MARATON PISANIA LISTÓW 2009 Kogo bronimy w tym roku? UWAGA: w ostatnich dniach przed Maratonem poniższa lista bronionych rozszerzona zostanie o osoby najpilniej potrzebujące pomocy, znajdujące się w bezpośrednim niebezpieczeństwie, np. skazanych na śmierć. Kontakt: Jadwiga Janik

Pokojowa Społeczność San José de Apartadó, Kolumbia Pokojową Społeczność San José de Apartadó tworzą osoby, które bronią swojego prawa do nieuczestniczenia w konflikcie zbrojnym i odmawiają opowiedzenia się po którejkolwiek z jego stron. Od założenia Społeczności w 1997 roku ponad 170 jej członków zabito lub zaginęło; innym grożono. Społeczność założyli mieszkańcy wiosek w gminie Apartadó na północnym zachodzie Kolumbii. Nie chcą oni uczestniczyć konflikcie, w którym od ponad 40 lat służby bezpieczeństwa i organizacje paramilitarne walczą z oddziałami partyzantów. Członkowie Społeczności odmawiają noszenia broni, a także udzielania wsparcia którejkolwiek ze stron. Żądają, aby walczący nie wkraczali na ich terytoria. Krzyż wyznacza miejsce, w którym znaleziono ciała pięciu członków Pokojowej Społeczności zabitych w lutym 2005 roku.

Pokojowa Społeczność San José de Apartadó, Kolumbia Społeczność wielokrotnie wzywała władze Kolumbii do zapewnienia jej bezpieczeństwa, m.in. poprzez niewspieranie grup paramilitarnych działających w tym regionie, a także prowadzenie śledztw w sprawie przypadków łamania prawa oraz zagwarantowanie bezpieczeństwa świadkom. Międzyamerykański Sąd Praw Człowieka już 17 grudnia 1997 roku nakazał władzom Kolumbii ochronę Pokojowej Społeczności San José. W rezolucji z 15 marca 2005 roku Sąd powtórzył, że władze powinny podjąć wszelkie kroki niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa członkom Społeczności. Kolejne zarządzenie, wzywające Kolumbię do podjęcia działań na rzecz Społeczności, zostało wydane 6 lutego 2008 roku. Władze Kolumbii wciąż nie podjęły skutecznych działań w celu wdrożenia nakazów Sądu, nie wywiązując się tym samym ze zobowiązań wynikających z prawa międzynarodowego. Policjant przechadzający się pomiędzy tabliczkami upamiętniającymi ofiary konfliktu

Pokojowa Społeczność San José de Apartadó, Kolumbia Działanie:  Zaapeluj o przestrzeganie prawa cywilów – w tym Członków Pokojowej Społeczność San José de Apartadó – do nieuczestniczenia w konflikcie;  Opowiedz się za przeprowadzeniem dokładnego śledztwa oraz postawieniem przed sądem sprawców wszystkich przypadków łamania praw człowieka, których ofiarą padła Społeczność San José de Apartadó;  Wezwij władze Kolumbii do zapewnienia bezpieczeństwa członkom Społeczności;  Wyraź swój sprzeciw wobec stale powtarzających się gróźb kierowanych w stronę Społeczności San José de Apartadó przez służby bezpieczeństwa, oddziały paramilitarne oraz grupy powstańcze. Mapa Kolumbii pokryta portretami wybranych ofiar toczącej się tu od ponad 40 lat wojny domowej.

