Wstęp: Przeciągłe i przenikliwe gwizdy świstaków od zawsze wypełniały tatrzańskie doliny. Od tych charakterystycznych odgłosów pochodzi polska nazwa gatunkowa.

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
TATRZAŃSKI PARK NARODOWY
Advertisements

 Ich rodzaje i odmiany 
Materiały pochodzą z Platformy Edukacyjnej Portalu
Michał Pelczar Studenckie Koło Naukowe
Kacper Siedlecki SP 350 w Warszawie klasa II C
Julka Perlik Zwierzęta pod ochroną.
STREFY KLIMATYCZNE I TYPY KLIMATÓW
Zwierzęta Świata.
Panda.
Zwierzęta afrykańskie
SALAMANDRA Wykonała Klaudia kl. 4b.
Ochrona zwierząt! Przygotowali: Karol Wiktoria
Wykonała Kamila Budzanowska
TATRY-NAJWYŻSZY MASYW GÓRSKI W POLSCE
TATRY-krajobraz wysokogórski
Warsztaty ekologiczne w Chełmie Śląskim Gimnazjum Nr5 w Jaworznie
HIMALAJE NAZWA HIMALAJE POCHODZI OD SANSKRYCKICH SŁÓW HIMA I ALAJA, KTÓRE OZNACZAJĄ ŚNIEG I DOM, CZYLI HIMALAJE TO "DOM ŚNIEGU", ALE ALAJA TO TEŻ SPICHLERZ.
Zwierzęta Prerii – mustangi i pieski preriowe
GÓRSKA ŁĄKA W NASZYCH GÓRACH ZWANA JEST HALĄ.
Szkolne Koło Ligi Ochrony Przyrody
Najwyższy łańcuch górski Europy
Zwierzęta naszej Europy
TYGRYS Duży, drapieżny ssak z rodziny kotowatych, największy z żyjących współcześnie czterech wielkich, ryczących kotów z rodzaju Panthera, jeden z największych.
Zwierzęta świata Olga Pierzchlewicz Kl. IIB.
Zwierzęta dzikie i domowe !!!!
Gady żyjące w Polsce.
Wszystkie ptaki są pod ścisłą OCHRONĄ!!!
WILK.
Ochrona zwierząt KTO CO JE ?
Niedźwiedzie.
Materiał edukacyjny wytworzony w ramach projektu „Scholaris - portal wiedzy dla nauczycieli” współfinansowanego przez Unię Europejską w ramach Europejskiego.
ZWIERZĘTA POLSKICH LASÓW
FORMY TERENU.
Bocian Biały (Ciconia ciconia).
Ptaki- Niedoścignieni mistrzowie wielu dziedzin.
Część II Poznajemy nasze nietoperze
Lis Lis, lis pospolity, lis rudy – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny psowatych. Występuje na półkuli północnej, w części Azji, w Europie, Ameryce.
Sawanny.
Człowiek najchętniej spędza swój wolny czas z najbliższym otoczeniem
Tatrzański Park Narodowy
Niedźwiedź Brunatny Niedźwiedź brunatny (Ursus arctos) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny niedźwiedziowatych.
Dzikie koty.
AFRYKA Słonie: Waga dorosłego samca wynosi od 1260 kg do 3500 kg. Samica jest troszkę lżejsza jej waga wynosi od 900 kg do 3000 kg. Wszystkie gatunki słoni.
Las w mojej okolicy. Bóbr- zagrożony drwal.
ARKTYKA Biegun Północny.
Tatry Przewodnik po Tatrach ROŚLINNOŚĆ ZWIERZĘTA INFORMACJE OGÓLNE
KTO JEST PRZYJACIELEM LASU ? PRZYJACIÓŁMI LASU SĄ ZWIERZĘTA PONIEWAŻ TAM ŻYJĄ, A JEDNOCZEŚNIE POMAGAJĄ NP. W UŻYŹNIANIU GLEBY.
Krajobraz Wysokogórski.
Zapraszam na prezentację pt. ,,Rośliny chronione w Polsce''
Projekt: W ramach projektu: Szkoła z Klasą 2.0 Ssaki w
TCHÓRZ.
Jest wyjątkowa ponieważ należy do jednych z niewielu gadów w Polsce
Ryby.
TATRZAŃSKI PARK NARODOWY
Nietoperze Jaskini Szachownica
 RYŚ łac.(Lynx lynx) -Gatunek z rodziny kotowatych. Zamieszkuje lasy Europy i Azji. W Polsce występuje w Karpatach i w północno – wschodniej części kraju.
ZWIERZĘTA CHRONIONE W POLSCE
2.50.Łańcuchy pokarmowe w biocenozach
Ożywić pola-rok bażanta. Występowanie bażanta Spotkać go można na całym obszarze niżowym kraju, choć występuje nierównomiernie, rzadko w północnych regionach.
Dąb szypułkowy (Quercus robur L.)
Położenie Wyspa w Indonezji o powierzchni 330,0 km², słabo zaludniona. Należy do siedmiu Długość linii brzegowej wynosi 158 km. Jest oblewana przez:
Tajwan – Wyspa Tajfunów Autor: Natalia Buchcik kl. IIIc Tajwan - zdjęcie satelitarne Rok szkolny: 2006/07.
Wykonała Milena Łakoma, Szkoła Podstawowa nr. 15 w Koninie
Bocian czarny :09.
Sawanna Informacje.
Zwierzęta górskie.
STREFY KRAJOBRAZOWE SAWANNY. PO Ł O Ż ENIE STREFY Sawanny występują na znacznych obszarach Afryki i Ameryki Południowej na północ i południe od strefy.
STREFA STEPÓW „ MORZA TRAW’’
Rodzaje Roślin miododajnych
Zapis prezentacji:

