Wigilia Dzień wigilijny bogaty jest w zwyczaje i zabobony posiadające magiczną moc: jednym z nich był zakaz szycia, tkania, motania i przędzenia. Były to czynności szczególnie lubiane przez demony wody, które mogły zjawić się wszędzie tam, gdzie zakaz złamano. Do dzisiaj przestrzega się, aby w Wigilię nie kłócić się i okazywać sobie wzajemnie życzliwość. Przetrwał też przesąd, że jeśli w wigilijny poranek pierwszym gościem w domu będzie młody chłopiec, przyniesie to szczęśliwy rok. Myśliwi tego dnia tradycyjnie udają się na polowanie, którego pomyślny wynik zapewni opiekę na cały rok patrona łowiectwa św. Huberta.

Włochy Dla Włochów najważniejszym dniem Bożego Narodzenia jest pierwsze święto - 25 grudnia. Wtedy to zaprasza się rodzinę i przyjaciół na uroczysty obiad. Na świątecznym stole pojawia się zawsze pieczony indyk, gdyż jest to typowo bożonarodzeniowe. La Befana – wróżka o wyglądzie wiedźmy, dosyć złośliwa, która w tradycji włoskiej przynosi dzieciom prezenty w związku z Bożym Narodzeniem. Pełni tę samą rolę, co święty Mikołaj. Dzieci oczekują prezentów od Befany w noc z 5 na 6 stycznia w Święto Trzech Króli. Pochodzenie jej imienia ma przypuszczalnie związek epifanią, czyli aktem objawienia. Befana jest staruszką z długim, zakrzywionym nosem. Ubrana jest w postrzępione i brudne rzeczy. Głowę ma przewiązaną szalem lub chustką. Lata na miotle, wchodzi do domów przez komin i zostawia w skarpecie prezenty. Dzieci, które chcą się jej przypodobać powinny zostawić na stole przed snem mandarynkę, pomarańczę lub kieliszek wina. Dzieciom mówi się, że jeżeli nie będą grzeczne, to wiedźma Befana włoży im do świątecznej skarpety węgiel, popiół, cebulę lub czosnek. Legenda głosi, że Trzej Królowie powiedzieli Befanie o narodzeniu Jezusa, jednak nie zdążyła ona na jego powitanie, ponieważ zgubiła się. Od tego czasu Befana, latając na miotle, zostawia prezenty w każdym domu, w którym mieszka dziecko, na wypadek, gdyby był w nim Jezus. zeniowa potrawa Włochów.

Belgia W Belgii podobnie jak w Niemczech nie przestrzega się postu w wigilijny wieczór. Tradycyjnych potraw stawianych tego dnia na stole jest znacznie mniej, niż w Polsce, gdyż Wigilię Belgowie świętują skromnie, najczęściej w restauracji. W wielu rodzinach, za najważniejszy posiłek świąteczny uznaje się późne śniadanie 25 grudnia. Wtedy to na stołach pojawiają się smakołyki, które w Belgii podaje się tylko jeden raz w roku, tego właśnie dnia. To indyk z puree z jadalnych kasztanów i z borówkami oraz bożonarodzeniowa kaszanka z rodzynkami.

Francja Francuzi, znani na całym świecie miłośnicy sztuki kulinarnej, również w Boże Narodzenie dokonują cudów w kuchni. Tradycyjnie 25 grudnia stół francuski, to prawdziwy raj dla smakoszy. Tego dnia Francuzi delektują się, między innymi, pasztetem z kaczych lub gęsich wątróbek, wędzonym łososiem, ślimakami i ostrygami. Często w menu znajduje się także pieczony indyk oraz kapłon faszerowany kasztanami, a w zamożniejszych domach - truflami. Na francuskim stole nie może również zabraknąć serów. Tych Francuzi podają dużo, w kilkunastu gatunkach i bogatym wyborze smaków.

Niemczech Wigilia w Niemczech, podobnie jak u nas jest świętem typowo rodzinnym. To również z tego kraju przywędrował do Polski zwyczaj dekorowania choinki i układania pod nią prezentów dla najbliższych. Niemieckie wigilijne potrawy różnią się jednak znacznie od polskich. Nasi zachodni sąsiedzi przygotowują bowiem na ten wieczór proste dania, nie wymagające dużego nakładu pracy. Są to najczęściej zdecydowanie nie postne kiełbaski oraz sałatka ziemniaczana. Prawdziwą ucztę natomiast wyprawia się w pierwszy dzień świąt, a podstawowym daniem jest pieczona gęś.

Wielka Brytania Bardzo rodzinnie święta Bożego Narodzenia spędzają Brytyjczycy, dla których Wigilia jest zwyczajnym dniem - święta zaczynają się tam 25 grudnia. Pierwszego świątecznego dnia brytyjskie rodziny zasiadają do uroczystego obiadu, gdzie głównym daniem jest nadziewany szałwiowo- cebulowym farszem pieczony indyk w sosie borówkowym, podawany z pieczonymi ziemniakami i brukselką. Boże Narodzenie, to święto radosne, ale też skłaniające do refleksji. I choć nie w każdym domu stroi się choinkę i nie na wszystkie stoły trafia karp, znaczenie tych dni, ponad podziałami, pozostaje jednakie.

Irlandia W Irlandii zarówno same święta, jak i przygotowania do nich, mają wyjątkowo religijny charakter. Chyba jeszcze bardziej niż w Polsce. Religijny, a jednocześnie bardzo rodzinny. W Wigilię zazwyczaj wraca się wcześniej z pracy i zgodnie z powszechnym zwyczajem przygotowuje prezenty dla bliskich, które w nocy zostawi Święty Mikołaj. Koniecznie też w Wigilię trzeba zostawić marchewkę dla jego reniferów. Po zapadnięciu zmroku zapala się wigilijne świece, a podczas postnej kolacji spożywa się głównie dania rybne.

Rosja W nocy z 31 grudnia na 1 stycznia, prezenty roznoszą Dziadek Mróz i jego wnuczka Śnieżynka. Boże Narodzenie obchodzi się kilka dni po Nowym Roku, 7 stycznia. Jest to święto bardzo radosne i wesołe. Ludzie udają się do cerkwi ( kościół prawosłanów ) i składają sobie życzenia. Boże Narodzenie zaczyna się Wigilią. Przygotowuje się postne danie z ziaren pszenicy, miodu i kaszy zmieszanymi z migdałowym lub makowym mlekiem. Do kaszy dodaje się orzechy lub mak. Takim daniem rozpoczyna się Wigilia. Liczba dań na wigilijnym stole powinna być zgodna z liczbą apostołów - więc powinno być ich 12. Przed uroczystą kolacją obowiązuje ścisły post, który kończy się wraz z pojawieniem się pierwszej gwiazdki na niebie, która symbolizuje gwiazdę Betlejemską. Do tradycji Świąt Bożego Narodzenia należy m.in. zapalanie świec w oknach i ognisk na ulicach, które mają rozgrzać w zimową, mroźną noc narodzone Dzieciątko. Dzieci z papierowymi gwiazdami i lampionami w rękach pukają do tych domów, w których zapalono świece, aby złożyć życzenia domownikom, zaśpiewać kolędy, a nawet odegrać całe przedstawienia. Gospodarze zapraszają ich do domu, do swojego stołu lub nagradzają świątecznymi smakołykami.

Autor Weronika Lachawiec kl 3 b