Technika pracy zespołowej przy leżącym pacjencie

Jeżeli lekarz dobrze siedzi i dobrze widzi, TO PRACUJE DOBRZE ( Dr Heruf Scovsgaard)

Metoda pracy, która gwarantuje stomatologowi dobre pole widzenia i wygodną pozycję siedzenia Polega na zsynchronizowaniu ze sobą: – 4 pozycji lekarza ( od godz.9.00-12.00) - 4 sposobów położenia głowy pacjenta (przód, tył i na boki) - 2 pozycji siedzenia - odpowiedniej odległości wzrokowej ( od 25-40 cm) (raport ergonomiczny Herlufa Skovsgaarda)

POWTÓRKA: Stomatolodzy powinni stosować dwie pozycje siedzenia Wyprostowaną - z siedziskiem krzesełka odchylonym lekko do tyłu Przednio-pochyloną z siedziskiem krzesełka pochylonym lekko do przodu (musi mieć wklęśnięcie zapobiegające ześlizgiwaniu)

POWTÓRKA: Orientacyjne położenie poszczególnych części ciała operatora podczas pracy Głowa- linia wzroku nachylona pod kątem 80° do poziomu, Ramiona- luźno opuszczone, Przedramiona- uniesione 30-60°, Oś długa tułowia- w pionie Uda- kąt między udami ok. 60°, Golenie- prostopadle ustawione do płaszczyzny podłogi Stopy-przylegają całą powierzchnią do podłogi Kąt zawarty pomiędzy linią tułowia i linią ud wynosi około 105 °

Pozycja pracy na godz. 9.oo Pozycja ta jest wygodna do pracy lekarza z asystą. Umożliwia asystentce zbliżenie się do pacjenta, przez co uzyskuje ona dobry wgląd w pole operacyjne . Odchylenie głowy pacjenta do tyłu, sprzyja pracy w szczęce (w lusterku lub bez).

Pozycja pracy na godz. 10.oo Jeśli pacjent nie jest w stanie szeroko otworzyć ust, ta pozycja jest idealna aby zobaczyć trzonowce żuchwy.

Pozycja pracy na godz. 11.oo i 12.oo Im bliżej pozycji pracy na godz. 12.oo, tym lepiej widoczne są zęby żuchwy. Jednak trzonowce lekarz lepiej widzi kiedy pracuje w pozycji na godz. 11.oo.

Dobre pole widzenia Dla większości ludzi optymalna odległość wzrokowa wynosi 25 cm. aby to osiągnąć trzeba podnieść fotel pacjenta zmniejszając odległość wzrokową do momentu aż będziemy dobrze widzieć

Usytuowanie lampy operacyjnej Optymalne oświetlenie pola pracy otrzymamy kiedy kąt padania światła z lampy operacyjnej i kąt widzenia pola operacyjnego są sobie równe. Najlepiej jeżeli lampa znajduje się około 10 cm nad głową lekarza.

Płaszczyzna czołowa twarzy lekarza musi być równoległa do powierzchni opracowywanego zęba

Rodzaje lup zabiegowych Mogą być zbudowane wg koncepcji Galileusza Powiększają 3-krotnie Są lekkie Pole widzenia jest jasne Dają ostre kontury obrazu Są stosunkowo tanie Keplera Powiększją 3-5 razy Są ciężkie Pole widzenia jest ciemne Słaba ostrość Są drogie

Rodzaje umocowania lup 1. Zamontowane na oprawkach okularowych a) ze szkłami b) bez szkieł 2. Zamontowane na „czepcu”

Ad 1 Lupy mogą być przyklejone na stałe do szkieł ( dla indywidualnego użytkownika, dają możliwość korekty widzenia przy wadach wzroku) Wmotowane poprzez szkła (przystosowane indywidualnie, korekta wzroku możliwa jest tylko poprzez optykę lup) Umocowane na taśmach przed ewentualnymi szkłami korekcyjnymi (mogą być używane przez wieku użytkowników, możliwa jest korekta wady wzroku poprzez szkła okularowe)