Wstęp: Przeciągłe i przenikliwe gwizdy świstaków od zawsze wypełniały tatrzańskie doliny. Od tych charakterystycznych odgłosów pochodzi polska nazwa gatunkowa - Świstak. Z nazwą tych zwierząt związane są liczne nazwy topograficzne w Tatrach jak np: Świstowa Czuba, Świstówka, Świstowa Dolina itd., co potwierdza fakt ich licznego występowaniu w tych częściach gór.

 Świstaki już od minionych epok zasiedlały tereny, z których ustępował lodowiec i gdzie odrastała roślinność. Dziś występują one na obszarze całej półkuli północnej czyli w Ameryce Północnej, Azji i Europie.

 Świstaki na swe ostoje wybierają miejsca, z których swobodnie mogą obserwować okolicę. Jako punkty obserwacyjne najczęściej wykorzystują duże głazy. Świstaki lubią wygrzewać się w słońcu i dlatego zasiedlają zbocza. W Tatrach zwierzęta te żyją na wysokości od 1500 do 2300 m n.p.m. Większość ich stanowisk zlokalizowana jest w piętrze hal, tj. powyżej 1800 m n.p.m.

PRZYKŁADY:

 Świstak ma masywną i zaokrągloną sylwetkę. Długość tułowia wraz z głową wynosi 30–60 cm, a ogona 10–25 cm. Ciężar ciała dorosłego osobnika waha się pomiędzy 5 a 7 kg. Całość pokryta jest dwoma typami włosów tworzących futerko. Kończyny przednie są krótkie i muskularne, co umożliwia kopanie nor i podnoszenie pokarmu do pyska. Dodatkowo naga i wrażliwa skóra dłoni pozwala na chwytanie różnych przedmiotów. Siekacze świstaka są skutecznym narzędziem służącym do cięcia i wygrzebywania z ziemi pokarmu. Świstaki żyją w rodzinach lub koloniach. Zwierzęta te żyją w norach, które użytkowane są w zależności od pory roku. W lecie są to płytkie nory letnie i tzw. nory przejściowe (krótkie i ślepe korytarze), w których świstaki chowają się w razie nagłego niebezpieczeństwa. Na zimę cała świstacza rodzina przenosi się do wyścielonej wysuszoną trawą komory zlokalizowanej na dnie bardzo głęboko wykopanej nory zimowej.

 Jesienią (na przełomie września i października),dla świstaków nadchodzi pora snu zimowego. Cała rodzina układa się na dnie komory w norze zimowej. Zasypiając, świstak zwija się w kłębek, a temperatura jego ciała obniża się z 36°C do zaledwie 8–10°C. Jest ona tylko o 2–3°C niższa niż temperatura panująca w norze, stąd wybór miejsca na norę zimową jest bardzo istotny. W czasie snu zimowego świstak budzi się regularnie co mniej więcej trzy tygodnie na 12–30 godzin, aby wydalić mocz lub coś zjeść.

NORA ŚWISTAKA :

 W przeszłości świszczarze, bo tak zwano polujących na świstaki, doprowadzili do prawie całkowitego wytępienia tych zwierząt w Tatrach. Do polowań wykorzystywano oklepce, oraz broń palną. Najczęściej jednak pozyskiwano świstaki poprzez wykopywanie ich z nor w czasie snu zimowego. Na świstaki polowano przede wszystkim ze względu na sadło, któremu przypisywano właściwości lecznicze. Stosowano je zewnętrznie i wewnętrznie, miało ono pomagać na przepuklinę, wszelkie dolegliwości żołądkowe, uśmierzać kaszel, przyspieszać gojenie ran oraz przeciwdziałać ogólnemu osłabieniu organizmu.

MYŚLIWI:

Niekontrolowany odłów świstaków w połowie XIX w. doprowadził do znacznego obniżenia się ich liczebności w Tatrach. Zaniepokojeni tą sytuacją członkowie powstałej w roku 1864 Komisji Fizjograficznej Krakowskiego Towarzystwa Naukowego, głównie prof. Maksymilian Nowicki i ksiądz dr Eugeniusz Janota, podnieśli alarm w sprawie powstrzymania procederu kłusownictwa i objęcie ochroną gatunkową najbardziej zagrożonych zwierząt tatrzańskich – świstaka i kozicy. Z ich inicjatywy 5 października 1868 r. na galicyjskim Sejmie Krajowym we Lwowie została uchwalona ustawa „względem zakazu łapania, wytępienia i sprzedawania zwierząt alpejskich właściwych Tatrom, świstaka i dzikich kóz”. Była to pierwsza na świecie parlamentarna ustawa o ochronie gatunkowej zwierząt. Dziś populacja świstaka po polskiej stronie granicy liczy 150– 200 osobników, a po słowackiej około 600.

Prof. MAKSYMILIAN NOWICKI Ks. EUGENIUSZ JANOTA