Rachunek kosztów działań Ćwiczenie 3
Istota TDABC W TDABC pomija się etap określania działań realizowanych na wydziale, unika się kosztownego, czasochłonnego i obarczonego subiektywizmem ankietowania dotyczącego działań, typowego dla konwencjonalnego rachunku, stosuje się zaś równania czasowe, które bezpośrednio i automatycznie przypisują koszty zasobów do wykonanych działań i przetworzonych transakcji
Etapy TDABC Aby rozwiązać równania czasowe konieczne jest oszacowanie się dwóch parametrów: Jednostkowego kosztu zdolności produkcyjnych wydziału: 𝑗𝑒𝑑𝑛𝑜𝑠𝑡𝑘𝑜𝑤𝑦 𝑘𝑜𝑠𝑧𝑡 𝑧𝑑𝑜𝑙𝑛𝑜ś𝑐𝑖 𝑝𝑟𝑜𝑑𝑢𝑘𝑐𝑦𝑗𝑛𝑦𝑐ℎ= 𝑘𝑜𝑠𝑧𝑡 𝑧𝑎𝑝𝑒𝑤𝑛𝑖𝑒𝑛𝑖𝑎 𝑧𝑑𝑜𝑙𝑛𝑜ś𝑐𝑖 𝑝𝑟𝑜𝑑𝑢𝑘𝑐𝑦𝑗𝑛𝑦𝑐ℎ 𝑝𝑟𝑎𝑘𝑡𝑦𝑐𝑧𝑛𝑎 𝑧𝑑𝑜𝑙𝑛𝑜ść𝑝𝑟𝑜𝑑𝑢𝑘𝑐𝑦𝑗𝑛𝑎 𝑑𝑜𝑠𝑡𝑎𝑟𝑐𝑧𝑜𝑛𝑦𝑐ℎ 𝑧𝑎𝑠𝑜𝑏ó𝑤 Zużycia zdolności produkcyjnych przez każdą transakcję przetworzoną na wydziale: wykorzystuje się do tego szacunek długości czasu potrzebnego do realizacji każdego działania, bezpośredni, bądź na podstawie wywiadu (precyzja nie jest najważniejsza).
Równania czasowe Równania czasowe konstruuje się dla poszczególnych czynności, uwzględniając wszystkie ich możliwe warianty. Wdrożenie równań czasowych jest proste dzięki systemom ERP, przechowującym dane dotyczące tych czynności i ich cech. Równania czasowe pozwalają również na symulację przyszłości analiz scenariuszy, model ten może być również włączony w proces budżetowania.
Wydajność zasobów teoretyczna wielkość przerobu zasobu - jest to wielkość przerobu, jaką przedsiębiorstwo teoretycznie może osiągnąć, tzn. gdy będzie w 100% eksploatować zasób (w praktyce nieosiągalna z tytułu np. awarii, przerw itp.), praktyczna wielkość przerobu zasobu - jest to wielkość przerobu, jaką przedsiębiorstwo osiąga w normalnych (standardowych) warunkach produkcyjnych. Ta właśnie wydajność jest wykorzystywana jako podstawa odniesienia do obliczania kosztów niewykorzystanych zasobów. rzeczywista wielkość przerobu zasobu - jest to wielkość przerobu, jaką przedsiębiorstwo wykonało z tytułu realizacji określonego planu produkcyjnego.