupach: na wstępnym – głownie szkolenie kontaktu, na podstawowym – umiejętnośći diagnostyki psychodynamicznej Na poziomie kwalifikacyjnym – superwizje indywidualne (min. 50 godz.)

Doświadczenie psychoterapeutyczne dla kandydatów – schemat KIPP Na poziomach wstępnym i podstawowym – terapia osobista w malych (128 lub 192 godz.) i duźej (28 lub 42 godz.) grupach analitycznych Na poziomie kwalifikacyjnym – terapia indywidualna (min. 100 godz.) i kontynuacja udziału w duźej grupie (28 godz.)

Doświadczenie psychoterapeutyczne – pozitywne efekty schematu KIPP Pazwala kandydatom na lepsze zrozumienie międzyludzkiej przyrody problemów ich pacjętów; Od początku terapii dzięki procesom grupowym są konfrontowane najczętszę mechanizmy obronne (e.g., denial, rationalisation, or projection) Pozwala kandydatom otrzymać wgląd na swoje problemowe uczucia i zachowanie, co potem jest dalej przerabiane w terapii indywidualnej; Pomaga kandydatom opanować wspólny niepokój w związku z procesem zmiany toźsamośći profesjonalnej; Duźa grupa pomaga w kreowaniu wspónej “kultury grupowej”, modelującej zachowanie profesjonalne, a takźe tworzy uczucie solidarnośći, co jest bardzo waźne na początku karjery terapeuty

Rozwój progamu KIPP (III) Od poziomu podstawowego – obowiązek udziału w grupach inerwizyjnych (4 – 7 osób, analiza literatury i procesu terapii własnych pacjętów, 40 – 60 godz. w ciągu roku) Specjaliści po ukończeniu kursu są motywowane do kontynuacji grup interwizyjnych po zakończeniu szkolenia

Rozwój zespolu nauczycieli Od 1994 r. – regularne spotkania grupy superwizowania superwyzji (SSG) – co drugi tydzień, na 1 godzinę, juź 12 lat; Dalsze szkolenie człąków zespolu w psychoanalitycznej terapii indiwydualnej (progam holenderskiego Instytutu Psychoanalizy, 1995 - 2000), analizie grupowej (Heidelberg - “Rasztów”, program norweski w Wilnie), lub obydwu; Przyjśćie nowego pokolenia nauczycieli z grona wychowanków KIPP Dalsze szkolenie (terapia osobista, superwizje, wyklady) przez goszczących specjalistów