KIM JEST CZŁOWIEK Z 7. ROZDZIAŁU LISTU DO RZYMIAN? Lekcja 8 na 25 listopada 2017 KIM JEST CZŁOWIEK Z 7. ROZDZIAŁU LISTU DO RZYMIAN?

Czytaj Rzymian 7:1-6 Jeśli chcemy lepiej zrozumieć to porównanie, musimy pamiętać o kontekście listu Pawła do Rzymian. Nawróceni Żydzi wierzyli, że aby być zbawionym trzeba zachować prawo moralne i ceremonialne. Nauczyli tego w kilku zborach. Paweł dobrze wiedział, że stary człowiek próbuje osiągnąć zbawienie poprzez ścisłe przestrzeganie prawa. Nowy człowiek przyjmuje ofiarę Chrystusa jako drogę zbawienia. Nie chciał dopuścić, by poganie przyjęli koncepcję zbawienia przez prawo.

PRZEJŚCIE OD PRAWA DO ŁASKI Pierwszy mąż Pierwszym mężem jest „stary człowiek”. Ukrzyżowanie „starego człowieka” (rozdz. 6:6) jest śmiercią tego małżonka. Zmartwychwstanie do nowego życia (rozdz. 6:5,11) jest nowym małżeństwem. Ostatecznym rezultatem jest przyniesienie owocu dla Boga; owocu zreformowanego życia. Mąż jest „prawem” (stary człowiek, który stara się być zbawionym przez przestrzeganie prawa). Tak długo, jak pozostajemy w związku małżeńskim z prawem, musimy spełniać jego żądania. Nowe małżeństwo Śmierć pierwszego męża Kiedy dołączamy do zmartwychwstałego Zbawiciela rodzimy się przez Ducha Świętego; nie służymy już Bogu ze strachu, ale ponieważ mamy nowego ducha wolności i miłości. Kiedy jesteśmy ukrzyżowani z Chrystusem, stary człowiek umiera i jesteśmy wolni od potępienia i panowania grzechu i prawa.

DOŚWIADCZENIE PAWŁA Przeczytaj Rzymian 7:7-11 Prawo nie jest grzechem. Grzech jest w człowieku, a prawo wskazuje na ten grzech. Paweł był faryzeuszem, dlatego żył zgodnie z najbardziej restrykcyjną sekcją swojej religii. W zewnętrznym przestrzeganiu, usilnie dążył do zachowania wymagań świętego prawa, które bada serce. Kiedy Paweł pojął duchową naturę prawa, ta nowa wiedza przekonała go o grzechu i wystawiła na złe pragnienia (w. 8). Wtedy zrozumiał, że prawo nie zbawia nas, ale potępia, dlatego umarł. To znaczy, zrozumiał, że końcem grzeszników jest wieczna śmierć (w. 11).

DUCHOWE I CIELESNE Przeczytaj Rzymian 7:12-14 Duchowe: Prawo Cielesne: Grzech Prawo Boże jest objawieniem Jego charakteru i wyrażeniem Jego myśli oraz woli. Zostało dane dla naszej własnej korzyści, jest święte, sprawiedliwe i dobre. Tylko ci, którzy są narodzeni z Ducha, posiadają owoc Ducha i są posłuszni prawu. Poddajemy się grzechowi, kiedy żyjemy według ciała. Nawet najświętszy człowiek jest cielesny w porównaniu z duchowością prawa. Stały cel przykazań, to, objawić sprawiedliwość, przekonać o grzechu i wskazać na potrzebę Zbawiciela. Jeśli nie byłoby prawa przekonującego o grzechu, Ewangelia byłaby pozbawiona mocy; jeśli grzesznik nie jest przekonany o grzechu, nie odczuje potrzeby skruchy i posiadania wiary w Jezusa.

