„Klucz do przeobrażeń procesu wychowawczo - dydaktycznego leży w ręku nauczyciela, który znając i rozumiejąc rzeczywistość pedagogiczną szuka najlepszych, efektywnych oddziaływań na samo dziecko, jak i na jego środowisko” K.Datkun-Czerniak

Program „Klucz do uczenia się” jest oparty na pedagogice rosyjskiego psychologa zwanego „Mozartem rosyjskiej psychologii”, Lwa Wygotskiego. Teoria poznania i nauczania tego wybitnego uczonego, zakłada, że w procesie edukacji dzieci najważniejszy element stanowi rozwinięcie umiejętności uczenia się, czyli przygotowywanie do korzystania ze swojego potencjału umysłowego.

Program „Klucz do uczenia się” rozwija trzy kluczowe umiejętności u dziecka: Samoregulację - dziecko uczy się umiejętności tworzenia i realizacji planów oraz niezbędnych zachowań, dzięki którym nabywa zdolność kierowania własnymi myślami w sposób świadomy, celowy i zaplanowany. Poznawcze - to rozwój intelektualny i kreatywny. Program „Klucz do uczenia się” rozwija u dziecka wszystkie rodzaje inteligencji. Komunikatywne - dziecko nabywa umiejętności rozumienia innych i bycia zrozumiałym.

We wrześniu 2012 roku w grupie dzieci 5-6 letnich „Motylki” rozpoczęłam realizację programu „Klucz do uczenia się”. Do grudnia 2012 roku przeprowadziłam czterdzieści dziewięć sesji z następujących modułów:

Dzieci nauczyły się, jak rozpoznawać i posługiwać się podstawowymi normami sensorycznymi - kolorem, kształtem, rozmiarem co umożliwiło im rozpoczęcie badania przedmiotów i łączących je relacji. Dzieci odczuwały radość zabawy, miały możliwość uczenia się poprzez zabawę, nabyły umiejętności poruszania się w świecie symboli, uczyły się współpracy z partnerem i grupą a także wytrwałości w dążeniu do celu.

Dzieci osiągały sukces w indywidualnym dla siebie tempie, co pozwoliło im wzmocnić wiarę we własne możliwości. Spośród poznanych zabaw dzieci wielokrotnie powtarzały zabawy z Matrioszkami, zabawy w ukryte myszki, czy pisklęta, chętnie występowały w roli kota czy węża. Sesje cieszyły się dużym zainteresowaniem dzieci, wzbogacane były zabawami ruchowymi, zagadkami, pokazami multimedialnymi.

Dzieci bardzo lubiły bawić się klockami chociaż niektórym sprawiało trudność nazewnictwo. Podczas zajęć rozwinęły koncepcje i słownictwo matematyczne w praktycznym, wizualnym kontekście. Większość dzieci posługiwała się nazwami klocków i kształtów dwuwymiarowych, rozumiały pojęcia takie jak: krawędź, bok, róg, przód, płaski, pełny, prosty a także przyimków i wyrażeń przyimkowych.

Motyle poznały w praktyce fizyczne cechy kształtów i znaczenie ich wielkości, co pomogło w zrozumieniu rozmiarów. Każda sesja sprzyjała aktywności i skupianiu uwagi, dzieci miały też możliwość korzystania z klocków po skończonych zajęciach i budowania według własnej koncepcji i własnego pomysłu.

Dzieci chętnie słuchały bajek, nawet te, które do tej pory nie były nimi zainteresowane. Poznały i posługiwały się baśniowym językiem, stopniowo uczyły się jak odtwarzać i opowiadać bajkę. Bardzo lubiły modelowanie wizualno- przestrzenne, które pomogło im w zrozumieniu fabuły i kolejności zdarzeń oraz uczyło określania relacji pomiędzy postaciami. Ćwiczenie to pozwoliło rozwinąć umiejętności myślenia abstrakcyjnego, pomogło w analizowaniu podstawowych wydarzeń w opowiadaniu. Przy drugiej bajce dzieci szybko reagowały na powtarzający się schemat pracy, co usprawniło przebieg sesji.

Dzieci bardzo chętnie po skończonej sesji bawiły się dodatkowymi pomocami (kukiełki sylwet postaci), zabawy takie rozwinęły kreatywność, poszerzyły zasób słownictwo, zachęcały dzieci nieśmiałe do udziału w zabawie. Dużą popularnością cieszyły się też kolorowanki, które przygotowywałam dzieciom do każdej bajki, uważam, że były one pomocne w zapamiętywaniu zarówno treści jak i postaci występujących w bajce. Sesje rozwijały aktywność i skupienie uwagi dzieci.

Program „Klucz do uczenia się” pokazuje w jaki sposób wyzwolić u dzieci umiejętność korzystania ze swojego potencjału umysłowego w optymalny sposób, dzięki czemu dziecko zaczyna wierzyć w siebie i swoje możliwości. Konstrukcja programu umożliwia tworzenie warunków do podejmowania przez dziecko wyzwań, których realizacja sprawia przyjemność i motywuje do dalszej pracy, zapewnia satysfakcję uczestnictwa w pełnej niespodzianek przygodzie, wyzwala kreatywność, ćwiczy posiadane i nowe kompetencje. Program pozwala dziecku posiąść i w wybrany sposób stosować narzędzia niezbędne do poznawania świata, zdobywania wiedzy i umiejętności, osiągania celów.

Mnie, jako nauczycielowi realizacja tego programu dała dużo satysfakcji, poprzez zaplanowane działania bez sztucznego przyspieszania procesów rozwojowych rozwijałam umiejętności komunikacji, samoregulacji i poznawcze moich wychowanków. Kierując procesem uczenia się przygotowałam dzieci do wyzwań edukacyjnych, z jakimi przedszkolak zmierzy się w szkole i dorosłym życiu.