Sowa Wioletta Laszczewska Iwona METODA DOBREGO STARTU Sowa Wioletta Laszczewska Iwona

Założenia i cele Metody Dobrego Startu. Założenia metody dobrego startu to jednoczesne rozwijanie funkcji językowych, jak i funkcji spostrzeżeniowych, czyli wzrokowych, słuchowych, dotykowych, kinestetycznych (czucie ruchu) i motorycznych. Muszą one ze sobą współpracować i są podstawą czynności do nauki czytania i pisania. Cel metody dobrego startu to usprawnianie czynności analizatorów: słuchowego, wzrokowego, kinestetyczno- ruchowego i również kształcenie lateralizacji, orientacji w schemacie ciała i przestrzeni. Usprawnianie tych analizatorów musi odbywać się jednocześnie. Zatem metoda dobrego startu ćwiczy koordynację wzrokowo- słuchowo- ruchową oraz integruje i harmonizuje wszelkie funkcje psychomotoryczne. Podczas tych ćwiczeń Usprawniona zostaje pamięć dziecka, percepcja, uwaga, wyobrażania słuchowa jak i wzrokowa, usprawnia się motoryka i koordynacja wzrokowo – słuchowo – ruchowa, czyli integracja percepcyjno-motoryczna. Metoda dobrego startu kształtuje zdolności rozumienia, pozwala dziecku prawidłowo określić orientację czasowo- przestrzenną, pozwala mu również na wykonanie ruchów dowolnych, lokalizuje je w określonej przestrzeni. Wszystkie te czynniki mają później znaczenie w nauce czytania, pisania, a także liczenia. Metoda dobrego startu to metoda wzrokowo- słuchowo- ruchowa, w której główną rolę odgrywają trzy elementy: element słuchowy (piosenka), element wzrokowy (wzory graficzne, litery) i motoryczny (wykonywanie ruchów w czasie odtwarzania wzorów graficznych i liter zharmonizowanych z rytmem piosenki). W metodzie dobrego startu zajęcia właściwe zawierają trzy rodzaje ćwiczeń: - ćwiczenia ruchowe, - ćwiczenia ruchowo- słuchowe, - ćwiczenia ruchowo- słuchowo- wzrokowe.

Ćwiczenia ruchowe

Ćwiczenia Ruchowe Ćwiczenia ruchowe występują jako pierwszy etap w metodzie dobrego startu. Jest to zabawa, mająca charakter usprawniający i relaksacyjny. Zabawa ta nawiązuje do tematu, tekstu piosenki przewidzianej do wzoru opracowanego w ostatnim etapie zajęć. W czasie zabawy dzieci wykonują ruchy całymi kończynami, dłońmi, stopami, palcami – odtwarzając np. lot ptaka, otrzepywanie rąk z wody, nawijanie na kłębek, kopanie piłki lub różnych instrumentach. W programie ćwiczeń przechodzi się od tych łatwiejszych do tych trudniejszych. Zaczyna się od ćwiczeń kształtujących motorykę dużą czyli od ruchów całego ciała, dopiero później usprawnianie motoryki małej czyli rąk.

Ćwiczenia ruchowe z wykorzystaniem wstążek.

Ćwiczenie z wstążką. Zaczyna się od ćwiczeń kształtujących motorykę dużą czyli od ruchów całego ciała, dopiero później usprawnianie motoryki małej czyli rąk. Ćwiczenia zaczynamy od ruchów jedną ręką, prawą lub lewą, następnie wprowadzamy drugą rękę, przez co podnosimy dziecku stopień trudności. Przy tych ćwiczeniach koordynujących ruchy dziecka dodajemy ćwiczenia ruchowe, które mają charakter relaksacyjny. Celem tych ćwiczeń jest zmniejszenie napięcia mięśniowego i pokazanie, że dziecko może samo regulować poziom napięcia mięśniowego swojego ciała. Aby dziecku pokazać, że samo wpływa na regulowanie napięcia mięśniowego stosuje się ćwiczenia ruchowe na przemian, mające charakter aktywizujący i relaksacyjny, np. z wykorzystaniem wstążki.