„Albowiem nie rozeznaję się w tym, co czynię; gdyż nie to czynię, co chcę, ale czego nienawidzę, to czynię” (Rzymian 7:15) „Jeśli dostrzega (chrześcijanin) tamte dawne pragnienia i odczucia, których nie aprobuje i nienawidzi, które dzień po dniu domagają się ponownej władzy nad nim, wtedy chrześcijanin zmaga się przeciw ich wpływowi, i pragnie być napełnionym owocem Ducha Bożego. Ale odkrywa, że ani sam, ani z pomocą prawa nie może się uwolnić od tego, czego nienawidzi, ani też odnieść sukcesu w tych czynach, które aprobuje i pragnie wykonywać. Każdego wieczoru świadczy pełnym skruchy wyznaniem bezsilności, i wielkim pragnieniem pomocy z góry”. (SDA Bible Commentary, ed. 1980, on Romans 7:15) „Każdego dnia należy podejmować nowe starania zmierzające do wstrzemięźliwości i samokontroli. Każdego dnia toczymy nowe walki i odnosimy kolejne zwycięstwa. Codziennie dusza powinna wzywać do Boga w gorliwych błaganiach o potężne zwycięstwa krzyża”. E.G.W. (Testimonies for the Church, vol. 4, No. 29, „Duty of Parents to the College”, p. 429)

Co można zrobić z tą wewnętrzną walką? WEWNĘTRZNA WALKA Przeczytaj Rzymian 7:16-20 „Oto zadanie dla człowieka. Musi on spojrzeć w zwierciadło prawa Bożego, by dostrzec wady swojego moralnego charakteru i odrzucić swoje grzechy, wyprać szatę charakteru we krwi Baranka. Zawiść, pycha, złośliwość, zwodniczość, niezgoda i występek zostaną usunięte z serca, które przyjmuje miłość Chrystusa i ceni nadzieję podobieństwa do Niego, kiedy ujrzymy Go takiego, jakim jest. Religia Chrystusa oczyszcza i nadaje godność jej wyznawcy, bez względu na jego życiową pozycję i wpływy środowiska. Ludzie, którzy stają się oświeconymi chrześcijanami, wznoszą się na poziom wyższy niż ich dotychczasowy charakter, ku większej sile umysłowej i moralnej. Upadli i zdegenerowani wskutek grzechu i występku, mogą dzięki zasługom Zbawiciela zostać wyniesieni na poziom niewiele niższy od poziomu aniołów”. Co można zrobić z tą wewnętrzną walką? E.G.W. (Cudowna Boża Łaska, Sierpień 12)

Możemy osiągnąć zwycięstwo jedynie przez JEZUSA CHRYSTUSA PRAWO WEWNĄTRZ CZŁOWIEKA Przeczytaj Rzymian 7:21-25 Możemy osiągnąć zwycięstwo jedynie przez JEZUSA CHRYSTUSA PRAWO W UMYŚLE To poznanie woli Bożej, która została objawiona ludziom To Boże Prawo, które jest zrozumiałe i przyjęte przez umysł To prowadzenie do Jezusa Chrystusa, który uwalnia od grzechu PRAWO W CZŁONKACH CIAŁA To zła siła, która generuje problemy w naszym życiu To korzystanie z każdego cielesnego impulsu To oddawanie nas w niewolę grzechu Zmaganie się z tymi dwoma prawami to walka na śmierć i życie.

przez Jezusa Chrystusa naszego Pana!” (Rzym. 7:24-25) „Nędzny ja człowiek! Któż mnie wybawi z tego ciała śmierci? Bogu niech będą dzięki, przez Jezusa Chrystusa naszego Pana!” (Rzym. 7:24-25) „To jest punkt kulminacyjny , na który wskazuje rozumowanie Pawła. Nie wystarczy przekonanie o doskonałości Prawa albo uznanie mądrości i sprawiedliwości jego zobowiązań. Nie wystarczy zgodzić się z tym, że Prawo jest dobre albo nawet zachwycać się Jego nakazami. W żadnej mierze, nawet sumienne dążenie do posłuszeństwa nie przyniesie pożytku przeciwko prawu grzechu w naszych członkach, dopóki zmagający się grzesznik nie podda się w wierze Chrystusowi. Poddanie się osobie zajmuje miejsce legalistycznemu posłuszeństwu Prawu. A ponieważ jest to poddanie osobie, którą bardzo kochamy, odczuwa się je jako doskonałą wolność”. SDA Komentarz Biblijny, ed. 1980, Rzymian7:25