Podstawy prawne działalności w zakresie ochrony osób, mienia i informacji niejawnych

Problematykę ochrony osób, mienia i informacji niejawnych normują: ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dziennik Ustaw Nr 114, poz. 740 z późn. zmianami) ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dziennik Ustaw Nr 11, poz. 95 z późn. zmianami) oraz akty wykonawcze wydane na ich podstawie

Na podstawie ustawy o ochronie osób i mienia zostały wydane: Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 27 maja 1998 r. w sprawie rodzajów dokumentów wymaganych przy składaniu wniosków o udzielanie koncesji na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia (Dziennik Ustaw Nr 69, poz. 457)

Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 sierpnia 1998 r. w sprawie rodzajów dyplomów i świadectw wydawanych przez szkoły i inne placówki oświatowe, które potwierdzają uzyskanie specjalistycznych kwalifikacji w zakresie ochrony osób i mienia, minimalnego zakresu programów kursów pracowników ochrony fizycznej pierwszego i drugiego stopnia oraz zakresu obowiązujących tematów egzaminów i trybu ich składania, składu komisji egzaminacyjnej i sposobu przeprowadzenia egzaminu. (Dziennik Ustaw Nr 113, poz. 731)

Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 27 maja 1998 r. w sprawie dokumentacji wymaganej przy prowadzeniu działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia oraz czasu jej przechowywania. (Dziennik Ustaw Nr 69, poz. 458) Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 2 czerwca 1999 r. w sprawie wewnętrznych służb ochrony na terenach komórek i jednostek organizacyjnych resortu obrony narodowej (Dziennik Ustaw Nr 58, poz. 619) Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 19 czerwca 1999 r. w sprawie ochrony przez specjalistyczne uzbrojone formacje ochronne terenów komórek i jednostek organizacyjnych resortu obrony narodowej (Dziennik Ustaw Nr 60, poz. 647)

Na podstawie ustawy o ochronie informacji niejawnych zostały wydane: Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie szczegółowego zakresu, warunków i trybu współdziałania organów, służb i innych państwowych jednostek organizacyjnych ze służbami ochrony państwa w toku prowadzonych postępowań sprawdzających. (Dziennik Ustaw Nr 18, poz. 159) Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 9 lutego 1999 r. w sprawie stanowisk i rodzajów prac zleconych w organach administracji rządowej, których wykonywanie może łączyć się z dostępem do informacji niejawnych stanowiąca tajemnicę państwową. (Dziennik Ustaw Nr 18, poz. 155)

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 9 lutego 1999 r Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 9 lutego 1999 r. w sprawie organizacji kancelarii tajnych. (Dziennik Ustaw Nr 18, poz. 156) Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 9 lutego 1999 r. w sprawie wzorów: kwestionariuszy bezpieczeństwa przemysłowego, świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego, odmowy wydania świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego. (Dziennik Ustaw Nr 18, poz. 157) Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie szczegółowego trybu prowadzenia przez służby ochrony państwa kontroli w zakresie ochrony informacji niejawnych stanowiące tajemnicę państwową. (Dziennik Ustaw Nr 18, poz. 160)

Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 25 lutego 1999 r Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie sposobu i trybu udostępniania danych z ewidencji. (Dziennik Ustaw Nr 18, poz. 161) Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie podstawowych wymagań bezpieczeństwa systemów i sieci teleinformatycznych. (Dziennik Ustaw Nr 18, poz. 162) Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 lipca 2001 r. w sprawie wysokości opłat za przeprowadzenie przez służbę ochrony państwa czynności warunkujących wydanie certyfikatu dla systemu lub sieci teleinformatycznej, urządzenia lub narzędzia kryptograficznego oraz za wydanie tych certyfikatów. (Dziennik Ustaw Nr 77, poz. 820)

Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 23 lutego 1999 r. w sprawie wzoru poświadczenia bezpieczeństwa oraz wzoru odmowy wydania poświadczenia bezpieczeństwa. (Dziennik Ustaw Nr 18, poz. 165) Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 13 lipca 2001 r. w sprawie wysokości opłat za przeprowadzenie postępowania sprawdzającego przez służbę ochrony państwa oraz za wydanie świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego. (Dziennik Ustaw Nr 74, poz. 788)

Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 23 lutego 1999 r. w sprawie wzoru zaświadczenia stwierdzającego odbycie przeszkolenia w zakresie ochrony informacji niejawnych. (Dziennik Ustaw Nr 18, poz. 166) Rozporządzenie Ministrów Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Obrony Narodowej z dnia 26 lutego 1999 r. w sprawie trybu i sposobu przyjmowania, przewożenia, wydawania i ochrony materiałów. (Dziennik Ustaw Nr 18, poz. 168)

