Wielka Brytania. Flaga narodowa Wielkiej Brytanii (zwana Union Jack) - niebieska z czerwonym krzyżem św. Jerzego (patrona Anglii) w białym obramowaniu, a w tle po przekątnych nakładające się na siebie krzyże: czerwony św. Patryka (patrona Irlandii) i biały św. Andrzeja (patrona Szkocji).

Herb. Godło Wielkiej Brytanii - królewski herb Wielkiej Brytanii noszony jest przez władców. Posługuje się nim administracja i rząd, umieszczając go m.in. na monetach i publicznych budynkach. W centrum znajdują się emblematy królewskie, oznaczające różne części państwa: trzy lwy Anglii, lew Szkocji, harfa Irlandii. Otacza je napis Honi soit mal y pense (fr. 'niech się wstydzi ten kto widzi w tym coś złego').

Jak powstała flaga Wielkiej Brytanii?

Język urzędowy angielski Język używany angielski, kornijski, walijski, irlandzki i języki szkockie Stolica Londyn Ustrój polityczny monarchia parlamentarna Głowa państwa królowa Elżbieta II Następca tronu książę William Szef rządu premier Gordon Brown Powierzchnia 76. na świecie • całkowita 244 820 km² • wody śródlądowe 1,3% Liczba ludności (VI 2007) 22. na świecie 60 975 000▲ • całkowita  249,1 osób/km²

Historia Wielkiej Brytanii. Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (The United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland, Britain, UK) – unitarne państwo wyspiarskie położone w Europie Zachodniej. W skład Zjednoczonego Królestwa wchodzą: Anglia, Walia i Szkocja położone na wyspie Wielka Brytania, Irlandia Północna leżąca w północnej części wyspy Irlandia.

Anglia Anglia jest krainą historyczną, którą obejmuje Wielka Brytania. Potocznie właściwie prawie zawsze Anglia i Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej są używane jako synonimy. Anglia, której stolicą jest Londyn, graniczy od północy ze Szkocją, na zachodzie - z Walią; jej terytorium to południowo-wschodnia część wyspy. Europa kontynentalna jest od Anglii dzieli Kanał La Manche i Morze Północne.

Law and criminal justice The English common law legal system, developed over many centuries, is also the foundation of many legal systems throughout the English-speaking countries of the world.[43] It continued to apply in England and Wales after the Treaty of Union because the terms of the Treaty specifically guaranteed the continued existence of Scotland's separate legal system, which meant that England's system has also remained separate. Climate England has a temperate climate, with plentiful rainfall all year round, although the seasons are quite variable in temperature. However, temperatures rarely fall below −5 °C (23 °F) or rise above 30 °C (86 °F). The prevailing wind is from the south-west, bringing mild and wet weather to England regularly from the Atlantic Ocean.

Walia Polska nazwa Walia jest spolszczoną wersją angielskiej nazwy Wales, która jest germańskim egzonimem pochodzącym od germańskiego słowa "Walha" i oznacza nieznajomego lub cudzoziemca. Słowo "Walha" prawdopodobnie wywodzi się od nazwy celtyckiego plemienia Volcae. Walijczycy z kolei nazywają swój kraj Cymru (wym. Kamri), a siebie Cymry, co w języku starowalijskim znaczy "rodak", "krajan".

Walia Cardiff 2 952 500 angielski, walijski księstwo Sport Jednostka Rodzaj Stolica Ludność Język używany Walia księstwo Cardiff 2 952 500 angielski, walijski Sport Main article: Sport in Wales Millennium Stadium, Cardiff The most popular sports in Wales are rugby union and football. Wales, like other constituent nations, enjoys independent representation in major world sporting events such as the FIFA World Cup, Rugby World Cup and in the Commonwealth Games (however as Great Britain in the Olympics). As in New Zealand, rugby is a core part of the national identity, although football has traditionally been more popular sport in the North Wales, possibly due to its close proximity to England's north-west. Wales has its own governing bodies in rugby, the Welsh Rugby Union and in football, the Football Association of Wales (the third oldest in the world) and most other sports. Many of Wales' top athletes, sportsmen and sportswomen train at the Welsh Institute of Sport and National Indoor Athletics Centre in Cardiff, the Wales National Velodrome in Newport and the Wales National Pool in Swansea.

Patronem Szkocji jest św. Andrzej. Kwiatem charakteryzującym Szkocję, Dudziarze w Edynburgu Szkocja Szkocja (ang. Scotland, gael. Alba) – dawniej niezależne królestwo, obecnie część składowa Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. Obejmuje północną część wyspy Wielkiej Brytanii oraz Hebrydy, Orkady i Szetlandy. Od południa graniczy z Anglią. Krajobraz w przeważającej części wyżynny i górski. Klimat umiarkowanie ciepły, wybitnie morski. Na północy Szkocji Góry Kaledońskie i Grampiany, na południu Wyżyna Południowoszkocka. W centrum niewielka Nizina Środkowoszkocka skupiająca większą część ludności. Patronem Szkocji jest św. Andrzej. Kwiatem charakteryzującym Szkocję,

Main article: Prehistoric Scotland Early history Main article: Prehistoric Scotland Repeated glaciations, which covered the entire land-mass of modern Scotland, have destroyed any traces of human habitation that may have existed before the Mesolithic period. It is believed that the first post-glacial groups of hunter-gatherers arrived in Scotland around 12,800 years ago, as the ice sheet retreated after the last glaciation.[20][21] Groups of settlers began building the first known permanent houses on Scottish soil around 9,500 years ago, and the first villages around 6,000 years ago. The well-preserved village of Skara Brae on the Mainland of Orkney dates from this period. Neolithic habitation, burial and ritual sites are particularly common and well-preserved in the Northern Isles and Western Isles, where lack of trees led to most structures being built of local stone.