Birtukan Mideksa, Etiopia Birtukan Mideksa, liderka partii opozycyjnej w Etiopii. Skazana na karę dożywotniego pozbawienia wolności. Amnesty International traktuje ją jako więźnia sumienia za pokojowe egzekwowanie prawa do wypowiadania się słowa oraz zrzeszania. Birtukan Mideksę po raz pierwszy aresztowano w listopadzie 2005 r. po tym jak jej partia zakwestionowała wyniki wyborów lokalnych i parlamentarnych. Podczas, z założenia, pokojowej demonstracji doszło do walk, w rezultacie których policja zastrzeliła 187 osób, a 765 zostało rannych. Wkrótce potem, Mideksę oskarżono i skazano na dożywotnie więzienie. Uwolniona po 18 miesiącach, została ponownie aresztowana w grudniu 2008 r. po tym jak w Szwecji publicznie opowiedziała o swoim procesie. W odwecie, minister sprawiedliwości Etiopii unieważnił ułaskawienie Mideksy i przywrócił jej karę dożywocia.

Birtukan Mideksa, Etiopia Działanie:  Wyraź zaniepokojenie ponownym aresztowaniem oraz przywróceniem Birtukan Mideksie wyroku dożywotniego pozbawienia wolności w grudniu 2008 r.  Wezwij Europejskiego Komisarza ds. Rozwoju i Pomocy Humanitarnej do wykorzystania wszystkich możliwości dyplomatycznych na rzecz przekonania rządu Etiopii do natychmiastowego oraz bezwarunkowego uwolnienia Birtukan Mideksy.

Rita Mahato,Nepal Obrończyni praw kobiet. Rita Mahato jest doradcą ds. zdrowia w Centrum Integracyjnym Kobiet (Women’s Rehabilitation Centre, WOREC). Organizacja śledzi oraz dokumentuje przypadki przemocy seksualnej wobec kobiet, a także zapewnia wsparcie oraz pomoc prawną jej ofiarom. Niestety pracownicy WOREC często spotykają się z dyskryminacją, a nawet zastraszaniem ze strony członków społeczności, w których żyją.

Rita Mahato,Nepal Obrończyni praw kobiet. W lipcu 2007 roku grupa mężczyzn wtargnęła do siedziby WOREC, grożąc Ricie Mahato i innym obecnym kobietom gwałtem i śmiercią oraz żądając, żeby opuściły wioskę w ciągu pięciu dni. Mimo zgłoszenia incydentu i zażądania ochrony, policja nie podjęła działań. Rita Mahato w dalszym ciągu pada ofiarą gróźb i jest dyskryminowana z powodu swojej pracy dla WOREC. Kobieta obawia się o swoje życie.

Rita Mahato,Nepal Obrończyni praw kobiet. Działanie:  Zaapeluj o przeprowadzenie pełnego i bezstronnego śledztwa w sprawie gróźb kierowanych pod adresem Rity Mahato oraz w sprawie ataków na pracowników WOREC;  Wezwij władze Nepalu do zapewnienia bezpieczeństwa obrończyniom praw człowieka, a także do opracowania planu działania na rzecz wprowadzenia w życie Deklaracji ONZ, pozwalającej obrońcom praw człowieka wykonywać swoją powinność bez strachu przed odwetem.

Dziewięć Obrończyń praw człowieka, Nikaragua Dziewięć kobiet – Ana María Pizarro, Juanita Jiménez, Lorna Norori, Luisa Molina Arguello, Marta María Blandón, Martha Munguía, Mayra Sirias, Violeta Delgado and Yamileth Mejía – są znanymi w Nikaragui obrończyniami praw kobiet. Pracują z wieloma różnymi organizacjami pozarządowymi. Dzięki swojemu zaangażowaniu, wywalczyły dla dziewięcioletniej dziewczynki prawo legalnego usunięcia ciąży, będącej następstwem brutalnego gwałtu. Niepokoi fakt, że Obrończynie za swój czyn zostały publicznie potępione i postawione w stan oskarżenia. Na górze od lewej: Marta María Blandón, Ana María, Pizarro, Luisa Molina Arguello, Martha Munguía, Mayra Sirias W drugim rzędzie: Violeta Delgado, Yamileth Mejía, Juanita Jiménez, Lorna Norori

