„Nie słyszymy, nie mówimy, ale marzyć potrafimy” Praca uczniów SP10 w SOSW dla dzieci niesłyszących w Radomiu

Prezentację opracował zespół w składzie: Paweł Owczarek, Bartosz Szeląg, Adam Tomaszewski, pod kierownictwem p. Ewy Barszczowskiej. Ww. członkowie zespołu są uczniami Szkoły Podstawowej nr 10 mieszczącej się w Specjalnym Ośrodku Szkolno – Wychowawczym dla Dzieci Niesłyszących w Radomiu.

Cześć. Jestem Paweł. Uczę się w WYJĄTKOWEJ klasie Cześć! Jestem Paweł. Uczę się w WYJĄTKOWEJ klasie. WYJĄTKOWEJ, ponieważ mało kto w Polsce, ale i na świecie uczy się w klasie, w której żaden uczeń nie mówi (dosłownie!). W naszej klasie porozumiewamy się głównie gestami, piktogramami i językiem migowym. Uczymy się też porozumiewania za pomocą pisma. Mimo, że uczę się w WYJĄTKOWEJ klasie wszyscy uczymy się tego samego, czego uczą się inni w innych szkołach.

Nauka to wielka przyjemność Nauka to wielka przyjemność. Ale zanim opowiem Wam więcej o mojej szkole, chciałbym najpierw przedstawić Wam kolegów z mojej klasy, którzy wspólnie ze mną przygotowywali niniejszą prezentację.

To mój najlepszy kolega Adam To mój najlepszy kolega Adam. Z Adamem uwielbiam grać w ping-ponga i piłkę nożną. Adam jest bardzo silny. Na zdjęciu możecie zobaczyć ulubioną układankę mojego kolegi.

A to mój drugi kolega Bartosz A to mój drugi kolega Bartosz. Bartosz uwielbia szkicować lampy i budynki. Mama mówi do niego pieszczotliwie: „Mój Picasso”. Być może kiedyś będziecie mieli okazję zobaczyć jego prace na jakiejś wielkiej wystawie.

A to pani Ewa. Niestety musicie ją sobie wyobrazić, ponieważ Pani nie lubi, gdy robi się jej zdjęcia, bo podobno brzydko na nich wychodzi. Pani Ewa tak jak ja uwielbia jeść rogaliki z czekoladą. Lubię ją za to, że pozwala mi od czasu do czasu pograć w szkole na komputerze. Moja ulubiona gra to Minecraft

A to ja z moją ulubioną książką.

A tak wygląda moja klasa i moja szkoła.

W szkole robimy mnóstwo ciekawych rzeczy W szkole robimy mnóstwo ciekawych rzeczy. Uczymy się czytać, pisać, dodawać, odejmować, rysować, korzystać z komputera, grać na instrumentach. Poznajemy też przyrodę. Czasami eksperymentujemy. Gdy jest ciepło wychodzimy na podwórko pograć w nogę na boisku. Od czasu do czasu wyjeżdżamy na wycieczki. Najbardziej podobał mi się wyjazd na warsztaty z robotyki. Podczas zajęć udało mi się zrobić lwa, który ruszał się, ryczał, spał i chrapał. A po zajęciach mogliśmy pobawić się w wielkiej sali z ogromną ilością klocków lego. Sami zobaczcie jak było:

A teraz chciałbym przedstawić Wam lekcje marzeń A teraz chciałbym przedstawić Wam lekcje marzeń. Spróbuję pokazać je na zasadzie podobieństw. Z lewej strony będziecie mogli zobaczyć to, co robimy w szkole obecnie, a z prawej to, co chcielibyśmy robić. W przygotowaniu poniższych slajdów pomagała nam pani Ewa, która jest zafascynowana nowoczesnymi technologiami edukacyjnymi.

W mojej obecnej szkole pracujemy na podręcznikach papierowych. A w szkole marzeń pracujemy na podręcznikach multimedialnych. Pani Ewa podpowiada, że takie podręczniki można znaleźć np. na stronie: epodreczniki.pl

W mojej obecnej szkole nauczyciele uczą nas języka migowego. A w szkole marzeń sami uczymy się języka migowego na tablecie. Pani Ewa podpowiada, że języka migowego można samodzielnie uczyć się z aplikacją Migam.

W mojej obecnej szkole tworzymy papierowe lapbooki przyrodnicze. A w szkole marzeń tworzymy kolekcje przyrodnicze on-line. Pani Ewa podpowiada, że świetnym narzędziem do tego jest Pearltrees, na którym można zamieszczać zdjęcia, teksty, nagrania.

