Przykładowe ćwiczenia: Przykładowe ćwiczenia: Przykładowe ćwiczenia: Postępowanie rehabilitacyjne po laryngektomii z powodu nowotworu złośliwego krtani Karolina Seredocha, Patrycja Dujko-Domańska, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, Instytut Polonistyki i Logopedii Studenckie Koło Naukowe Badań w Zdrowiu Publicznym, pod kier. dr n. med. Joanny Białkowskiej Diagnoza i terapia METODY REHABILITACJI Diagnoza logopedyczna pacjenta to pierwszy etap postępowania rehabilitacyjnego. Diagnoza ta warunkuje dobór odpowiedniej metody rehabilitacji głosu i mowy. Terapię rozpoczyna się w ciągu 2-3 tygodni po wygojeniu się rany. Schemat nauki mowy obejmuje ćwiczenia: rozluźniające, ruchowe, oddechowe oraz fonacyjne. Brak krtani uniemożliwia dźwięczną realizację wypowiedzi. Wśród metod rehabilitacji głosu i mowy osób laryngektomowanych możemy wyróżnić: kształcenie głosu zastępczego metodą chirurgiczną przy użyciu protezy głosowej, kształcenie głosu przełykowego, mówienie przy użyciu krtani elektronicznej (laryngofonu). Wprowadzenie Laryngektomia to zabieg chirurgiczny polegający na całkowitym lub częściowym usunięciu krtani w następstwie nowotworu złośliwego. Laryngektomia to również procedura, która skutkuje utratą możliwości słownego porozumiewania się z otoczeniem. Strategie terapii KLASYCZNA (LOGOPEDYCZNA) CHIRURGICZNA PRZY UŻYCIU ELEKTRYCZNYCH KRTANI Ćwiczenia rozluźniające ĆWICZENIA ODDECHOWE ĆWICZENIA FONACYJNE Można je wprowadzić już przed zabiegiem operacyjnym. Cel: rozluźnienie mięśni żwaczy i napięcia zwieracza górnego przełyku, który odpowiada za ułatwienie aspiracji powietrza do przełyku. Przykładowe ćwiczenia: ziewanie z szeroko otwartymi ustami z ruchami obrotowymi głowy i szyi, wciąganie powietrza przez słomkę, delikatne ruchy okrężne ramionami - do przodu i do tyłu, płynna zmiana układu warg (a-o-u-e-i-y). Mają na celu m.in. wydłużenie czasu fonacji, zwiększenie natężenia głosu, zmniejszenie szmerów oddechowych, opanowanie akcentów mowy poprzez zredukowanie pierwotnego skandowania. Przykładowe ćwiczenia: wydłużanie samogłosek, regulacja strumienia powietrza z tchawicy. Służą do wykształcenia prawidłowego toru oddechowego przeponowo-żebrowego. Przykładowe ćwiczenia: wolny wdech z przemieszczeniem się mięśnia brzucha i dolnego odcinka klatki piersiowej do przodu, a następnie wydechu z wciąganiem mięśni brzucha.