Dziewięć Obrończyń praw człowieka, Nikaragua Działanie:  Wyraź zaniepokojenie, że jawnie bezpodstawna skarga przeciwko dziewięciu obrończyniom praw człowieka, utrzymywana jest aż przez dwa lata, a także wezwij Biuro Prokuratora do rozwiązania sprawy oraz określenia prawnego statusu oskarżanych kobiet;  Wezwij władze do deklaracji, że kobiety mogą kontynuować swoją pracę i nie będę w związku z nią zastraszane. Na górze od lewej: Marta María Blandón, Ana María, Pizarro, Luisa Molina Arguello, Martha Munguía, Mayra Sirias W drugim rzędzie: Violeta Delgado, Yamileth Mejía, Juanita Jiménez, Lorna Norori

Nguyen Van Dai, Le Thi Cong Nhan, Wietnam Nguyen Van Dai (40 lat) oraz Le Thi Cong Nhan (30 lat). Prawnicy zajmujący się prawami człowieka. Oboje aresztowani (6 marca 2007 r.), a następnie skazani (11 maja 2007 r.) za „prowadzenie propagandy przeciwko państwu”. Nguyen Van Dai dostał wyrok pięciu lat więzienia, a Le Thi Cong – lat czterech. Ich kary zostały zredukowane w drodze apelacji (27 listopada 2007 r.) do roku więzienia, jednak dodatkowe wyroki aresztu domowego, zostały niezmienione – cztery lata dla Nguyen Van Dai oraz trzy – dla Le Thi Cong Nhan. Amnesty International uważa Nguyen Van Dai i Le Thi Cong Nhan za więźniów sumienia oraz wzywa do ich natychmiastowego oraz bezwarunkowego uwolnienia. Z lewej: Nguyen Van Dai Z prawej:Thi Cong Nhan

Działanie:  Wezwij władze Wietnamu do natychmiastowego oraz bezwarunkowego uwolnienia Le Thi Cong Nhan oraz Nguyen Van Dai;  Zaapeluj do władz o zgodę na regularne odwiedziny najbliższych Le Thi Cong Nhan oraz Nguyen Van Dai w czasie zatrzymania, a także o zapewnienie im właściwej opieki lekarskiej. Nguyen Van Dai, Le Thi Cong Nhan, Wietnam Z lewej: Nguyen Van Dai Z prawej:Thi Cong Nhan

Konstantina Kuneva, Grecja Konstantina Kuneva, emigrantka z Bułgarii, liderka związków zawodowych. Została ciężko ranna po tym, gdy ktoś oblał jej twarz kwasem siarkowym, gdy wracała z pracy do domu. Atak z 22 grudnia 2008 roku wiąże się z jej działalnością w związkach zawodowych. Kuneva, z zawodu historyk, przeprowadziła się do Grecji w 2001 roku, by sfinansować leczenie syna. Pracując jako sprzątaczka działała w związkach zawodowych, domagając się przestrzegania praw pracowniczych. W końcu została sekretarzem związku Attica skupiającego sprzątaczy i pomoce domowe. Z powodu swojej działalności, Konstantina Kuneva wielokrotnie spotkała się z przejawami dyskryminacji, przymuszano ją do odejścia z pracy, a także grożono.

Konstantina Kuneva, Grecja Grecka policja wszczęła dochodzenie w sprawie ataku na Kunevę. Jednak organizacje broniące praw człowieka już od samego początku zwracały uwagę na to, że śledztwo, skupia się na jej życiu prywatnym, ignorując powiązanie ataku z działalnością w związkach zawodowych. 5 maja 2009 roku wiceministrowi spraw wewnętrznych Grecji, Christosowi Markoyannakis, wręczono petycję w sprawie Kunevy podpisaną przez 22 tys. osób. Minister zobowiązał się do przyspieszenia toku śledztwa. W czerwcu 2009 roku w związku z niewykryciem sprawcy śledztwo umorzono. Adwokaci Kunevy są przekonani, że było ono nierzetelne. Rozpoczęto je z dużym opóźnieniem, nie przeprowadzono wizji lokalnej w miejscu ataku, a sama poszkodowaną wysłuchano tylko jeden raz.

