Lekcja 3 na 20. lipca 2019 SABAT: DZIEŃ WOLNOŚCI

„Ponadto rzekł im: Sabat jest ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla sabatu” (Marek 2,27)

Jednym z przykazań „prawa wolności” (List Jakuba 2,12) jest przestrzeganie sabatu. Sabat uwalnia nas od pracy, samotności, stresu... Pozwala na wolną relację z naszym Stwórcą i Wybawicielem. Uczy nas również ufać Bogu, szanować równość i troszczyć się o chorych i potrzebujących. Jak powinniśmy zachowywać sabat? Dlaczego powinniśmy zachowywać sabat? Kto powinien zachowywać sabat? Co, zgodnie z prawem, możemy robić w sabat? Czy ziemia zachowuje sabat?

JAK POWINNIŚMY ZACHOWYWAĆ SABAT? „Lecz gdy szóstego dnia przygotują to, wtedy to, co przyniosą, będzie podwójną ilością tego, co zbierają codziennie” (II Mojżeszowa 16,5) Izraelici nie zachowali sabatu, gdy żyli jako niewolnicy w Egipcie. Bóg chciał im przypomnieć o sabacie w praktyczny sposób (Księga Wyjścia 16): Dostarczył go przez zesłanie „chleba z nieba” (w. 4). Zachęcał ich, aby Mu zaufali, zbierając tylko ich codzienną część (w. 4). Każdego tygodnia dokonywał cudu, by nauczyć ich zachować siódmy dzień. Nie musieli pracować na swoje potrzeby w sabat (w. 6. 23). Manna, którą zachował nieposłuszny, została zjedzona przez larwy. Podwójna porcja manny zbierana przed sabatem nie miała larw i miała nauczyć ich cieszenia się Bogiem w sabat.

DLACZEGO POWINNIŚMY ZACHOWYWAĆ SABAT? „Bo twoim małżonkiem jest twój Stwórca - jego imię Pan Zastępów - a twoim Odkupicielem Święty Izraelski, zwany Bogiem całej ziemi” (Izajasz 54,5) 2Mojż. 20,8-11 zachęca nas do pamiętania o stwórczej mocy Bożej i odpoczynku w Sabat, tak jak On odpoczął (1Mojż. 2,2) 5Mojż. 5,15-15 zachęca nas do pamiętania o odkupieńczej mocy Bożej. On uwolnił Izraela i także nas uwalnia od grzechu Sabat jest czasem, w którym możemy przerwać pęd naszego życia i zebrać się razem, by wzrastać duchowo z naszym Stwórcą i Odkupicielem. Bóg ustanowił Sabat jako znak wyróżniający tych, którzy chcą Go uwielbiać w sposób, w jaki On chce być uczczony (Ezechiel 20,12).

KTO POWINIEN ZACHOWYWAĆ SABAT? „ale siódmego dnia jest sabat Pana, twojego Boga. Nie będziesz wykonywał żadnej pracy ani ty, ani twój syn, ani twoja córka, ani twój sługa, ani twoja służąca, ani twój wół, ani twój osioł, ani twoje bydlę, ani obcy przybysz, który mieszka w twoich bramach, aby odpoczął twój sługa i twoja służebnica tak jak ty” (5Mojż. 5,14) Korzyść płynąca z Sabatu obejmuje wszystkich. Bez względu na wiek, płeć czy status społeczny. Nawet zwierzęta powinny odpoczywać w Sabat. Mamy zaprosić tych, którzy przebywają w naszym domu, by także radowali się Sabatem. Przestrzeganie Sabatu usuwa wszystkie bariery społeczne, czyniąc wszystkich równymi. Jest on pamiątką odkupienia (Galacjan 3,28). Sabat zachęca, by przestać myśleć o sobie, a zatroszczyć się o innych, szczególnie o tych, którzy są w potrzebie.

