Philip Zimbardo

piwnica Wydziału Psychologii Uniwersytetu Stanfordzkiego rok 1971 przewidywany czas trwania: 2 tygodnie faktyczny czas trwania: 6 dni zmienne zależne rejestrowano: interakcje- na wideo, taśmie magnetofonowej oraz poprzez obserwację bezpośrednią indywidualne reakcje- kwestionariusze, inwentarze nastroju, testy osobowości, raporty oraz wywiady posteksperymentalne

75 kandydatów odpowiedziało na ogłoszenie w gazecie, w którym poszukiwano chętnych do udziału w badaniu „życia więziennego” za wynagrodzenie 15 dolarów dziennie wybrano 24 mężczyzn- studentów, białych (oprócz jednego), w większości z klasy średniej, najsilniejszych fizycznie i psychicznie, najbardziej dojrzałych i najmniej uwikłanych w zachowania antyspołeczne połowie losowo przydzielono role więźniów, a drugiej połowie- strażników ostatecznie w eksperymencie wzięło udział 10 więźniów i 11 strażników

korytarz 35 stóp/ 10,7 m 3 cele 6 x 9 stóp/ 1,83 x 2,74 m okratowane z łóżkami polowymi izolatka 2 x 2 x 7 stóp/ 0,61 x o,61 x 2,13 m nieoświetlona kilka kwater dla strażników sypialnia dla naczelnika sypialnia dla inspektora pokój do przeprowadzania testów i wywiadów pomieszczenie na aparaturę wideo i dla obserwatorów

24 h na dobę przez cały czas trwania eksperymentu zagwarantowano: wyżywienie, odzież, zakwaterowanie i opiekę lekarską poinformowano, że będą pod nadzorem, będą mieli mało lub wcale prywatności i że niektóre z ich praw obywatelskich będą zawieszone zaznaczono wykluczenie maltretowania fizycznego polecono im czekać w miejscu zamieszkania na aresztowanie

pracować mieli na 3 ośmiogodzinnych zmianach spotkanie informacyjne w przeddzień eksperymentu: symulacja środowiska więziennego, zadanie- „utrzymywanie należytego porządku, niezbędnego do efektywnego funkcjonowania” atmosfera strachu, podporządkowania, braku prywatności, poczucie pełnej kontroli, monotonia i frustracja, odbieranie poczucia indywidualizmu zakaz stosowania kar fizycznych i agresji zaznajomiono z rozkładem pracy zmianowej, raportami, wydawaniem posiłków i programami pracy pomoc w organizacji więzienia

współpraca z policją przy aresztowaniu na komisariacie- pobranie odcisków palców, wypełnienie formularza indentyfikacyjnego i umieszczenie w celach przewóz do więzienia z zawiązanymi oczami przybycie do więzienia- rozebranie się do naga, spryskanie „środkiem przeciw wszom”, przebranie się w strój więzienny, zamknięcie w celi z nakazem milczenia

FILM 1 FILM2 FILM3