Konstantina Kuneva, Grecja Działanie:  Wezwij do wznowienia śledztwa w sprawie ataku na Kunevę oraz prowadzenia go w sposób obiektywny i rzetelny;  Zaapeluj, aby prawa imigrantów były chronione przez władze poprzez wprowadzenie w życie istniejących przepisów ustawodawczych;  Domagaj się ochrony innych obrońców praw człowieka oraz działaczy związków zawodowych przed podobnymi atakami w przyszłości.

Azam Farmonov, Alisher Karamatov, Uzbekistan Azam Farmonov (30 lat) oraz Alisher Karamatov (41 lat). Więźniowie sumienia zatrzymani 29 kwietnia 2006 r. za obronę praw rolników, którzy oskarżyli władze regionu o zaniedbania, wymuszenia oraz korupcję. Obaj prawdopodobnie torturowani (wkładano im maski gazowe na twarz, odcinając dopływ powietrza). Biciem zmuszani do składania zeznań, w tym przyznania się do winy oraz poddania się procesowi, w trakcie którego odmówiono im właściwej obrony. Proces Farmonova i Karamotova odbył się w czerwcu 2006 r. Ich adwokaci dostali cztery dni na przygotowanie linii obrony. Prośby o nawet nieznaczne odroczenie rozprawy odrzucono. Farmonov i Karmatov zostali skazani na karę dziewięciu lat więzienia. Z lewej: Alisher Karamatov Z prawej: Azam Farmonov

Działanie:  Wezwij do natychmiastowego oraz bezwarunkowego uwolnienia Azama Farmonova i Alishera Karamatova jako więźniów sumienia;  Nalegaj, aby w międzyczasie Alisher Karamatov otrzymał stosowne leczenie (od roku jest bezskutecznie leczony na gruźlicę w warunkach szpitala więziennego). Azam Farmonov, Alisher Karamatov, Uzbekistan Z lewej: Alisher Karamatov Z prawej: Azam Farmonov

Miejscowości: Hadidiya i Humsa, Zachodni Brzeg Jordanu Palestyńczycy żyjący w osadach Humsa i Hadidiya na Zachodnim Brzegu Jordanu niezwykle często są bezprawnie eksmitowani z własnych domów przez armię izraelską. Nie mogą się też swobodnie przeprowadzać w inną okolicę, a ich dostęp do słodkiej wody i gruntów ornych jest stale ograniczany. Siły izraelskie z dużą regularnością niszczą domy Palestyńczyków, zmuszając je do przeprowadzki oraz odbudowy w pobliżu dotychczasowego miejsca zamieszkania. Proceder stale się powtarza: kolejne domy są budowane, a potem niszczone przez buldożery. 4 czerwca 2009 r. w Ras al-Ahmar, niedaleko Humsa armia Izraela zrównała z gruntem, domostwa 18 palestyńskich rodzin, zamieszkałe przez ponad 130 osób. Dodatkową szykaną ze strony żołnierzy była konfiskata cysterny, w której przechowywano wodę. Armia izraelska burzy domy czterech palestyńskich rodzin w miejscowości Hadidiya na Zachodnim Brzegu Jordanu, 6 lutego 2008 r.

Miejscowości: Hadidiya i Humsa, Zachodni Brzeg Jordanu Działanie:  Wyraź zaniepokojenie faktem, że mieszkańcom Hadidiy oraz Humsy burzy się domy oraz usuwa się ich z własnych terenów;  Wezwij do uchylenia rozkazów wyburzania domów oraz wysiedlania ich mieszkańców, a tym samym do zaprzestania dyskryminacji oraz nękania żyjących tu od dawien dawna Palestyńczyków. Armia izraelska burzy domy czterech palestyńskich rodzin w miejscowości Hadidiya na Zachodnim Brzegu Jordanu, 6 lutego 2008 r. Kontakt: Jadwiga Janik