CO WOLNO ROBIĆ W DZIEŃ SABATU? „I rzekł do nich Jezus: Zapytuję was, czy wolno w sabat dobrze czynić, czy źle czynić? Życie ocalić czy zatracić?” (Łukasz 6,9) Człowiek z uschłą ręką (Mat. 12,9) Człowiek opętany przez demona (Mar. 1,21-28) Odpowiedź na pytanie Jezusa jest oczywista: „wolno w sabat dobrze czynić” (Mateusz 12,12). Faryzeusze obwarowali Sabat tak restrykcyjnymi zasadami, że nie mogli w Sabat leczyć chorego człowieka (Łukasz 13,14). Przykład Jezusa jest jasny; pomaganie złamanemu sercu, wykonywanie dzieł miłosierdzia i dobroci w Sabat jest zgodne z prawem. Ewangelie zarejestrowały siedem przykładów uzdrowienia w Sabat. Teściowa Piotra (Łuk. 4,38-39) Kobieta pochylona (Łuk. 13,10-17) Mężczyzna z puchliną (Łuk. 14,1-6) Sparaliżowany przy sadzawce Betezda (Jan 5,1-18) Człowiek niewidomy od urodzenia (Jan 9)

E.G.W. (Historia Jezusa, r. 11, s. 74) „Człowiek musi troszczyć się o potrzeby życia, troszczyć się o chorych i zaspokajać potrzeby ubogich. Bóg nie chce, aby którekolwiek z jego stworzeń cierpiało choćby przez godzinę ból, który może być złagodzony w szabat lub jakikolwiek inny dzień. Praca niebios nigdy nie ustaje i nie możemy przestać czynić dobrze. Prawo szabatu zabrania nam wykonywania własnej pracy przez dzień Pański. Praca polegająca na zarabianiu na życie musi być zawieszona; żadne z zajęć dla celów ziemskich przyjemności lub zysku nie jest zgodne z prawem. Ale szabat nie może być spędzony w bezczynności [....] Bóg [....] nakazuje nam odłożyć na bok nasze codzienne zajęcia i poświęcić te święte godziny na zdrowy odpoczynek, oddawanie czci i święte uczynki.” E.G.W. (Historia Jezusa, r. 11, s. 74)

CZY ZIEMIA ZACHOWUJE SABAT? „Mów do synów izraelskich i powiedz im tak: Gdy wejdziecie do ziemi, którą Ja wam daję, to ziemia ta będzie obchodzić sabat dla Pana” (III Mojż. 25,2) Ziemia pozostawała odłogiem, bez siewu i żniw, co siedem lat - rok szabatowy - i jeden rok co siedem tygodni lat - jubileusz. (Księga Kapłańska 25) Lud Izraela musiał mieć pewność, że Bóg pobłogosławi ich w szczególny sposób podczas szóstego roku, jak to uczynił z manną (w. 21). Podczas tego szabatu ziemi, ludzie byli wezwani do dzielenia się z potrzebującymi. Nie mogli zbierać ani przechowywać plonów z pól. Szabat zachęca nas, abyśmy przestali przesadnie troszczyć się o samych siebie i „szukali najpierw Królestwa Bożego i Jego sprawiedliwości” (Mateusza 6,33)

E.G.W. (Świadectwa dla zboru, t. 2, r. 71, s. 582) „Bóg jest miłosierny. Jego wymagania są rozsądne, zgodnie z dobrocią i wielkodusznością Jego charakteru. Celem szabatu było to, aby cała ludzkość mogła na tym skorzystać. Człowiek nie został uczyniony, aby pasował do szabatu, ponieważ szabat został uczyniony po stworzeniu człowieka, aby zaspokoić jego potrzeby. Po tym, jak Bóg uczynił świat w ciągu sześciu dni, odpoczął, uświęcił i pobłogosławił dzień, w którym odpoczął od całej swojej pracy, którą wykonał i podczas której tworzył. Wydzielił ten szczególny dzień, w którym człowiek odpoczywał od swojej pracy, aby, jak tylko spojrzay na ziemię poniżej i niebiosa powyżej, mógł się zastanowić, że Bóg uczynił to wszystko w ciągu sześciu dni i odpoczął w siódmym; i aby, widząc namacalne dowody nieskończonej mądrości Bożej, jego serce mogło być wypełnione miłością i szacunkiem dla swego Stwórcy.”