Historia Irlandia Północna powstała w 1921 roku, gdy po utworzeniu Wolnego Państwa Irlandzkiego, sześć z dziewięciu hrabstw północno-wschodniej prowincji Ulster (irl. Ulaidh) pozostało przy Zjednoczonym Królestwie. W hrabstwach tych dominowali protestanci, w większości potomkowie szkockich i angielskich osadników, którzy nie chcieli mieszkać w katolickiej Irlandii. Irlandia Północna nie ma kościoła państwowego. Niegdyś ustanowiony Kościół Irlandii (Church of Ireland) został oddzielony od państwa ustawą 1869, która weszła w życie w 1871 roku. Obecnie skupia około 15,3% populacji Irlandii Północnej. Największym kościołem protestanckim jest Prezbiteriański Kościół Irlandii, skupiający około 20,7% populacji. Razem z innymi kościołami, protestanci stanowili około 53,1% populacji prowincji (2001).

Demography and politics The main political divide in Northern Ireland is between Unionists who wish to see Northern Ireland continue as part of the United Kingdom and Nationalists /Republicans who wish to see Northern Ireland rejoin the rest of Ireland, independent from the United Kingdom. These two opposing views are linked to deeper cultural divisions: Unionists are overwhelmingly Protestant, descendants of mainly Scottish, English, Welsh and Huguenot settlers and indigenous Irishmen who had converted to one of the Protestant denominations, while Nationalists are predominantly Catholic and descend from the population predating the settlement, with a minority from Scottish Highlanders as well as some converts from Protestantism. Discrimination against nationalists under the Stormont government (1921–1972) gave rise to the nationalist civil rights movement in the 1960s.[24] Some Unionists argue that any discrimination was not just because of religious or political bigotry, but also the result of more complex socio-economic, socio-political and geographical factors.[25] Whatever the cause, the existence of discrimination, and the manner in which Nationalist anger at it was handled, was a major contributing factor which led to the long-running conflict known as the Troubles. The political unrest went through its most violent phase between 1968 and 1994.[26]

Sławni ludzie w Wielkiej Brytanii W Wielkiej Brytanii ogłoszono ranking najbardziej pożądanych sławnych gentelmanów. Ku zaskoczeniu wszystkich pierwszy raz od wielu lat zwycięzcą nie został Książe William.

Kuchnia Angielska Sztuka kulinarna Wielkiej Brytanii nie jest niestety uważana za szczególnie wyszukaną. Tradycyjnie Brytyjczycy jadali stosunkowo dużo mięs i prostych, sycących potraw. Dania angielskie miały być łatwe do przyrządzenia i zaspokajające głód na długi czas. Pod tym względem - praktyczności przedkładanej nad doznania smakowe i estetyczne - Anglicy przypominają nieco Niemców.

Pełne angielskie śniadanie składa się z jajek na bekonie, pieczarek i pomidorów z grilla, baranich kiełbasek, kaszanki oraz grzanek.  Laverbread to walijska specjalność przyrządzana z ciemnych wodorostów. Podaje się ją na zimno z owocami morza bądź na ciepło z bekonem, grzanką i pomidorem. Cornish pasty to mięso i warzywa zapiekane w cieście.  Ploughman’s lunch (lunch oracza) podawany jest głównie w pubach. Składa się nań chleb, żółty ser (często cheddar) i pikle przybrane świeżymi warzywami. Zamiast sera serwuje się czasem szynkę lub pasztet.  Shepherds’s pie (ciasto pasterza) przyrządza się z posiekanej jagnięciny zapiekanej pod warstwą ziemniaków purée. Jeżeli zamiast jagnięciny jest wołowina, to potrawa nazywa się cottage pie (ciasto wiejskie).   Roast beef czyli pieczeń wołowa, to tradycyjna potrawa na niedzielny lunch. Zazwyczaj podaje się ją wraz z Yorkshire pudding (pikantne ciasto pieczone wraz z mięsem), pieczonymi ziemniakami i warzywami. Zawiesisty sos (gravy) wzbogaca smak mięsa.    Sola z Dover to droga, ale smaczna ryba, ma ścisłe i delikatne mięso. Podawana jest w dzwonkach lub filetowana.   Kiełbaska z Cumberlandu ro regionalna specjalność. Podawana z ziemniakami nosi nazwę bangers and mash.  

Magdalena Ataman Źródło http://images.google.pl/images?&um=1&hl=pl&lr=&rlz=1T4GGLJ_plPL228PL228&q=zalety+Wielkiej+Brytanii&&sa=N&start=240&ndsp=20 http://www.traveligo.pl/x.php/1,791/Kuchnia-Wysp-Brytyjskich.html http://www.odyssei.com/pl/travel-tips/9948.html http://pl.wikipedia.org/wiki/Wielka_Brytania