Ad 2 Mogą być stosowane przez wielu użytkowników Korekta widzenia możliwa poprzez optykę lup Nie dają osłony oczom

Zalety lup mocowanych na taśmach: -Ułatwiają utrzymanie właściwej pozycji kręgosłupa podczas pracy, - poprawiają widzenie Wady - utrudniają odpływ krwi z szyjnych splotów szyjnych - powodując bóle glowy

Mikroskop operacyjny oszczędza kręgosłup szyjny operatora przez wymuszenie odpowiedniej pozycji pracy; odchylenie kręgosłupa od osi nie przekracza 10° Przodopochylenie kręgosłupa od osi centralnej wynosi około10° Podczas pracy twarz operatora nie powinna dotykać biookularu

Należy zawsze pamiętać , że to nie lekarz powinien przystosować się do wyposażenia gabinetu tyko wyposażenie przystosować do siebie. Dotyczy to każdego sprzętu, również mikroskopu endodontycznego.

Normy oświetlenia gabinetu stomatologicznego oświetlenie ogólne- 500 lx miejsce pracy- 1000 lx czynności operacyjne-min. 5000 lx ( max 25 000 lx) Pozostałe pomieszczenia poczekalnia, korytarze, toalety- 200 lx pokoje personelu- 300 lx. Współczynnik oddawania barw w gabinecie powinien wynosić 90 Ra, w pozostałych pomieszczeniach: Ra-80 PRZEPISY UNII EUROPEJSKIEJ norma PN-EN 12464-1

Pozycje ułożenia głowy pacjenta

Głowa leżącego pacjenta może być obracana na boki w prawo bądź w lewo oraz wychylana w pozycji pionowej do tyłu i do przodu w zakresie około 30° poprzez regulację poduszki zagłówka

Ostateczna adaptacja do rodzaju zabiegu polega na odpowiednim rozwarciu ust przez pacjenta: 1. na jeden palec, 2. na dwa palce, 3. na trzy palce.

Praca lekarza jest efektywna gdy: wzrok lekarza jest skierowany na pole operacyjne Ręce są skierowane na pole operacyjne Koncentracja lekarza jest skupiona na polu operacyjnym

Takie możliwości stwarza tylko praca z asystą.

ergonomicznie zaprojektowany sprzęt Oraz ergonomicznie zaprojektowany sprzęt

TYLKO : FOTEL PACJENTA: - nie może być zbyt rozbudowany, zagłówek nie może być zbyt krótki i musi mieć dwa przeguby umożliwiające ruchy głową pacjenta do przodu, do tyłu i na boki, Oparcie fotela nie może być zbyt grube ponieważ uniemożliwi wsunięcie nóg lekarza pod fotel.

Lampa - Musi mieć odpowiednio długie ramiona, tak aby podczas pracy solo przy leżącym pacjencie można ja było wysunąć 10 cm nad czoło lekarza .

konsola Powinna mieć rękawy zawieszone od góry (ułatwia to współpracę z asystą i redukuje ciężar narzędzi). Taki panel można umieścić nad klatką piersiową pacjenta w odległości 10-15 cm i lekarz może sięgać po instrumenty bez odrywania wzroku od pola zabiegowego Bardzo wygodna jest możliwość sterowania unitem z pulpitu

Ssaki Najlepiej gdy ssaki zawieszone są na łamanym ramieniu przy bloku spluwaczki lub na fotelu tak aby w razie konieczności lekarz miał do niego swobodny dostęp

Sterownik nożny Powinien być jak najmniej skomplikowany aby nie sprawiał kłopotów podczas obsługiwania go nogą, Powinien dawać możliwość szybkości regulacji obrotów, zmianę kierunków obrotów wiertła, regulacji chłodzenia wodą i powietrzem. Najnowsze sterowniki nożne dają możliwość sterowania wszystkimi funkcjami unitu.