2.Ćwiczenia ruchowo- słuchowe

Ćwiczenia ruchowo - słuchowe Ćwiczenia ruchowo-słuchowe, podczas tych ćwiczeń dołącza się elementy muzyczne, czyli piosenkę, wyliczankę, wierszyk. W czasie tych ćwiczeń dzieci śpiewają piosenkę i odtwarzają jej rytm na instrumentach np. bębenku oraz przy pomocy innych przedmiotów takich jak: woreczki z grochem, za pomocą wałeczków z plasteliny, z masy mączno- solnej. Ćwiczenia te dzieci wykonują zaczynając od ruchów części ciała, czyli od pięści, dłoni, palców, łokci, kończąc na ruchach całego ciała. Ćwiczenia ruchowe rąk na wałeczkach dzieci wykonują w rytm piosenki, najpierw zaczynają ćwiczenia obejmujące ruchy jednej ręki, czyli od ręki dominującej, a następnie ćwiczenia obu rąk. Ćwiczenia na wałeczku w tym samym miejscu, bez przemieszczania w przestrzeni, a w różnych układach przestrzennych wykonuje się w kierunku od lewej do prawej, w kierunku od prawej do lewej lub tam i z powrotem. Odtwarzanie rytmu piosenki może przybierać różne formy, naciskania, uderzania, głaskania woreczka, z mniejszą lub większą siłą. Uderzać można raz w wałek raz w powierzchnię stołu, albo klaskać. Ćwiczenia te dają dziecku różnorodne doznania dotykowe i kinestetyczne.

3.Ćwiczenia ruchowo- słuchowo- wzrokowe Ćwiczenia ruchowo- słuchowo- wzrokowe przebiegają według ustalonego schematu: 1. Próba samodzielnego odtwarzania ruchem rytmu piosenki lub dobieranie wzoru do piosenki. 2. Pokaz i omówienie wzoru, demonstracja ćwiczeń. 3. Utrwalenie wzoru i jego powiązania z piosenką- wodzenie palcem po wzorze. 4. Odtwarzanie wzoru różnymi technikami: w powietrzu- ręką (odwzorowywanie z planszy, następnie z pamięci), na podłodze nogą, na powierzchni stołu lub podłogi- palcem, na tackach z piaskiem- palcem, na dużym arkuszu (np. papieru pakowego), gumolitu lub na tabliczkach kredą (węglem, kredkami woskowymi), na kartce papieru z bloku rysunkowego- pędzlem, ołówkiem, kredą w zeszycie bez liniatury- ołówkiem, w liniaturze zeszytu- ołówkiem (mazakiem, długopisem). Podczas ćwiczeń ruchowo- słuchowo- wzrokowych kształtują się funkcje psychomotoryczne. Rozwijają percepcję wzrokową, jej pamięć, koordynację wzrokowo- ruchową, wspomagają precyzję i koordynację ruchów. Prowadzą do prawidłowej orientacji w przestrzeni, wdrażają do poprawnego odtwarzania wzorów litero podobnych dając postawę do wyrabiania prawidłowych nawyków w posługiwaniu się pismem. Czyli ćwiczenia rozwijają trzy analizatory, więc kształcą koordynację ruchowo- słuchowo- wzrokową, to jest integrację percepcyjno- motoryczną.

Zamierzone cele Zajęcia prowadzone metodą dobrego startu powinny być humorystyczne, w formie zabawy i akceptacji dzieci. Ćwiczenia zmierzają do usprawnienia funkcji percepcyjno- motorycznej, w czasie tych ćwiczeń dziecko uczy się współdziałać w grupie, adekwatnie zachowywać się do kolegów i nauczyciela, rozumieć i wykonać polecenia, uczyć się wiary siebie i swoje możliwości, a także pokonywać wszelkie trudności, które napotka w trakcie tych ćwiczeń.