Krajowe Ramy Kwalifikacji UNIWERSYTET WARSZAWSKI, SZJO 17 listopada 2010 mgr Magdalena Biesiadecka

Krajowe Ramy Kwalifikacji system służący do opisu i klasyfikowania kwalifikacji ze względu na poziomy osiągnięć scharakteryzowane według przyjętych w danym kraju zestawów kryteriów (mających jednak jasne odniesienia do ram europejskich). Polska zobowiązana jest do przyjęcia i „samopotwierdzenia" Krajowych Ram Kwalifikacji do roku 2012.

Główne cele wprowadzenia Polskich Ram Kwalifikacji Przejście z systemu edukacji opartego na „nauczaniu i treściach programowych" do systemu opartego na „efektach uczenia się„ Stworzenie systemu dogodnego dla realizacji strategii uczenia się przez całe życie Uelastycznienie systemu edukacji Zapewnienie większej integracji wszystkich trzech sektorów edukacji w Polsce: ogólnej wyższej zawodowej Stworzenie warunków ułatwiających uznawanie kwalifikacji nadawanych w Polsce w innych krajach, zwłaszcza w państwach członkowskich UE Zrealizowanie zobowiązań wynikających z uregulowań w ramach UE

Korzyści wynikające z wprowadzenia Polskich Ram Kwalifikacji Większa przejrzystość krajowego systemu kwalifikacji i edukacji Wyższy poziom zaufania do jakości kwalifikacji nadawanych w Polsce Lepsze i łatwiejsze dopasowanie kwalifikacji do potrzeb rynku pracy Wyższa zatrudnialność absolwentów i osób znajdujących się na rynku pracy Wyższa mobilność pracowników - europejska i krajowa

DEFINICJE Krajowych Ram Kwalifikacji

Formy uczenia się Uczenie się formalne (formal learning) –  uczenie się poprzez udział w procesie kształcenia prowadzonym przez instytucję edukacyjną lub szkoleniową Uczenie się pozaformalne (non-formal learning) – uczenie się poza instytucjami edukacyjnymi i szkoleniowymi, poprzez realizację założonych celów edukacyjnych Uczenie się nieformalne (informal learning) – uczenie się poza instytucjami edukacyjnymi i szkoleniowymi, bez określania celów edukacyjnych, wykorzystujące – także w sposób niezamierzony – doświadczenie zdobywane w miejscu pracy i życiu codziennym

Kompetencje (competence) wszystko to, co dana osoba wie, rozumie i potrafi wykonać, czyli jej skumulowane efekty uczenia się kompetencje ogólne (umiejętności uniwersalne) kompetencje przedmiotowe (wiedza teoretyczna, praktyczna lub wiedza doświadczalna oraz umiejętności kierunkowe)

Efekty uczenia się (learning outcomes) wszystko to, co osoba ucząca się wie, rozumie i potrafi wykonać w wyniku uczenia się, ujęte w kategoriach wiedzy, umiejętności oraz kompetencji personalnych i społecznych zaleca się, aby efekty uczenia się stanowiły podstawowy element budowy wszelkich programów nauczania

Efekty uczenia się (learning outcomes) wiedza umiejętności postawy studenta po zakończeniu procesu kształcenia Bardzo ważne! Efekty uczenia się muszą dać się zmierzyć, być potwierdzone i udokumentowane

Taksonomia Benjamina Blooma 6. ocena (evaluation) 5. synteza (synthesis) 4. analiza (analysis) 3. zastosowanie (application) 2. zrozumienie (comprehension) 1. wiedza (knowledge)

1. Wiedza (knowledge) umiejętność przywoływania lub pamiętania faktów bez konieczności ich rozumienia Czasowniki używane do opisania tego poziomu: definiować, nazwać, odnieść, opisywać, pokazać, powiedzieć, powtórzyć, rozpoznać, wyliczyć, zaprezentować, znaleźć itp.

2. Zrozumienie (comprehension) umiejętność rozumienia i interpretowania wyuczonych (nabytych) informacji Czasowniki używane do opisania tego poziomu: dostosować, opisać, oszacować, powiązać, przetłumaczyć, rozpoznać, rozróżnić, uogólnić, wyjaśnić, zakwalifikować, zilustrować, zinterpretować itp.

3. Zastosowanie (application) umiejętność wykorzystania nabytych informacji w nowych sytuacjach, np. wykorzystanie wiedzy do rozwiązywania problemów Czasowniki używane do opisania tego poziomu: budować, ilustrować, modyfikować obliczać, organizować, pokazywać, produkować, rozwijać, rozwiązywać, używać, wdrażać, wybierać, znaleźć, zmieniać, itp.

4. Analiza (analysis) umiejętność rozbijania informacji na elementy składowe, np. odnajdywanie wewnętrznych powiązań i idei (rozumienie struktury organizującej) Czasowniki używane do opisania tego poziomu: analizować, ułożyć, rozbić, obliczać, kategoryzować, zaklasyfikować, porównać, powiązać, przedyskutować, rozpoznać, rozdzielać, podkreślać, oddzielać, rozróżniać, odnieść, zidentyfikować

5. Synteza (synthesis) umiejętność łączenia poszczególnych elementów w całość Czasowniki używane do opisania tego poziomu: uzasadniać, komponować, kompilować, budować, rozwijać, wyjaśniać, formułować, uogólniać, integrować, modyfikować, organizować, planować, przygotowywać, rekonstruować, podsumowywać, streszczać itp.

6. Ocena (evaluation) umiejętność oceny wartości informacji ze względu na dany cel Czasowniki używane do opisania tego poziomu: ocenić, oszacować, argumentować, porównać, konkludować, przekonać, krytykować, bronić, wyjaśniać, interpretować, polecać, osądzać, wspierać, przewidywać, streszczać itp.

DOMENA AFEKTYWNA (uczucia i postawy) 5. charakteryzowanie (characterisation) 4. organizowanie (organisation) 3. wartościowanie (valuing) 2. odpowiadanie (responding) 1. otrzymywanie (receiving)

DOMENA AFEKTYWNA (uczucia i postawy) Czasowniki używane do opisania tej domeny: doceniać, akceptować, podejmować wyzwanie, demonstrować, dyskutować, łączyć, organizować, osądzać, integrować, odnosić

DOMENA PSYCHOMOTORYCZNA (dotycząca umiejętności fizycznych) Czasowniki używane do opisania tej domeny: zbudować, dostosować, posługiwać się, używać, chwytać, rozróżniać (dotykiem), zmierzyć itp.

Bibliografia Wprowadzenie do projektu Tuning Educational Structures in Europe – Harmonizacja struktur kształcenia w Europie. Wkład uczelni w Proces Boloński. Fundacja Rozwoju Systemu Edukacji. Narodowa Agencja Programu„Uczenie się przez całe Życie”. Warszawa 2000 Krajowe Ramy Kwalifikacji. Budowa programu studiów na bazie efektów kształcenia. Materiały pokonferencyjne( WSHGiT, 14 czerwca 2010) Dydaktyka szkoły wyższej. Materiały pokonferencyjne( UW, wrzesień 2010)

Dziękuję za uwagę