W mojej obecnej szkole rozwiązujemy krzyżówki na kartkach. A w szkole marzeń tworzymy i rozwiązujemy krzyżówki na tablecie. Pani Ewa podpowiada, że interaktywne krzyżówki można robić w programie EclipseCrossword.

W mojej obecnej szkole Pani czyta nam książki W mojej obecnej szkole Pani czyta nam książki. Już niebawem sami będziemy czytać książki. A w szkole marzeń nie tylko czytamy książki, ale także je tworzymy i udostępniamy wszystkim z całego świata. Pani Ewa podpowiada, że takie książki można tworzyć w Storybird i StoryJumper.

W mojej obecnej szkole nauczyciele tworzą dla nas papierowe karty pracy z zadaniami. A w szkole marzeń pomagamy nauczycielom tworzyć karty pracy do zajęć. Pani Ewa podpowiada, że interaktywne karty pracy można tworzyć m.in. w LearningApps, Educaplay, Blendspace, HotPotatoes, generatorach Superkid i wielu innych ciekawych programach.

W mojej obecnej szkole jeszcze nie uczymy się programowania. A w szkole marzeń bawimy się codziennie w programowanie. Pani Ewa podpowiada, że programowania można uczyć się na platformie Code. Można również robić to przy pomocy Scratcha.

W mojej obecnej szkole Pani powiedziała, że już niebawem będziemy czytać komiksy. A w szkole marzeń sami tworzymy komiksy. Pani Ewa podpowiada, że komiksy można tworzyć w ToonDoo i ToonyTool.

W mojej obecnej szkole uwielbiam grać w gry planszowe, szczególnie z Panią, ponieważ Pani zawsze przegrywa. A w szkole marzeń codziennie gramy na tablecie. Pani Ewa podpowiada, że warto grać na Matzoo, ponieważ można tam pouczyć się matematyki.

W mojej obecnej szkole Pani od czasu do czasu robi nam quizy. A w szkole marzeń rozwiązujemy quizy na tabletach. Pani Ewa podpowiada, że quizy można tworzyć m.in. w Quizlet lub ExamTime. W ExamTime można także tworzyć np. fiszki ortograficzne. lub matematyczne.

W mojej obecnej szkole często robimy zdjęcia aparatem fotograficznym Pani. A w szkole marzeń nie tylko robimy zdjęcia, ale również je obrabiamy i zamieniamy w filmiki. Pani Ewa powiedziała, że stworzyć filmik ze zdjęć nie jest trudno. Wystarczy PhotoStory lub PowToon, kilka kliknięć i filmik gotowy. Pani Ewa podpowiada, że umie także ożywiać zdjęcia. Wykorzystuje do tego Animoto, Blabberize oraz Fotobabble. Gdy będziemy mieć w klasie tableta, to pokaże nam jak się to robi.

To chyba tyle. Chciałbym, aby mój zespół wygrał iPada lub tableta To chyba tyle. Chciałbym, aby mój zespół wygrał iPada lub tableta. Dzięki niemu łatwiej byłoby nam się porozumiewać w klasie. Wykorzystywalibyśmy go również do nauki, np. ortografii, mnożenia, oglądania zdjęć przedstawiających kosmos (uwielbiam oglądać albumy na temat kosmosu) czy zwierzęta z różnych zakątków świata (to szczególnie uwielbia Adam). Bartek za to mógłby tworzyć swoje WIELKIE DZIEŁA w wersji cyfrowej. Sprawdzilibyśmy też możliwości programów i aplikacji o których pani Ewa nam podpowiadała podczas przygotowywania prezentacji. Ale jak mówi powiedzenie: NIECH WYGRA NAJLEPSZY ZESPÓŁ! Pozdrawiam serdecznie w imieniu swoim, jak i kolegów, którzy pomagali mi przy tworzeniu prezentacji, Paweł. Do pozdrowień dołącza się również Pani Ewa.

Paweł, Bartosz, Adam, pani Ewa A gdybyście kiedyś byli w Radomiu – odwiedźcie nas. Przekonacie się na własne oczy, a dokładnie uszy, że istnieje w Polsce klasa, w której uczniowie nie mówią. ZAPRASZAMY Paweł, Bartosz, Adam, pani Ewa

Podsumowanie: pani Ewa przekładała komunikaty niewerbalne na pismo, podpowiadała i zadbała o ogólny wygląd prezentacji, Paweł dyktował treść, przenosił tekst pisany z Worda na poszczególne slajdy i podsuwał pomysły, Bartosz wykonywał zdjęcia i z pomocą pani Ewy umieszczał je w prezentacji, Adam zrobił znaczek w programie Paint na wszystkie slajdy, dobrał tło do prezentacji i wykonywał zdjęcia.