interpretacyjne dzieła Tytuł, motto, ostatnia scena jako klucze interpretacyjne dzieła literackiego. Omów na przykładach. Sara Hajdamowicz

Literatura podmiotu Stefan Żeromski, Ludzie Bezdomni Stefan Żeromski, Przedwiośnie Gustaw Herling-Grudziński, Inny świat

Pojęcia TYTUŁ MOTTO OSTATNIA SCENA

Stefan Żeromski Ludzie bezdomni Sanatorium w Parku Zdrojowym w Nałęczowie. Miejsce utożsamiane z Cisami.

Dosłowne i metaforyczne rozumienie bezdomności METAFORYCZNE DOSŁOWNE PARYSKA BIEDOTA MIESZKAŃCY ULICY CIEPŁEJ I KROCHMALNEJ UBODZY MIESZKAŃCY CISÓW I OKOLICY TOMASZ JUDYM-IDEALISTA, POŚWIĘCA SIĘ DLA OGÓŁU, ŚWIADOMIE WYBIERA BEZDOMNOŚĆ INŻYNIER KORZECKI- NIEMOŻNOŚĆ ZNALEZIENIA SWOJEGO MIEJSCA W SPOŁECZEŃSTWIE JOANNA PODBORSKA

Ostatnia scena-symbolika rozdartej sosny Drzewo jako symbol stanu duszy Judyma Rozdarcie między miłością do Joasi, a misją pomocy ubogim Zmagania rozdartej sosny z urwiskiem jako zmaganie Judyma z życiem, cierpienie Joasi, ból ludzi z kopalni Ostatnia scena w sposób symboliczny przedstawia problematykę utworu

Kadr z filmu Przedwiośnie (2001), w reż. Filipa Bajona Stefan Żeromski Przedwiośnie Kadr z filmu Przedwiośnie (2001), w reż. Filipa Bajona

Metaforyczne znaczenie tytułu Przedwiośnie jako okres między dwoma porami roku, zimą i wiosną Przedwiośnie jako okres najbrzydszy i najtrudniejszy Przedwiośnie jako odniesienie do sytuacji w Polsce po odzyskaniu niepodległości „to dopiero przedwiośnie nasze…”- nadzieja na szybki rozkwit ojczyzny

Symbolika ostatniej sceny Przedwiośnia Marsz na Belweder symbolizuje władzę młodego państwa Polskiego. Marsz jest zagrożeniem niepodległości Stefan Żeromski w ostatniej scenie wyraża swoje obawy i poglądy dotyczące rewolucji, której od zawsze był przeciwny Ostatnia scena jako wyraz obaw autora o los młodego pokolenia, które ze względów emocjonalnych łatwo przyjmuje ideologię bolszewicką Zakończenie powieści ma charakter otwarty

Gustaw Herling-Grudziński Inny świat Łagry w Jercewie

Motto- Zapiski z martwego domu F. Dostojewskiego Tu otwierał się inny, odrębny świat, do niczego niepodobny: tu panowały inne odrębne prawa, inne obyczaje, inne nawyki i odruchy: tu trwał za życia dom, a w nim życie jak nigdzie i ludzie niezwykli”. Ten oto zapomniany zakątek zamierzam tutaj opisać.

Tytuł Zaczerpnięty z motta: „ Tu otwierał się inny, odrębny świat…” Tytuł jako nawiązanie do krajobrazu Syberii Tytuł jako nawiązanie do innego świata(warunków) w jakim przyszło żyć ludziom wcielonym do łagrów Tytuł i jego znaczenie w interpretacji postaw bohaterów (Marusia, Michaił Kostylew)

Epilog Możemy wyodrębnić w nim dwie części Część pierwsza- UPADEK PARYŻA (1940) Część druga- RZYM (1945) Pierwsze spotkanie z Żydem, który przyniósł wieść o upadku Paryża Ponowne spotkanie z Żydem, który przekazał wieść o upadku Paryża

„Gdybym to powiedział komukolwiek z ludzi, wśród których teraz żyję – podjął cicho – nie uwierzyłby lub uwierzywszy nie podałby mi ręki. Ale ty, ty przecież wiesz, do czego nas doprowadzono. Powiedz tylko to jedno słowo: rozumiem…”

Wnioski Tytuł, motto ostatnia scena to ciekawy pod względem artystycznym klucz do interpretacji najważniejszego przesłania autora Istotny element kompozycyjny każdego dzieła literackiego Określają problematykę utworu i wyjaśniają jego sens.

Dziękuję za uwagę