Ustawa o ochronie osób i mienia normuje: obszary, obiekty i urządzenia podlegające obowiązkowej ochronie zasady tworzenia i funkcjonowania wewnętrznych służb ochrony zasady prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia wymagane kwalifikacje i uprawnienia pracowników ochrony nadzór nad funkcjonowaniem ochrony osób i mienia zasady ochrony transportowanej broni, amunicji, materiałów wybuchowych, uzbrojenia, urządzeń i sprzętu wojskowego

Ochrona osób i mienia jest realizowana w formie: bezpośredniej ochrony fizycznej: - stałej lub doraźnej - polegającej na stałym dozorze sygnałów przesyłanych, gromadzonych i przetwarzanych w elektronicznych urządzeniach i systemach alarmowych - polegającej na konwojowaniu wartości pieniężnych oraz innych przedmiotów wartościowych lub niebezpiecznych

zabezpieczenia technicznego, które polega na: - montażu elektronicznych urządzeń i systemów alarmowych, sygnalizujących zagrożenie chronionych osób i mienia, oraz ich eksploatacji, konserwacji i naprawach w miejscach ich zainstalowania - montażu urządzeń i środków mechanicznego zabezpieczenia oraz ich eksploatacji, konserwacji, naprawach i awaryjnym otwieraniu w miejscach zainstalowania

Ustawa nie normuje przepisów dotyczących ochrony obszarów, obiektów i urządzeń jednostek podległych, podporządkowanych lub nadzorowanych przez ministrów: Obrony Narodowej Spraw Wewnętrznych i Administracji Sprawiedliwości Spaw Zagranicznych a także: szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego szefa Agencji Wywiadu

a także nie normuje przepisów dotyczących ochrony transportu broni, amunicji, materiałów wybuchowych, uzbrojenia, urządzeń i sprzętu wojskowego wykonywanych przez jednostki podległe, przyporządkowane lub nadzorowane przez wymienionych wyżej ministrów i szefów

Art. 5 ustawy o ochronie osób i mienia określa obszary, obiekty, urządzenia i transporty podlegające obowiązkowej ochronie przez specjalistyczne uzbrojone formacje ochronne lub odpowiednie zabezpieczenie techniczne z uwagi na: ważne znaczenie dla obronności interes gospodarczy państwa bezpieczeństwo publiczne oraz inne ważne interesy państwa

Szczegółowe wykazy obszarów, obiektów i urządzeń sporządzają: Prezes NBP Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji ministrowie kierownicy urzędów centralnych wojewodowie w stosunku do podległych, podporządkowanych i nadzorowanych jednostek organizacyjnych

Ma ona charakter poufny Wykazy podlegają bieżącemu aktualizowaniu i przekazywaniu do właściwych terytorialnie wojewodów, którzy prowadzą ich ewidencję Ma ona charakter poufny Wojewoda - mocą decyzji administracyjnej - może umieścić w swojej ewidencji obszary, obiekty i urządzenia innych podmiotów niż wyżej wymienione

Kierownik (dyrektor, prezes, komendant, etc Kierownik (dyrektor, prezes, komendant, etc.) jednostki organizacyjnej, który bezpośrednio zarządza obszarami, obiektami i urządzeniami umieszczonymi w ewidencji wojewody, jest obowiązany uzgodnić z właściwym terytorialnie komendantem Policji plan ich ochrony. Może to uczynić osoba upoważniona przez kierownika jednostki organizacyjnej

Plan ochrony powinien: uwzględniać charakter produkcji lub rodzaj działalności jednostki zawierać analizę stanu potencjalnych zagrożeń i aktualnego stanu bezpieczeństwa jednostki podawać ocenę aktualnego stanu ochrony jednostki zawierać dane dotyczące specjalistycznej uzbrojonej formacji ochronnej, w tym: - stan etatowy - rodzaj oraz ilość uzbrojenia i wyposażenia - sposób zabezpieczenia broni i amunicji

Plan ochrony powinien: zawierać dane dotyczące rodzaju zabezpieczeń technicznych zawierać zasady organizacji i wykonywania ochrony jednostki

Odmowa uzgodnienia planu ochrony następuje w drodze decyzji administracyjnej. Oznacza to, iż od takiej decyzji służy zarówno odwołanie do organu II instancji, a następnie skarga do sądu administracyjnego.