Choinka –wczoraj i dziś Na podstawie artykułu p. Renaty Krzyszkowskiej „Historia choinki” www.opoka.org.pl
Zwyczaj ubierania choinki rozpowszechnił się w Europie około dwustu lat temu. Najstarsze doniesienia o drzewku przyozdabianym na Boże Narodzenie pochodzą z pogranicza Niemiec i Francji. Dotyczyły one ustawiania w domach iglastego drzewka: jodły, sosny lub świerku przybranego jabłkami, orzechami i ozdobami z papieru.
Zwyczaj ten przywędrował na tereny Polski na przełomie XVIII i XIX wieku.
W XIX wieku na południu Polski popularny był inny rodzaj wystroju świątecznego. Miał wiele nazw: podłaźnik, podlaźniczka, sad, jutka. Był to wierzchołek iglastego drzewka zawieszany pod sufitem (zwykle wierzchołkiem na dół), który przyozdabiano orzechami, jabłkami, ciasteczkami i świeczkami.
Bożonarodzeniowe drzewko obrazowało rajskie drzewo życia Bożonarodzeniowe drzewko obrazowało rajskie drzewo życia. W okresie przesilenia zimowego miało nieść nadzieję i symbolizować wiecznie odradzające się życie. Jabłka były przypomnieniem grzechu pierworodnego. Świeczki symbolizowały Światłość świata, czyli Chrystusa. W zależności od regionu na choinkach zawieszano odmienne ozdoby. Oprócz jabłek i orzechów pojawiły się też ciastka i suszone owoce, a także ozdoby własnoręcznie wykonane z papieru i słomy.
Pierwsze bombki choinkowe, w Małopolsce zwane bańkami, pojawiły się w XIX w. Były wykonywane ze szkła dmuchanego i początkowo imitowały owoce i orzechy. Z czasem wzornictwo się wzbogacało o bombki w kształcie przedmiotów codziennego użytku, np. bucików, parasolek, instrumentów muzycznych czy też postaci zwierzątek i pajaców.
Choinka w domu Wiktorii
Choinka w domu Wiktorii
Choinka Wiktorii
Choinka Jakuba
Choinka Wiktora